Alle inzendingen over drijfzand OR gedachten

de zandloper was gestart huwelijk dreef op drijfzand gebaseerd op creditcard hij strooide zand in haar ogen terwijl delvend zijn eigen graf zij ging voor vermeend vermogen haar lage dunk keek op hem neer tijd heeft vleugels en geen teugels dreigend zwaaiend haar schietgeweer zijn laatste sorry klonk toch wat pover zijn zandwinkeltje…

Het is drijfzand, lastig maar er zijn geen beesten die mijn ogen uitsteken om me levend te verscheuren ook is er geen getij geen vloed die me verdrinkt ik zit alleen maar vast als in beton, het zand is hard geworden, ja als er toeristen waren zou ik naar ze zwaaien op hun foto’s, maar er is niemand ik voel niet eens meer hoe koud…

Weerpiazza toonde zich gisteren een onbetrouwbare metgezel Een hopeloos beslagen glazen bol van perfide computermodellen verwachtingen drijfzand onder dekens van mist niet te voorspellen Zon en buien tuimelden als lastige vliegen over elkaar heen druipende kletterende klaterende snottebellen Een laag hangende wolken leek…

zachtjes maar zeker zie ik mezelf langzaam naar beneden zakken het drijfzand is te sterk zodat ik niet in staat ben om een krachtige hand te pakken eenzaam en zo alleen zakkend naar de diepte van mijn afgrond angstig kijk ik om me heen met de wetenschap dat voor mij het einde gekomen is had ik maar eerder een duidelijk signaal afgegeven…

Een totaalplaatje...met omineuze gevolgen voor boeren en hopelijk ook rehabilitatie van en eerherstel voor de biodiversiteit in ons kikkerlandje _______________________________ DEAL OR NO DEAL Het is - zo klonk hij ook - heel uitgekookt Met aanbevelingen voor Adema: Voor piekvervuilers enkel Canada Of Polen, waar hij boeren mee bestookt…

Ze werken zo hard Ze werken keihard Het zijn keien Van mannen en vrouwen, mensen Die ambtenaren Zo tegen het miljoen aan Ze zijn verwerkt in de 2e Kamer Als achtergrond Maar als je goed kijkt Dan zie je dat ze van klei zijn En nat, dat ze ook nat gaan En verpulveren in je handen Losse aarde, klei, zand: drijfzand En dat in een waterland…

wassen beelden dromen hun dromen bouwen hun luchtkastelen op het drijfzand dat hun makers in stand houden met hun waanideen en weerleggen de feiten met drogredenen die achterblijven als de vloed verdwenen is. de waarheid ebt weg met de getijden die de bakermat zijn gevoed door zon en maan.…

zelf was al vergrijsd al lang gearriveerd in het leven de wereld bereisd met weelde omgeven hij keek me uitnodigend aan, grote verlichtende kijkers zogen me naar zijn stralende glimlach elke beweging die hij maakte schokte mijn bestaan zonder te vragen greep ik zijn hand raakte verward in al mijn lagen zwom ik nu in verwarmd drijfzand…

ik zelf was al vergrijsd al lang gearriveerd in het leven de wereld bereisd met weelde omgeven zij keek me uitnodigend aan, grote verlichtende kijkers zogen me naar haar stralende bloesem elke beweging die zij maakte schokte mijn bestaan zonder te vragen greep ik haar hand raakte verward in al mijn lagen zwom ik nu in verwarmd drijfzand…

Wat is dat met dat drijfzand en dat beknibbelen? Zijn dat de hoge heren die zo graag de eerste plaats bezetten, en daardoor zelfs niet meer op wat fatsoen gaan letten? Ik snap de humor wel maar voel de pijn ook steken; de een wil voor de ander niet in sterrenglans verbleken...…

Wassen beelden dromen hun dromen bouwen hun luchtkastelen op het drijfzand dat hun makers in stand houden met hun waanideen en weerleggen de feiten met drogredenen die achterblijven als de vloed verdwenen is.…

ik wil deze zei de vrouw en ik dacht het gaat over de kooi naast mij want ik heb in drijfzand vastgezeten en voor dood in grachten gedreven ik heb in huizen gewoond waar ik niets te zoeken had over eenzame paadjes geslopen gesnuffeld langs kanalen gezworven over pleinen en gebalanceerd in hoge goten ik ben bespot en weggejaagd en eens heb…

van de man die zijn simple things in een etude zingt voor Jellie maanvlinder de kunststofkoningin Vallende engel uit het noorden die dichter bij ons wist te komen in de stilte ongehoord was wat ontstond een scheppingswonder Dank, Titaantje voor je kussen en de vrijage zonder woorden Adieu Jellie et bon voyage au pays d'or…

Zweer de verbeelding af Op “vipspotting.nl” Op “graaggenomen gastjes” Op “tv-babes punt orgieland” Op “is-she-hot-or-is-she-not” Op “liever naakt dan niet gezien” Een belspel-del Mummie met de Mummelmond Een studienicht Beau de Boulevard Een Prima Film Sex en haat en kop eraf Een goed gesprek J.P. de bal-bla-balkenbrij Bestel een…

ondergedompeld in een rode vuurzee is de verslagenheid daar waar logica ver te zoeken lijkt onschuldige zielen die aan het begin stonden om de wereld te verkennen hun horizon te verruimen zich te laven aan het leven werd nors verstoord door meedogenloze kogels…

En nu ben je eindelijk weer thuis, maar jij zal nooit meer de deur open doen de fles blijft onaangeraakt nog in de koelkast staan aan de eettafel geen gezellige gesprekken meer de poes die voorlopig nog eten van de buren krijgt de hond die in het pension wacht op jouw terugkeer het bed dat niet meer door jou beslapen zal worden de kamers in het…

Een filosoof kijkt naar de sterren en struikelt dan over een steen.…

als kind vloog ik vaak in de nacht wapperde met mijn armen uit alle macht om van de grond los te komen en eenmaal opgestegen kon ik de hele wereld omarmen echt ik weet het nog ik zweefde rustig en tevreden in m’n dromen door de lucht zoals water wordt doorkliefd door een heuse reuzen rog wat een kracht wat een nonchalante dromerige macht…

Daar is hij drijfzand voor hun zware voeten, En onweerdreigen boven 't machtloos hoofd. Hij is de worm die in een vrucht gaat wroeten; En zij verderven, want zij zijn dat ooft. Hij waant zijn knoestig wezen als een hechte Boom, heersend over 't aangeplante woud.…

Ogen vol compassie Als ik denk aan de diepe teleurstelling toen zij zag Dat niets minder waar was Hoe ze daar stond met al haar redelijkheid In een onredelijke wereld Zonder enige houvast Niets dan drijfzand.…

Een zaadje ontkiemt in de koude donkere bodem van deze wereld of is het alleen maar onkruid dat mijn geestesoog ziet terwijl ik verder in het drijfzand wortel schiet. Tijd rijpt deze boom en zal hem ook oogsten hopelijk zullen we de vruchten ervan plukken voordat het te laat is en hij afsterft.…

vorm omdat het zelf de chaos wil bestrijden door mensen uit de chaos te bevrijden de dragers van de inherente norm die eerst op Aarde dienen te bewijzen dat ze bestand zijn tegen elke storm die daar historisch woedt; da's een enorm weerbarstig feit om boven uit te rijzen als 't pocherig verhaal van de baron die met zijn paard in het drijfzand…

Zo blijf ik uit het drijfzand. Er lopen ganzen op mijn pad, ze bijten noch ze gakken. Ze duiken spoorslags in het nat. Ik blijf gespaard van ongemakken Ik wandel van het pad af, mijn enkels in de bladen. Wat is het toch weldadig, zo in de herfst te baden.…

Gedachten geven je soms vleugels Gedachten zweven op papier Gedachten kunnen dwalend dolen Gedachteloos zit ik nu hier Gedachten naar een ver verleden Gedachten reizen op en neer Gedachten reizen door de toekomst Gedachten vervagen iedere keer Gedachten zijn soms heel verwarrend Gedachten lopen doorelkaar Gedachte, dromen, Gedachten zijn…

ik leef in mijn gedachten rennend door een tunnel van angst muren kijken mij dreigend aan de angst is overal, in mij, naast mij, voor mij, achter mij, boven mij ik ben vervuld van angst hijgend ren ik door naar het streepje licht in de verte eindelijk kruip ik uit de tunnel naar het licht ik voel dat mijn gedachten de angst…

Hoewel mijn gefluister de lege kamer vult In gedachten zul je me begeren In mijn gedachten kruip je tegen me aan De dekens zijn dan even jou De warmte is even liefdevol En vervreemdt mijn bed van eenzame kou Je zegt dat je van me houdt Dan open ik toch mijn ogen En voor de zoveelste keer Heeft mijn verlangen mijn verstand bedrogen…

Gedachten zijn als voorjaarsbloesems Ontspruiten klein en teer Met zorg en aandacht Groeien zij En komen er meer Koester gedachten als bloesems Geef ze voeding en verzorg ze Dan groeien gedachten bloesems uit Tot prachtige vruchten Pluk die vruchten Dan pluk je geluk.…

Tegenstrijdige gedachten Kwellend in mij hoofd Veel te veel verzonnen Door gevoelens verdoofd Vragend naar antwoord Zoek ik de weg terug Maar alles is vergeten Mijn emoties zijn vergaan in lucht…

Gevangen in je eigen brein Gevangen niet echt meer een bewustzijn Gevangen Wat doe ik eraan Gevangen Laat het maar gaan Gevangen Ik wil hieruit Maar ik weet niet hoe 't Lijkt wel of ik alles vergeet 't lijkt wel of ik niets meer weet maar ik wil zoveel zeggen proberen het uit te leggen maar de woorden zijn weg 'k weet niet meer…

in gedachten ben ik aan het strand en schrijf met mijn vingers jou naam in het zand dan komt een golf en spoelt het stuk jouw naam is weg maar niet uit mijn gedachten geen golf doet breken jouw naam die in mijn hart is neergestreken…