Alle inzendingen over dromer OR hart

Je was een dromer, vader Dat heb ik van jou Je was een zoeker, vader Dat heb ik van jou Ik hou je nog even in mijn armen, vader Jij deed het voor mij, ik nu voor jou Tot later…

Afwezig geïnspireerd mijmerend betoverd dromerig leven beeldend herinnerd belangstellend bonzend gekleurd teder terug naar jou…

Dromerig zoeken mijn ogen de jouwe warmte straalt door mijn hart als ik je glimlach zie je knipoogt we denken hetzelfde en ik reis terug in de tijd overbrug jaren voel weer jouw eerste kus zie weer hoe jij met jouw zakmes onze namen kerfde in de oude eik weet nog het bedauwde gras met de net ontwaakte klaproosjes het ging anders je was…

Aan u, die 'k heb bemind om 't water van uw ogen, fontein die zindert in de zonne van de smart, - gij die het martlen kent van 't dorre mededogen en 't hunkeren naar de liefde in hoogmoed uitgetart; Aan u, die 'k heb bemind om 't vlammen van uw handen, - o vleiën om het vlees dat als een beek vervliedt; o reiken van 't gebed dat slechts…

Wie in de straten van Rome of Londen enkel nog dwazen en spraakmakers vindt, wacht op het Hart dat, met doornen omwonden, vlammend de dwazen en spraakmakers mint.…

Wat moet ik nou, vraagt hij zij zegt: volg je hart. Is dat niet hard vraagt hij? nee, antwoord zij. Wanneer je 't hart laat spreken kan 't nooit verkeerd zijn. En als je niemand benadeelt moet 't wel de juiste keuze zijn.…

Dromerig fluit ik naar de lichte stroom. Dromerig staart zij, dromen wij dan beiden?…

naar verliefdheid die zich over de aarde stort als water uit een bloemfontein, die stijgt en daalt als vrij gevoel wat zelfstandig ademhaalt, ijkpunt voor dichters dromer.…

Romantiek in de lucht, echt iets voor dromers. Iets vertelt me, zo is het goed In gedachten tover ik een glimlach op je liefste snoet. Een gloeiend hart, ligt bij je in bed en geniet stil Dat is toch wat je wil... Al wonen we beiden in een ander land Liefde kent geen afstand.…

idealen verdwijnen onder de grond is het moeilijk een dromer te blijven in een eigen wereld die met geweld langdurig door elkaar wordt geschud tot al het breekbare gebroken ligt (over mensen en hun desillusies)…

als tienjarige droomde ik van een wereld met een zwembad vol naakte haremdames waar het eten naar boven gebracht werd in automatische boodschappenmandjes daar werd alleen door automaten gewerkt alles geregeld door groen en rood licht weg met oranje en de twijfel en oorlog alles enen en nullen en helder inzicht ondertussen het zwembad drooggevallen…

vroeger liet ik het aan later vroeg ik het aan vroeger ontkende ik het nu…

doch met zestig dacht ik stellig 't mooiste moet nog komen maar zoals ik ooit eens schreef; 'de dichter is een dromer'…

De grote roergangers van deze tijd, alle rimpels met zich dragend van de levenszee, vrezen geen verzet van de domoren van het verstand: ´wie denkt, denkt vroeg of laat wel met ons mee´. Maar wie met onvervalste wijsheid van een ongeschoolde en van droom en drift doortrilde hand de hemel aansnijdt om zijn naam te kerven in de regenbogen -…

Ik dwaalde eens de wereld binnen - De wereld zag mij nijdig aan, Ik wilde ‘t leven goed beginnen - Maar ‘t was zo moeilijk te verstaan! Ik leerde leven, - ‘k ben zo goedig Naar alle mensen toe gegaan: Ik was zo bang - ik deed zo moedig - Zij hebben mij niet goed verstaan! Ik droomde weg - ik raakte eenzaam Uit hun rumoerigheid vandaan,…

de oude eik zodat ik de gouden tinten van de boom in de nacht kon zien als ware door toverkracht voelde ik me opgetild worden in een droomwereld waarin alles zo mooi was ik was weer jong zat op een schommel zweefde hoog op en neer vader duwde me moeder stond er lachend bij liefde krulde haar haren en ik zong het hoogste lied mijn hart…

een streling voor het oog en oor de muzikale klanken van Kyteman “Sorry” klinken door de kamer en het is puur genieten op de schoorsteen het potje goud gevonden aan het eind van de regenboog gevuld met geluk en goede wensen de fluistering van liefde dromerig en toch muzikaal gebracht…

een streling voor het oog en oor de muzikale klanken van Kyteman “Sorry” klinken door de kamer en het is puur genieten op de schoorsteen het potje goud gevonden aan het eind van de regenboog gevuld met geluk en goede wensen de fluistering van liefde dromerig en toch muzikaal gebracht…

Die dromerige nacht hield ik mijn werkelijkheid dicht bij de lantaarn, mijn licht een blonde zangeres, een gedicht dat zij vloeiend vertolkte tussen spelonken van liefdesdicht wist niet meer over de liefde dan tijdens avonturen, trillende sprieten onwennige uren, getuigenis van zangkunst in ontuchtige schuren, met burgers die gluren ik kuste…

Zonnen wil hij vreten zich nestelen in haar cellen zonder de ogen te kwellen die zich branden op het netvlies, kind bij een kloppende rivier, verloren hart in de illusie van het avontuur, de aarde bewegen elk kwartier, te herontdekken bij elke slag, op te lossen in de mist van erbarmen, hoogtepunt van een drankgelag, verstijfd…

mag ik met donkere bladeren het licht wegwuiven om de nacht met stil zwart naamloos op te tuigen nog waait de wind wolkjes zomer langs het rood van de zon kreeg de lichtzinnige dromer vandaag meer dan hij won roerloos in duister krimpt eindelijk het licht gefilterd uit schemering en zicht…

Dit is de wijd open wereld ik ben de geluidloze man ik doe wat ik niet laten kan drugs is de crux het hemelspansel opent zich en Broeder Kraai zegt hallo hij spreekt... kràsse taal: 'van de god in onszelf dat is Entheogeen daar waar het licht is daar gaan we heen' en de wereld draait verder roepend, zoekend, schreeuwend: er zal…

Zij geloofde je oprecht toen je in verlangen van de ochtend vertelde dat vleugels overbodig waren en de dag kleurde in weemoed dromerige kornuit altijd onderweg naar nieuwe vreemde dromen illusie achter de blonde duinpannen oase voor de glimlach in het duister. Dromerige kornuit altijd op zoek.…

Boven glansgewassen pleinen Waar de stille mensen lopen, Juichen klokken uit haar open Torens zuiver door de reine - Luchten naar verrukte dromer - Al de hartstocht van zijn zomer. . . Hart, wat hielp ons lange zoeken, Daar wij toch gevonden worden?…

geborgen in een schaduwkleur, anders was ik enkel een aardse geest wachten wij op de ontmoeting waarin ons gevoel met hoop wordt gevuld; in de dromerige afwezigheid waar het de leegte zelf is, die uit zijn dagboek voorleest…

't Hart slaat mede in elke klop. Diepgedoken zielewoorden wekken ze uit hun doodslaap op. Levenbrengende openbaring; - stemmen-, hartenharmonie; - zang en weerzang, zoetste paring van muziek en poëzie! ---------------------------- uit: 'Verzen' (1900)…

Dan zal ik langs de velden, In geur en kleur en licht, Haar 't zoet geheim vermelden, Dat diep in 't hart mij ligt. En wil zij knikkend blozen, De zoete liefste mijn, Dan zal 't vol zang en rozen In beide ons harte zijn.…

‘t Klinkt door woud en velden, 't Dreunt door berg en dal; 't Vloeit van hart tot harte, 't Zingt van mond tot mond, 't Leeft van eeuw tot eeuwe, Land en wereld rond. Ja! waar dringt het niet? Ja! wie zingt het niet, 't Zoete lied Der minne?…

Al moest, in mijne boezem, 't hart Nog breken.…

Ik vlucht mijn leger, mijn vreedzame dakje; 'k heb hond noch geweer, door de nacht loop ik heen, Mijn boezem doorwoelt een knagende smart, En waar ik ook vlucht, zij volgt mijne schreên. Voor mij geen rust, Geen hoop in 't verschiet; Want zij die ik bemin Bemint mij toch niet. Hier eenzaam gezeten op 't hoogste der bergen, Op rotsen zo…