Alle inzendingen over donkere dagen OR december OR warmte

liefst Verdringen wij Wijnaldum Memphis Malen De Pay De Roon De Ligt De Boer De Jong De Vrij Oranje's roemloos falen Ongekende averij Er viel geen winst te halen Opnieuw waren de Tsjechen Veel stugger en veel slimmer Veel snuggerder en beter Maar hadden door roodLigt Ietsje meer geluk dan wij So goodbye Frank Good luck in China Or…

Je probeert het einde te begrijpen van een liefdesroman die je leest tijdens de nacht van duister zwijgen de heldere ochtend nog lang niet in zicht het is begin december, donkere dagen het gevoel van louterende eenzaamheid de uren van hoofdstuk naar hoofdstuk de ogen vermoeid door het lange lezen onderweg in de decembernacht een herinnering…

wat zijn mijn handen wit in zoveel licht het was donker toen ik moest vertrekken ik zag niks lijk te zweven komt misschien nog door de laatste dagen daar ik ken dit niet toch heeft het iets vertrouwds voel de warmte van iemand die oneindig van me houdt er wordt gewenkt door zoveel witte handen ze stralen als geschenk…

ik zag de pigmenten wist de momenten dat zij het licht weer zouden zien na vele donkere dagen ontwaakten als eersten de primaire kleuren vlamden tegen donker en grijs wilden bloeien na hun lange afwezigheid heb mijn penselen gepakt op het sneeuwwitte doek kiemde lente snel blad warmte en zon openden later fleurige knoppen toen…

Donkerende tijd vooraf klopt van stil verwachten Krijgt dat aangename dat verzachte vraag en vragensteller van belang Bij de haard: de aarzelzang van het kind 'drie turven hoog' De maand december heeft zo z'n kantwerk zomen.…

slechts veertien lentes verruil je als tiener de basis voor de grote school nieuwe vrienden en vriendinnen schoolagenda vol huiswerk en idolen zware tas vol boeken zoekt lokalen wisselen sporten hobby’s af tot op een donkere donderdag in december de tijd haar adem inhoudt…

Heel langzaam is het eind weer in zicht na een lange tijd van donkere dagen, kan ik weer langzaam genieten van kleine dingen die zo belangrijk waren.…

dagen hij is er niet meer bij…

waarom verdwaal ik deze dagen in de duisternis voorafgaand aan het feest van het licht de blijheid is afstandelijker dan ooit vragen tooien zich met scherpe mespunten het gevoel komt uit de diepvriezer laagste stand of werpt de dooi zijn schaduw al zodanig vooruit dat ik nu reeds natte voeten krijg de tranen zich ras voorzien van ongekende…

Deze donkere dagen vol met licht van verwachting, leeg van begeerte maar stromend naar vrede.…

En kijk naar die donkere lucht.... Die somberheid kan ik niet verdragen en hoop dat de zon de wolken gaat verjagen. Want vrolijk wordt iedereen als de zon gaat schijnen die het donker doet verdwijnen.…

Het knaagt en zuigt en vreet Werkelijk alles is teveel Het maakt niet uit Hoe laat je opstaat De vermoeidheid eist zijn deel Opgejaagd, bij alles wat je doet Geïrriteerd om werkelijk niets Niet weten waar je het zoeken moet Ontbijten is al iets Langzaam slepend door de dag Je komt echt nergens meer aan toe Moeizaam ga je aan de slag Terwijl…

Ik doe met je mee, houd me vast, en we draaien ons door die donkere dagen…

De laatste dagen, ze zijn aangekomen, het donkert in de middag alweer vroeg. Er zit in ieder jaar juist tijd genoeg, maar nu zou ik hem toch graag wat vertragen: Het is zo knus die schemer ‘s middags vroeg rond Kerst en Oud en Nieuw, de laatste dagen.…

Tastend komen deze woorden Door het donker van de dag Aan het licht Woord voor woord Zorgvuldig gekozen Het zichtbaar resultaat Van de innerlijke bron Van dit gedicht…

duizenden sterren aan de hemel schitteren als kleine diamanten, wijzen mij de weg in mijn donkere dagen licht wordt gebundeld, straalt zoveel kracht, effent de wegen op mijn nog onbekend levenspad!…

is er de melancholie van overvloed als gevoelens zijn uitgeput door veelheid in nuance lijkt de ziel beboet door aangereikte kansen, van woorden die nu rusten in de geest of in mijn hart, vaak met gesloten ogen roep ik in de leegte van een woestijn van vergane glorie of word ik binnenkort door de natuur dan wel mijn gemoed naar…

En deze ochtend besef ik weer eens dat alle eerdere dagen dan wel verleden zijn maar veel er van dichterbij lijken dan vandaag decemberdagen ze donkeren lang ik steek nog een kaarsje aan om wat licht te vangen…

De eerste donkere dagen voor kerst spoelen joelend van de daken. Ze schuimen klinkerweg en asvalt af jagend op takke-loof en zomerstof. Schuiven, rukkend aan de schutting, groene klikos op een hoop. Ze vinden kieren in mijn huis, fluiten er leipe deuntjes door.…

ik droom de wereld achteruit in de hoogste versnelling wil pas weer ontwaken in het perspectief van gisteren ondertussen geef ik me over aan Orpheus die me uit de droom helpt in zijn armen gluur ik beschermd onder de nacht door naar de dag die ongeduldig wacht het donker in te halen verlicht koester ik de warmte van vandaag…

in de stilte, minuten van een nacht heb ik je verzen ondergaan het is donker zo zonder achtergrond waar lengte noch breedte de warmte bewaren van je zwijgen of de dag zou mij moeten losmaken en de ramen zacht schuren met het onderkomen van een zomer voor een versteende nomade mij vluchtend vindt zoals vandaag…

mag ik toch wanneer je afstand neemt in nacht en bij donker even de warmte vergeet die wij samen delen de morgen voor je openen liefst zon maar hagel sneeuw en regen het is me zo gelijk als jij maar straalt weet dat ik in het nieuwe licht van iedere dag nog altijd bij je blijf…

Over ons land een hangende, dichte mist troosteloos en droevig is de componist Lichtjes door de sluier en het ver-gezicht Donkere dagen voor de kerst zoals gebruikelijk en zoals gewoon een virus nu aannemelijk en bewegelijk is nu niet ongewoon Maar tussen de misere door brandt licht van hoop en kracht omdat eens in duistre…

werd alweer een witte winter halverwege de maand december kriebels kropen stuwden mij naar huis maar waar woon ik en waar is mijn thuis zwervend zoekend mijn haard daarginder werd kou tastbaar zeker niet minder kocht onderweg krans en kerstkaart laatste voor een hechte verre vriend eenmaal gepost voelde ik warmte herinner plots huis voor…

Zou je me kunnen zien dan was het in dezelfde kleuren als in het vorig jaar het voelt nog net als toen ik ben niet veel veranderd misschien mijn haar dat grijzer is dan ooit de tuin ligt er nog net zo bij veel vogels die mij vergezellen de rust daalt neer in jouw geliefde boerenland december, donker in mijn hart herinneringen, die…

December is het tijdperk van de rijtjes Van welke dag bij wie z'n ouders dus? Van voor wie moet nog een kaartje op de bus? En wat te kopen voor de kerstontbijtjes? Van in en uit, zwart/wit en right and wrong En van het mooiste werk van Robert Long…

Donkere wolken angstaanjagend veroveren ze de hemel verduisterd licht alles donker overspoeld met zoute tranen Plots een zonnestraal aarzelend nog tranen drogend met haar warmte…

ons hart de hamer en de slag klopt bij eenieder anders in voorspoed en in tegenslag haar ritme in onzekere dag het geluid van haar lied te zingen laten horen in het angstvol bonzen van de tijd bloeiend bloedend tot het graf in de jongste dagen nieuw en sterk door Gods ondoorgrondelijk werk…

heb wolken uit elkaar geplukt wind opgedeeld in vlagen kon warmte van de zon niet meer verdragen ben naar de nacht gevlucht in anoniem een vrij bewegen kom in stilte slechts het donker tegen heb mijn jas al uitgedaan nooit zal ik meer naar licht van dagen gaan schemeren zal mijn leven zijn klaarheid doet in openheid mij…

Maar ze gooit de wintermantel van zich af zij treedt uit de donkere dagen haar jurk breekt de ban der seizoenen haar meischater vult de ruimte warm als vuur straalt de oogstgloed in haar ogen een midzomernachtdans is haar lenig lijf.…