Alle inzendingen over dieper

Ik weef mijn draden op gevoel en spin intens verlangen in diepere lagen naar eenwording. Onzichtbare trilling meandert als ontwaakt en ik verblijf in zijn intieme fluistering.…

eenzaamheid kleurt niet dieper dan jouw wangen die verschieten bij het geven van lichte vleierij daarna gaat ze weer op in de massa alsof ze nooit eerder was…

De wond in de moederschoot Er is geen diepere wonde Een oneindig verlangen Naar wat niet zal zijn Verlies in het diepste van de ziel Door eeuwen heen Totdat het puzzelstukje past In het raadsel van het leven…

Wist ik dat mijn liefde voor jou heel veel dieper zat. Dieper dan voor wie dan ook, die ik ooit heb gekend. Zo afhankelijk maar oh zo trouw, dat is wat je bent. Je trouwe hondenogen blauw van staar, maar als in het begin zo trouw. Dat is de reden waarom ik, zo zielsveel van je hou.…

Hier heb jij het roer terug in diepe stilte draai met de wind achter de horizon die niet meer beweegt rond de rimpels van jouw lach toe omarm nu de stilte geef mijn hart nog een kans en gun mij de benen van een antilope wij zullen in dit stilteland een nieuwe zon gebaren naar diepere wortels rauw en ongekookt voor diepere lagen…

Zinken ze dieper, vallen ze beter, de jouwe, die je erbij kocht dit jaar, dan de zestien stuks regulair die ik de vorige jaren rondstrooide? Je kocht er nog drie bij omdat het de lading niet dekte. Zeg jij het maar; welke zak dieper daalt op het ongewonnen graf. Ik weet het niet. Zij vraagt een nieuw katje.…

Inslagen scheuren het veilig gewaande fort en leggen een oude inhoud bloot van dieper dan diepe lagen, wat met beton gewapend was wankelt op het zwakke fundament…

Hunkering, verlangen tot dichtbij wordt erkend dat dieper is gevonden en onverwacht herkend.…

bij iedere toets wordt mijn muziek weer zwaarder de toon weer dieper het verdriet weer zo dat er geen mens is die ook maar bevatten kan waar in mijn instrument de pijn verborgen zit…

de dag herpakt zich niet nu de duister invalt om deze opgang te krijgen lukt al even niet meer door vergetelheid omarmd zinkt hij iedere dag een stukje dieper in zijn vergeelde canapé…

De diepste gedachten liggen op de huid van het bestaan Dieper vindt men slechts wat aarde knollen wortels en wat puin Zoek dus niet verder Alleen een huis heeft een verdieping…

lagen kan beter jou behagen ik hoef dan niets te vragen zo ontkom ik ook aan een dankjewel stel dat ik dat zou zeggen even mijn kwetsbaarheid blootleggen dan moet ik nog dieper naar mijn eigenwaarde dreggen ja, ik heb je lief in goede dagen ik hoef dan niets te vragen…

ik vroeg of je m ’n dromen wilde en je zei, ja ik wil wanneer de wind zuid is en ik alle woorden hoor wanneer niets wordt gedood wat jij bemint ik zal tot tien tellen en na honderd tot het heelal ik zal de zon over het water laten gaan, in lange bogen en over hen die wonen in jouw graf heen en weer, dieper en dieper tot…

Als ik wegloop om mijn tranen loop ik weg met mijn tranen persoonlijk vocht door eigen verdriet Dus tranen van en voor mij en niet van en voor anderen Ze zouden niet weten, waar ze aan toe zijn als ze ook nog zouden dienen voor jullie En troosten dempt vooral de put die veel dieper reikt dan dieper Dus laat je eigen tranen komen snik…

Ik rook drink doe verder niets lees geen boek ontvang geen vrienden denk enkel na zie geen licht voel geen vreugd geen wrok slechts verbittering val dieper en dieper tot de bodem in de zielloze ruimte begin van het einde in zicht komt dan plotseling iets is het een verschijning een woord gebaar gevoel dat mij krachtig…

Je raakt nog eerder dieper in de put Dan dat het je problemen zal verlichten. En als ik lees wat tal van dichters schrijven, Dan zou ik daar ook depressief van blijven.…

ongemerkt in de ochtendstond van het universum waarin ik verblijf weerspiegelt zacht in het vooruitzicht van mijn innerlijk jouw huid geworteld in mijn lichaam steeds dieper de stilte in de mij verleende tijd…

monsterlijke klauwen slaat het onbestrijdbaar beest dieper in het weerloos vlees machteloos staan wij terzijde vragen ons vertwijfeld af: en waar is God verdomme?…

De pijn is rood Van innerlijke verwondingen De pijn is paars Van radeloze angst De pijn is zwart Van verstikkende duisternis Het enige licht is de bliksem Die de pijn nog dieper laat zijn…

Je leeft in mij bij elke ademhaling en droomt dieper dan mijn huid die je lijf verwelkomde Je kijkt in mij bij elke hartslag die beeft in vragende vingers die menige zin liefdevol kromde…

zou de verte plots dichterbij de dag wonen het woord waardevoller de liefde dieper zijn als je gaandeweg begrijpt dat leven een schitterende lichtflits is tussen twee eeuwigheden van duisternis…

en dieper verweven in het mooiste liefdes gebaar…

en dieper naar De allerdiepste diepten…

Het wordt De Toppers allemaal te machtig Hun Eurovisiemissie is niet meer Die Geer bedankte krijsend voor de eer Maar ja, die eer was toch al twijfelachtig En met zo'n rel valt ook niks te behalen De Toppers konden al niet dieper dalen…

frappant hoe zonlicht de schaduw verleidt rokken doet opkrullen ze geeft haar hart bloot dieper gekleurd deint ze uitdagend dansend op het ritme van de wind die onverstoorbaar lijkt…

jij kuste mij vanmorgen daar jouw zilveren omlijning niet ontbrak onmiskenbaar genoot ik van de tederheid zoals jij was voelt de leegte dieper doch hou ik me vast aan jouw ochtendgroet…

soms blijf je waar je bent het zaadje dat in de ziel kleurend ontkiemt in stilte verder groeit gedragen door het diepere leven in harmonie met de seizoenen je blijft waar je bent…

Maar vaak geldt in elk geval, Hoe hoger de top, hoe dieper het dal.…

vannacht weer geproefd hoe de wereld zou kunnen zijn huizen en straten roerlozer bijeen bomen in dieper stilte gedompeld onder 'n volle maan die vredig en weids aan de sterrenhemel prijkt .…

er schuurt iets in diepere lagen onrustig zoekt het in gepijnigd roepen naar erkenning laat zich niet verjagen begint kreunend te kruipen richting bewustzijn brengt aan het licht wat gewetenloosheid aanricht…