Alle inzendingen over dood OR ongeloof OR droom

Ongelooflijk Zie de DNB heeft het gevonden JA de pensioenen wat zijn ze vindingrijk Je hoort ze wrijven en krabben over de koppen Daarom zijn ze ook zowat kaal denken ze nou werkelijk dat wij gek zijn DE volgevreten kaalplukkers kon je verwachten toch naar de miljarden gift Niet zeiken oudjes er is nog Drees En wat geld heeft loopt niks mis…

Het water stroomde naar boven niemand wilde dat geloven geen tel maar dat Hij z'n graf uit liep dat dan weer wel.…

ik weet niet hoeveel geloven er zijn ben geen theoloog of filosoof hang niets aan heb geen geloof maar als er dan toch zoveel goden zijn en allemaal zo vredelievend als wordt verteld laten zij allen dan eens rond de tafel gaan zitten en een einde maken aan al dit zinloze geweld…

Daar stond hij met zijn glas omhoog niet voller dan zijn gedachten hij stond al lang te wachten maar niemand geloofde wat hij loog zijn hoofd werd moe, zijn gemoed te zwaar dus liet hij zijn bedrog maar daar achter op de bodem van het glas, voor de afwas…

noem mij een reden waarom het belangrijkste in het leven zomaar pardoes genomen kan ik kan en wil ze niet verzinnen er zijn geen passende woorden om het verdriet uit te drukken als de passie wordt vermoord die de roeping van het leven is verloren en verward voel ik mij nu het gevreesde ongelooflijke juist wie jeugd steunen willen in het…

Plotseling schiet het licht in brand, en mijn naam wordt luid geroepen, ik ontwaak uit helse dromen, met een ferme buil op mijn verstand. verward en dolgelukkig, geen schade of averij, ik was enkel uit het bed gevallen, na die nare droompartij!…

Er groeiden pinda’s uit mijn huid vannacht, Ik kon niet anders dan ze uit te delen, Dat ik tot voedsel dienen zou voor velen, Had ik in stoutste dromen nooit gedacht. Als ik weer denk daaraan, met ogen dicht, Krijg ik weer kippenvel op mijn gezicht.…

Alles klaar, alles gereed, ongeloof verdriet ongelofelijk verdriet, want jij mijn kleintje komt niet in de klaarstaande wieg. Waarom, waarom WAAROM?…

we keken naar de lichtjes aan de hemel ongelofelijk lang ergens begon iets wat we denken noemen we dachten: lichtjes schijnen door de mottige gaatjes in het zwarte gewaad van een alomtegenwoordige dood steeds branden we kaarsjes de kaarsjes zijn onze sterren van lichtprotest tegen de dood we blijven kijken naar de zwarte…

Een ongelofelijke toekomst zien, in het heden van het nu. Leven in de dood. In liefde.…

Sprakeloos, Ongeloof, troosteloos, ineens zonder jou !!!!! Nog zo veel plannen, nog zo veel dromen, nog zo veel dingen ongezegd ineens zonder jou !!! Al die woorden, zo vol troost gesproken, helaas dringt het niet door ineens zonder jou !!! De tijd zal leren, of dit leven nog vol vreugde kan zijn zo ineens zonder jou !!!!…

ik ben zo ontzettend zettend zettend blij blij blij blij ik ik ik ben zo ongelooflijk ongelooflijk blij blij blij blij dat ik dat ik dat ik het fietslied heb geschreven ik ben zo ontzettend ongelooflijk verblijdend blij blij blij dat IK het fietslied heb geschreven en niet JIJ...…

hand in hand, verbijsterd en verslagen, vol ongeloof en woede om de dood van Gerben... we kunnen het niet vatten, we willen het niet zien... de klokken luiden, nog een laatste groet, je levenloze lichaam omgeven met zovele bloemen, iedereen zal je missen, elke dag weer...…

Dat stervelingen, oorlogen voeren en doden, terwijl we al sterfelijk zijn. Dat is onbegrijpelijk. Dat is ongelofelijk. Dat is ongelovig.…

Als doden zouden dromen, zouden ze alsmaar -- dromen van de dood.…

De doden zijn veel dichterbij Dan men zich voor kan stellen Daar horen ook de sferen bij Die wij niet kunnen spellen Somtijds komen er krachten vrij Die ongeloof doen hellen De adem schuift dat niet opzij Probeert iets te vertellen Het bruist van leven na de dood Dat durf ik te voorspellen Zij die menen te weten Achten de kans bijzonder…

na je dood… Zo onverwacht ook, het ongeloof was groot… Ik voel me zo schuldig, het moet mijn fout zijn geweest… Het is zoiets waarvoor je onbewust vreest… Ik loop richting het bulderende water… Het moest er toch van komen, vroeger of later… Ik begin te rennen, stoppen kan ik niet… Opeens uit zich mijn opgekropte verdriet… Ik loop het water…

Wanneer de nacht mij stil omarmt mijn gedachten verzacht mijn ziel verwarmt en woordeloos laat dromen. Als sterren langzaam komen, dan heb ik jou zo vreselijk lief zo ongelofelijk en intensief, oneindig en volkomen. Dan droom ik tot de morgenstond tot nachtelijke geluiden zijn verstomd, mijn hart begint te zingen.…

pogen en overwon de zwaartekracht Het was als zwemmen in de lucht Met mijn sterke armenvleugels Gerakend in een echte vlucht Laat los de aardse teugels Kan gaan en voel me waarlijk vrij Aan niets en niemand meer gebonden Als een vogel in het voorjaar o zo blij Eindelijk de oplossing gevonden Een ontsnappen aan je uitgestippeld lot Je droom…

Het is niet fijn om dood te zijn. Soms maakt me dat een beetje bang. Het doet geen pijn om dood te zijn, maar dood zijn duurt zo lang. Als je dood bent, droom je dan? En waar droom je dan wel van? Droom je dat je in je straat langzaam op een trommel slaat? Dat iemand je geroepen heeft? Droom je dat je leeft?…

Geloof mij, als ik zeg, dat geloof in de mens, ongelofelijk wordt, want geloof in de mens wordt ongelofelijk, als je ziet, hoeveel geloof er nodig is om iemand te geloven die liegt dat ie barst, niet te geloven toch?…

verbijsterd kijk ik met ogen vol ongeloof naar de journaalbeelden uit Ossetisch Beslan waar vertwijfeld dolende mensen dood en verderf verwerken met rood als hoofdkleur onze mensenwereld blijkt een stevige aardkorst met uiterst zwakke plekken in de beschavingslaag eruptie van mensonterend leed en beschaamd zwijgen…

Verontrustend De nieuwsberichten Over de dood en het verderf Autoriteiten die zich enkel bezinnen Op machtswellust, gewin Rijkdom op 't eigen erf Ongelofelijk doch waar Geen reële kansen geboden Een existentie onmogelijk zwaar Bitter mensonterend bestaan Hartverscheurend De reflecties gevangen In de zwellende spanwijdte Van mijn stille…

zie ik eensklaps loodrecht onder mij een dood wit paard drijven op zijn zijde een dood wit paard wij varen er voorbij met ongelooflijke snelheid— ---------------------------- uit: zonder namen (1962)…

kan gaan dat ik stappen zet verweesde onwetendheid verlaten moet ik zeg je hoe ver hoe diep hoe ongelooflijk mooi dat is…

Pasen valt vroeg dit jaar het hagelt uit de hemel het sneeuwt vol ongeloof wie opstaat is een held - wat heb ik nog over? Ik hoop een goede dood.…

Wat je niet denkt of raadt Wat niet op je afrijdt Op weg of straat, slaapt nog In de Doods Droom Doos Wat je niet zegt of vermoedt Wat je niet overpeinst Schenkt je zoeter dan room Doods, Doods Droom Doos Genadige hoop, concreter Dan windroos en hondsroos Verlaat ons niet, blijf weg Van Doods, Doods Droom Doos. --------------------…

Vanavond ga ik weer naar het toneel. Als liefhebber ben ik in staat om uren geconcentreerd naar de acteurs te turen. Het is een zeer opwindend tafereel. Zo kom ik keer op keer aan m'n gerief tegen het lage btw-tarief. --------------------------------------------- Het gerechtshof in Amsterdam heeft bepaald dat peepshows toneelvoorstellingen…

Wat geeft nu het leven zin? En waar ben je het beste in Een ieder wil zich manifesteren Eigenlijk moet je alles uitproberen Alles is een ruim begrip En comadrinken is vet hip Als je het overleeft een goede test Is de beest uithangen, 'n manifest? Ik blaf en iedereen is bang voor mij Ik ben er als de kippen bij Ik tok en kukel en ik kraai…

De ‘influencers’, oftewel BN’ers met zoveel duizend volgers op het web, doen niet meer mee: “De voorzorgen zijn nep!”, roepen klimaat- en pandemie-ontkenners. Ach beste luisteraars, denk nu ‘ns na: Komt influencer van influenza?…