Alle inzendingen over dichter OR geleerde OR leven

De tijd vliegt voorbij, zo vervliegt ook ons leven. Dat zeggen oude mensen. Tijd vliegt niet, meent een oude dichter. Dichters leven liever NU. Dichters gaan niet dood. Iedereen loopt in kringen rond. Alles verandert waar je staat. Dood doet leven leven. Zo doet ook hoop. Alles heeft zijn eigen tijd. Niets nieuws is onder de zon.…

Niet in de scholen, neen, heb ik gevonden, En van geleerden, och, weinig geleerd; Wat ons de wijzen als waarheid verkonden, Straks komt een wijzer, die ’t wegredeneert. ’t Leven alleen is de school van het leven, Levens–ervaring het heilige boek, God!…

De dichter van Knack is een crack als hij weer met schijnbaar gemak mens en samenleving fileert heeft alleman weer wat geleerd.…

Chaos was hem vreemd Onrecht maakte hem kwaad Niets of niemand Steeds opnieuw Telkens weer Altijd Nietszeggende Tegendraadse IJsschotsen Nihilistisch Kruipend Aan d'oever Hij was dichter Diplomaat. Geleerde en componist Vereerde de muze Altijd Een tacticus Spelend het spel Muzikaal Vol van inzicht Slim.…

Voor Roald Twee maal de Lengte plus Twee maal de Breedte, zo heb Jij het geleerd Bij je redactiesom - Voor mij voelt Het net andersom Leven dat leven Schept, leven Dat adembaar is Tot aan elk longblaasje Toe, leefbaar Leven tot in de Wijde omtrek van De plaats waar ik Verblijf…

huid en neus ben ik en oog en oor zuig alles in me op ben een met de natuur enkel leven, beleven, even  en weer even ik dan, sprakeloos van dichter en dichter bij ervaren, ben, o zó schizo, ook nog díchter die in de drang om zich te uiten in hoge nood zijn woordenprakje neerkladt op een vliegtuigkótszakje dan is het maar naar buiten…

Mijn wezen is vrij en staat positief in het leven. Mijn wezen deelt graag, wat ze heeft geleerd. Mijn kern geeft graag door wat ze op Aarde beleeft. Mijn essentie heeft lief, tot het einde.…

Een dichter die gekkenhuizen kent, de bajes, handboeien, isoleer; ik lijk wel een verdoemde dichter. Had een vak geleerd. 'Had, had', sinds die tijd is mijzelf zoveel een ander.…

leven lang Is dat gegroeid Naar een vader Mijn fantasie vader Begrijp je dan niet Wil je dan niet Ben ik niet goed genoeg Wilde ik te graag Nooit geleerd Hoe te vragen Nooit geleerd Hoe te zijn Een kind voor een vader…

Onze voorouders zeiden het al: de wereld is een tranendal Niets geleerd; veel gaat verkeerd Men zegt wel ernaar te streven in vrede met elkaar te leven Maar het enige dat telt, is het kille geld…

Ik zag op de tv geleerde heren Vertellen dat de euro welbeschouwd, Het economisch leven heeft benauwd, Iets wat gewone mensen ook beweren. Toen ik het aanzag, overwoog ik even Ze klapjes op hun dingflofbips te geven.…

Er is altijd wel zo'n geleerde. Ze komen zomaar in de krant, hoog opgeleid in hoed en rand; er is altijd wel zo'n geleerde. En feiten? Hij komt met verkeerde en presenteert ze arrogant. Ze komen zomaar in de krant. Er is altijd wel zo'n geleerde.…

Wie zo ernstig is beschadigd kan het litteken weerspreken slechts door falen en gebreken is de dichter begenadigd wie van woorden is verzadigd mag de blinde vlekken lezen want door vragen, stom gerezen is de dichter begenadigd wie zich tot drenkeling verwaardigt beschouwt het leven als een stunt als water naar het laagste punt is de dichter…

Spontaan op internet sociaal media ach leuk toch het is toch iets anders Dan is het niet leuk meer personen nemen je leven over Ze noemen het hacken je telefoon en je indentiteit En de dichters leven ervan ze kunnen schrijven Maar een ding vergeten ze het gaat over een persoon van vlees en bloed Ik heb het verlaten Denk daar eens over…

Als ik weg ga uit dit leven, liefste dan leg ik mijn hand in die van jou Je moet nu weten dat ik alleen dan me kan overgeven aan het onvoorspelbare Op weg naar de eeuwigheid zal ik zo zeker weten dat wij van elkaar geleerd hebben met overgave lief te hebben…

dankbaar te zijn Dankbaar voor alles wat we gedeeld hebben Dankbaar voor mijn zussen en broer Dankbaar voor wat geweest is, het was fijn Ook heb ik geleerd wat het meest kostbare in het leven is Carpe diem: geniet van de dag, van kleine dingen Geleerd dat niet alles automatisch is zoals je verwacht Maar dat het leven ons gegeven is Rust…

Kijk, hier zwijgt pieterman nu als het graf Danst liever met de kinders voor de ramen En spelt - op afstand - buitenlandse namen Alichoa, Far Ör en Sönke Drav Waar zijn Endymia en Rosamunde Roskilde, Haviland en Erdoman? Ik wou dat ik hun namen nou eens kan Reproduceren, 't lijkt wel Volkenkunde!…

de boom van mijn leven draagt mijn werk als haar vruchten gerijpt werp ik ze af onderwijl wassend hoe anders weleer braaf als geleerd mijn leven als slaaf van de arbeid de tijd zien verglijden hoe anders weldra na balorige keuzes mag ik gaan zonder spijt mijn vruchten latend hun tijd van leven…

Wanneer we samen waren, was het leven goed. Vandaag nog heb je me geleerd, hoe ik in vrede sterven moet. Dit gedicht is voor jou, met jou geschreven, mijn wijze vriend, spinnend in mijn hart. Ik buig weer diep voor jou. Met tranen in mijn ogen.…

sprekende dichter…

Als ik dichter groei naar het licht, naar God, naar ons aller liefdesbron weet ik dat ik alles in mijn leven deed wat ik maar kon.…

dan denk ik aan jou, jij met jouw luisterende oren, met jouw stralende lach, waarom ben jij uit het leven? was dan toch gebleven, want zonder jou kan ik niet leven, zonder jou gaat alles mis, want door jou heb ik geleerd, wat echte liefde is!…

Zo'n thematische dichter heeft zijn leven geordend op smaak. Hij kent zijn leven van slangen valkuilen en valse vrienden. Hij gaat voor het uiterste en kiest dan vaak voor een levensthema dat hem al zo dikwijls goed bediende. Extremen wisselen elkaar af; belonen de dichter of geven hem een thematisch straf.…

Een vlindertje zit op het raam Zittend wacht hij met zijn vleugels gevouwen Niet wetend van de faam Niet wetend hoe hij zijn leven zal opbouwen Maar ondanks dat gaat hij de wereld tegemoet En pompt zijn vleugels vol met bloed Hij vliegt verzekerd over de heg Zoekend naar zijn levensweg Ik kijk met grote ogen naar zijn cocon Die hij als rupsje…

Er dwarrelde een kind mijn leven binnen, één en al lente en vrolijk jolijt. Haar leven moest nog beginnen; Het mijne was al bijna uit de tijd. De frisheid van heur haren danste om mij heen, bedwelmde mijn zinnen en bracht mij terug naar tijden lang heen. Vervluchtigd, Verloren, Vergaan in de tijd.…

gegeven de dichter zal naast al zijn zoete fijne zijn tot hij is uitgeraasd het leven spiegelen in pijn hij dicht zo en formuleert wat het leven hem dicteert…

In deze tijd, waarin we kunnen lezen Van nietsontziende daden van terreur, Staat het geweld nu bijna voor de deur, Zelfs dichters moeten voor hun leven vrezen. Als dit zo door blijft gaan, stel ik een daad En reis ik af naar Dichterlijke Staat!…

Dichters weten wat vrouwen gelukkig maakt. Vandaag al verandert uw leven, in een feest.…

Wekelijks Worden mijn hersenen Door kundige handen Gemasseerd Mijn eigenste Ik stukje bij beetje Bij elkaar geschraapt En eindelijk de Regels van het leven Geleerd Met dank aan Iekelien, Iris, Moniek en Wianne UMCG, mei-juni 2012…

En heeft, zoals zij zelf beweert, al veel van het leven geleerd.…