Alle inzendingen over dood OR moeder OR lichaam

Hij was niet goed genoeg voor het echte werk, dus nu speelt hij enthousiast in de kerk. Met skinny jeans, lang haar en semi-akoestisch gitaar.…

de zon achter de wolken maakt licht in de duisternis fluister mij je woorden en laat mijn lichaam zweven laat mij langzaam dood gaan verzacht de pijnen niet voel mijn lichaam sterven en laat mij aan je overgeven bewaar mijn lichaam maar begraaf mijn ziel laat mij herrijzen zoals jij laat alles wat mij lief was vrij kijk mij recht in…

Mijn lichaam mijn lichaam roep ik in doodsangst en niemand luistert ik blijf ontluisterd achter. Ik ben weer dat kind dat de hand van zijn moeder niet vindt...…

terwijl mijn moeder me wiegt neemt ze voor mijn komst afscheid van het dode kind met dezelfde naam wie is het kind in haar armen? terwijl mijn moeder me wiegt wacht het kind in haar buik om me uit haar armen te verdringen wie is het kind dat zij wiegt?…

elegie des doods mijn treurzang beklijft jouw nood het lichaam huivert…

'Krèg nâh de kankâh' rieptie niet te wènag Toch hep ik steids wat met die gas gehad Maah ja, ik ben getauge in die stad Ik von ze grofhèd in de bek juìs gènag Ech pènlijk dat de scheppâh vamme held Nâh zelluf doâh die ziekte is geveld…

Geest neemt lichamen in bezit. Daarna worden we geboren uit doodgewone vrouwen die onze moeders worden. Ons sterfelijk lichaam leeft, totdat het afgebroken wordt. Onze geest leeft rustig door.…

De Gestapo nam hem gevangen en veroordeelde hem ter dood. Hij had een vrome moeder en heette Joris de Heus, Het bloed sloeg door zijn lichaam als het bloed van een watergeus. Hij zat vijf weken gevangen in een cel aan het Haagse Veer Bij luchten, iedere morgen, liep hij met mij op en neer.…

Mijn moeder is dood voordat ik de telefoon nam om haar te bellen bedacht ik dat mijn moeder is er nog dat is nu eenmaal zo ze is er als ik mijn koffie drink of dat patatje met eet nog voordat ik het weet hoor ik haar zeggen dat ik mijn mond moet vegen dat maakt dus dat belletje volstrekt overbodig.…

Wij staan hier aan het graf - stemming wat onwennig omdat de dood nooit je vriend wordt Wij staan hier aan het graf stemmig en al wat zekerder want de dood hoort bij het leven Wij staan hier aan het graf van onze vader en moeder weer door de dood verenigd. --------------------------------------------- Toelichting: op de postume 98ste…

Schrik Schrik … slik … snik … klik Mijn dode moeder opgebaard…

Kijk toch, zegt zij, hoe mijn lichaam trilt, hoe mijn tranen vallen, kijk naar de wolken, het gaat regenen, op aarde, op twee levende doden.…

Moeder is niet meer Onder steen heeft ze zich teruggetrokken Haar hemel heeft 'r geroepen Ze stak over met het veer Te voet en moederziel alleen De rivier scheidslijn tussen leven en dood Het zal wennen zijn deze keer: Geen bloemen niet het noemen van haar naam Eerste moederdag... zonder moeder.…

ik zie mijn moeder in de spiegel en zeker met mijn lippen rood ben ik haar laatste beeld voor de dood daarom doe ik het nooit…

Daar ligt dat jochie, aangespoeld, Dood en eenzaam. Dat was toch niet zo bedoeld Toen zijn moeder hem in zijn armen nam en hij als baby op de wereld kwam?…

Omdat wij mensen niet luisteren willen naar de stille stem van moeder Aarde. Onze goddelijke Moeder Aarde, die ons om boetedoening vraagt. Gelden, die mensen niet betalen willen. Boeten, die we niet voldoen. Moeder laat haar lichaam angstig beven, terwijl mensen haar maar blijven smeken.…

Waar het leven Niet meer woont, De dood niet Langer wacht Maar nu al Is komen wonen In wat mijn brein Schijnt te zijn, Terwijl het lichaam Zo op het oog doorgaat Met leven, nog, Worden graven Opengebroken En vind ik de Dood die uit het Leven is opgestaan, Is het alleen de dood Nog die leeft…

De plotselinge dood pronkt met het middaguur en prevelt volle zinnen moeder lonkt met de nieuwe buur en wil alvast met hem iets gaan beginnen vader blaast zijn laatste adem tegen de neus van tante Griet moeder zegt wat snedig je broer is dood, zie je ’t niet vader wordt begraven na ’t middagmaal en de revue op het kerkhof wat verhalen…

er nachten dan wil de slaap niet komen dan is alles aan mijn lichaam stram en stijf dan zie ik de zoon van de bakker in m'n dromen en die hou ik dan stevig tegen mijn boerenlijf…

Rob is top voor mij de dood' Maar uiteindelijk gloort de Via Dolorosa en gaan ze gezamenlijk over de finish en na Matthijs z'n tranen bij het graf om z'n moeder geeft de jonge vader Rob Matthijs een kus en die kus die sust, berust, beroerd als in een mooi geschreven en gezongen Parijs Chanson!!…

Moeder... ze zong het met onvaste stem Zong ze 't om hem over hem? Ik weet 't niet mijn vader.... al langer dood en begraven Moeder.... in de aarde boven hem Met onvaste stem: 'daar bij die molen die mooie molen daar woont de jongen waar ik zoveel van hou'.…

Ik til je op Uit je bed Je volgt me Met je holle ogen Ik was je Fris en schoon Rilling over je rug Een schaduw Van je eens zo Goddelijke lijf Ik kus je zacht Even zie ik Je lieve glimlach De pijn verlamt je Zacht til ik je Weer in bed Je volgt me Met je vermoeide ogen Van je eens zo Flirtende mooie blik Ik lees je voor Uit eigen…

Zijn ranzige lichaam veinsde een gestileerd voorproefje van de dood. De matras trachtte een doorluchtige indruk te maken in alle afgrijzen. Het verenstel had slechts een weerbaarheid van meegeven. De ruimte onder het bed; de metafoor van zijn wil, om nog dieper te zinken dan diep.…

Als ik dood ben mag je met mijn lichaam doen wat je wilt maar mijn geest krijg je niet zomaar te pakken die is onderweg wellicht al ver weg Maar als je in mijn geest handelt treed ik weer even in als je dan naar mijn lichaam kijkt voel je weer m'n aanwezigheid en ik die van jullie dan nemen we repectvol wederzijds afscheid in mijn en…

(Het aantal mensen dat zijn lichaam ter beschikking stelt aan de wetenschap is de afgelopen jaren enorm gegroeid. Vanwege het grote aanbod hebben sommige anatomische instituten van universiteiten een aannamestop moeten instellen. NOS nieuws 14-7-2012)…

Weeg het lichaam van de dode zorgvuldig tot in milligrammen voor en na het heengaan om te komen tot het juiste gewicht Adem driemaal in en uit op de voorgeschreven wijze de ziel vliegt naar verre oorden maakt zichzelf een nieuwe huid…

Wim Overweg zal ook een keertje sterven, Op dat moment verzacht voor hem de pijn Dat zij, die door hem uitgekozen zijn, Zijn longen, hart en nieren zullen ‘erven’. Tevreden gaat hij door de hemelpoort: Hij leeft hierna in zijn organen voort.…

Sinds de dag dat ik uit de hemel kwam gevallen op mijn achterhoofd, gaat het niet goed. Mijn bloedbaan regent in mijn trommelvliezen. In mijn slaap dansen mijn armen en benen tegen elkaar in. Hier staat gelukkig veel tegenover. Ik bezorg met regelmaat volle bushokjes de zenuwen door grijnzend mijn hart omhoog te houden voordat ik het met…

ik heb de dood ontmoet een vriendelijke man bril en witte jas de geleerde titels las ik op de rekening van later pas maar dat terzijde zijn hand was droog de mijne klam hij zei... waarvan ik keek hem aan dacht daar zo het mijne van, zag ineens mijn schoenen zonder veters natuurlijk hoor ik bij betweters hij gaf mij bloemen ik…

Dood moeten we. Dood! Dood! Dood! Daar helpt geen lieve moeder meer. Geen gebed. Geen smeekgedicht. Stormwind jaagt door kerkhofbomen. Ik huiver in een versleten jas en beef. Bloed blijft door mijn aderen stromen. Doden ontbinden, maar wat doe ik? Ik leef! Doden genieten in volle rust en vrede. Doden doden angst en beven.…