Alle inzendingen over droom OR overzij OR dood

Een leghen tokkelt snibbig na de paas: Bah, daags een flut-ei lozen, wat een baan! Ik voel me nooit kiplekker zonder haan In eigen buik ben ik toch zelf de baas? Ik snak naar kroost, een thuis (géén batterij!) Met toegewijde snoeshaan aan mijn zij…

daar is geen droog, peilloos lichaam sommigen spartelen, als landmensen of kleven de kanten aan ze zijn hiervoor het onderhouden om aan kleding ruimte te meten en ontwateren al aan de overzij hun onderhuid een opzwelling vormt hun afweer, men lijkt niet voorbij te willen gaan anderen hernemen hun natuurlijke ademhaling met kracht de…

Wat is het dat mij in de schoot geworpen wordt meer dan men redelijkerwijs van een man verwachten kan het is als het velijn dat me van het vlees getrokken wordt nog voor ik slachtrijp ben en dat in ogenschouw neemt en soms ben ik een schaap in wolvenvacht doend alsof ik een wolf in schapenvacht ben ondertussen aanstalten makend te…

vandaag stokt de tijd ze weigert te verstrijken uit het niets herrijzen mijn ouders die lang geleden gestorven zijn ik klop aan bij het verstofte nest het is verlaten en begroeid met mos ik ken de dode dromen van mijn ouders niet met smalle vleugels woon ik tussen dromen en de dood…

In het huis van toen troostte ik mijn levende dode met de dood van haar geliefde die nu nog leeft zolang dromen duren gelden andere regels de doden van gisteren leven onveranderd voort alsof gisteren vandaag is tijd slechts een andere kamer of er na dit leven een ander zal zijn is nog verborgen in de toekomst in elk geval is het…

Dood, net als in mijn droom Je bent dood en dat is wat ik voel De geest die was er ook Nu, hier bij mij De geest praat ook, tegen mij Hij is er en hij is er niet Dat is wat de dood tegen mij zei Ook zei de dood; De geest gaat weg Slapen, in rust, zonder jou erbij Toen plots vaagde hij weg Inderdaad, zonder mij…

Het regent daar smurfen en ìk mag eindelijk blij zijn want mijn vrolijke droom komt uit. Ik zelf weerhield niets slechts resteren: pijn in het hoofd verlangen naar eindeloos leven in het Morgenland, met jou zoals is beloofd.…

Van wie ik ooit hield in jeugdige dromen vol overmoed en energie Je woorden ademen vrijheid maar ook heden vol verleden nostalgie zonder toekomst Laat me maar dromen dromen zijn sterker dan elke dood…

Ik leef mijn leven met humor en pijn Ik zal als het kan er voor een ander zijn Ik droom in dromen Laat gedachten vrij Ik sterf in mijn dood Maar die “laatste zucht” die blijft alleen van mij!…

Wat voor gevoel het is als men droom en In de droom een bloem vasthoudt wat men Tijdens het wakker worden ook heeft? Wat voor gevoel zou het zijn als men na zijn dood, de hele universum mag verkennen door God en alle sterren zien.…

een winters decor met water, riet en een molen huiverend sta je op een brug naar onbekende overzij bekoorlijk gekleed in een jas die ik nooit zag je haren wapperend in de gure wind gewikkeld om je hand de riem van de vrolijke hond die nog steeds niet snapt waarheen ik nu toch ben weemoedig lijk je naar de fotograaf te kijken een vage…

terwijl ik lurkte aan de hete koffie mijn kaken malend aan vette speculaas gevuld met amandelspijs nestelde mijn blik zich op tafel in de keuken parallel op de etage over straat aan mijn overzij voor een potje neuken waar ik mijn lamswollen petje uit diep respect voor afnam waarbij mijn gedachten naar de zus gingen van die zonneklopper…

Bang scharrel ik rond, er zijn hier grote gaten -- die ik niet kan zien.…

Doden zijn er levend en levenden gaan er dood, gewoon. Voor hen die vrezen in angstige dromen te worden gekwetst en verlaten. Immers, de doden kwetsen niet de doden verlaten niet de doden sterven niet. De doden leven niet en de levenden doden niet. Ofschoon alleen voorbij de demarcatielijn van verloren woorden.…

En waar hij weer kan vinden wat de droom sprak toen ze met haar overwonnen tranen zijn dode lichaam een volgende ontmoeting beloofde.…

Laat zonlicht gedoofd, levende zielen gaan heen waar doden dromen.…

terwijl we leven is er vergeven en dat zou ik dan ook maar doen want wanneer de dood is ingetreden is het een droom die laatste zoen…

zei de Dood…

Een windvlaag, een knal tegen het raam, kijkend naar buiten zie ik nog net, het beestje zijn laatste klap wiek slaan, dan stort ie ter balkon. Geen terreur maar domweg de storm.…

Na de uitleg, van de ondernemer, werd het eventjes stil, of er nog mensen wilden spreken? Ik zei: ja ik wil. Opnieuw werd het na geschuifel wederom heel stil. Ik keek de zaal in, waar drie mensen zaten slechts drie, die haar wegbrachten. Opzij kijkend naar de kist, zei ik: 't geen niemand wist: ze hunkerde naar aandacht, toen ze die niet…

Ik vraag je, blauwe lucht, met een diepe zucht En jou, volle maan, wat heb je met hem gedaan. En u, fonkelende ster, hij is weg, zó ontzettend ver. Ik vraag jou, mooi leven, wil je hem terug geven?…

Dood is gevoelloos dus zonder gevoel, snap je wat ik bedoel? Bestraling zorgt voor dood weefsel en dat veroorzaakt pijn, snap je dat ik niet begrijp dat de dood zonder gevoel moet zijn?…

dromer, er is meer steek je hoofd boven het droomveld waar de levenswind ogen en oren onophoudelijk vult met het wonder van het volle leven het raadsel van de lege dood dromer, er is meer dan jouw droom ook al denk je dat die uniek is als laatste droom zonder einde waar is het besef ik wil vechten in het levensveld leven, want ik…

Dat is de tere, koninklijke kracht uit eenzaamheid geboren - eeuwigheidsnood - aandachtige engelen in de nacht te zien gracielijk schrijden over de logge dood.…

De dood bevrijdt ons van dromen hij ontstijgt het lichaam de dood is immer vredig en geeft toegang tot iets wat wij niet weten één ding is zeker ergens in het hart van een ander zullen wij niet worden vergeten.…

maar hopen Dat dit allemaal een droom was…

smelt wapentuig om en maak er glijbanen van voor de kinderen [senryu]…

Deze nacht was het mooiste mijn deel je droeg mij woorden aan, alsof je hart klopte en veel opkwam met de wassende maan. Het was als brood voor mijn mond ik genoot van de kruimels licht, alsof het het eerste had van de ochtendstond compleet verguld ontspannen en onverplicht. Alsof je nog steeds wist wat taal is wat ik dagelijks uit onze…

In de verte slaat een toren acht slagen de zon zakt westelijk naar de horizon kleurt de kim met rood zoals de dag begon in schone licht van voorjaarstint gedragen zachte bries die ’t water licht doet rimpelen strijkt over de wuivende halmen van ’t riet en wiegt zacht het nestje van een karekiet aan overzij zie ik lammeren dartelen uren zit…

Want in het weiland aan de overzij daar graasden wel zo’n stuk of veertig koeien maar hij stond in z’n uppie in de wei en dat deed hem door eenzaamheid hard loeien. En bovendien, hij kwam er toch niet bij; het hek -hij kon het dagelijks verfoeien- hield hem gevangen in zijn eigen wei waar hij uit eenzaamheid hard stond te loeien.…