Alle inzendingen over drugs OR vaarwel

ik wil je stem niet horen wanneer ze afscheid neemt op toonhoogte van brekend glas vertelt hoe mooi het alles was maar zwijgt hoe jij dronken werd zomaar naast mij schaamteloos een ander verleidde een eind maakte aan ons beiden de woorden die je zei gaan wellicht verloren maar de naklank van je stem zal ik blijven horen…

Een vaarwel aan de zomer die langzaam sterven gaat als het blad verkleurt en loslaat van bomen en struiken. Die buigen voor het afscheid en zachtjes hun tranen wiegen als een allerlaatste groet nu de zomer plaats maakt voor de herfst.…

hoelang zal 't laatste lied duren klanken der uitgeleidene hoeveel engelen zullen nodig zijn om het koor te vervullen waardoor de hemelpoort gestaag haar deur zal openen op het juiste moment licht zal schijnen ter begeleiding om haar te brengen daar waar wij nog niet klaar voor zijn liefde de boventoon voert klinkt 't vaarwel onherroepelijk…

't is tijd om verder te gaan verder dan ver, uit jullie leven vandaan. En wanneer ik dan ga, kijken jullie me verdwaasd aan inderdaad, zover had dit nooit mogen gaan.…

Ik heb van je gehouden, een tijd van blind geluk. En het is niet zo zeer jouw liefde voor mij als wel mijn liefde voor jou die ik mis Want jouw liefde bestond niet. Maar je vulde mijn denken, je vulde m'n uren. Ik kon zelfs een papier alleen met jouw naam vullen Nu ben je enkel nog gedachten waarmee ik mijn nachten vul.…

[Haiku] dreinende regen opspattend rondom de kist een hemels kaddisj…

[Haiku] daar gaan de wolken één voor één drijven ze weg maanlicht op hun rug…

Vaarwel..... Oudste gebouw van onze Vesting, tijden meegegaan, eeuwen blijven staan. Statige oude dame die speelde met de zon. Stormen overleefde, en oorlogen doorstond.…

thuis op is gegrond vervaagt & sporen van je hongerige mond en gretige vingers van mijn huid worden gewist door de kille lenteregens en de ijzige wind onze harde woorden met afkeer gevuld voorbij de helder verlichte grenzen van ons paradijs verjaagt, kan ik mezelf horen fluisteren tegen een wijze, oude boom: wuif vaarwel…

te ontmoeten hoe blaast hij adem in de muziek een levende plek in de mensenziel hoe doorgrondt hij de gedachten hoe gebaart hij die aan het orkest een voorzichtige hand sensibele oren wenden zich stil naar alle kanten van het geluid zijn hart is zwaar hij zwaait met oneindig verlangen Bruckners Zevende een sereen vaarwel…

Hij kan niet meer bij ons zijn. Er is nu verdriet en pijn. Na een kort ziekbed is hij gestorven en heeft een plek in de hemel verworven. Het schip blijft aangemeerd en het tij is gekeerd. Een kapitein als hij zal er niet meer zijn. Het varen zat hem in het bloed. Hij kon goed koers houden en je kon op hem bouwen. Geen schuimend water…

De aan lager wal geraakte kapitein, het water staat hem al aan de lippen, zijn huwelijk loopt nu op de klippen, omdat er telkens aanvaringen zijn. Z'n vrouw loopt al een tijdje te klagen, want ze kan zijn fetisj niet meer stelpen: de belangstelling voor haar oorschelpen, en wil geen matrozenpakjes dragen. En dan is er ook nog gehouwehoer…

Wie ben ik Om jou te verwijten Dat je niet meer verder wilde Een oordeel Dat is niet aan mij Wat er toe doet Is niet wie ik ben Maar waar ik ben En wat ik voel Ik ben hier Jouw laatste woorden Ik herhaal ze nog een keer Maar ze verdwijnen In de stilte Want ik ben hier En jij niet meer.…

vader is niet meer de laatste schoor is weggeslagen het is een vreemd gevoel en 't doet een beetje zeer ons eigen lief en leed voortaan alleen te moeten dragen er is niemand meer vooraan het schip vaart nu op eigen kracht in 't midden van de oceaan de dageraad ver achter ons en ginder lonkt de nacht angstig zijn we niet want wij…

heeft het hoogste woord, kent duur noch rust naar vaders voorbeeld, vol met grap en grol en met een moeder die hem 's avonds kust voordat klaas vaak zand strooit over z'n bol Eén anekdote ben ik niet vergeten een indian summer vol nazomerdagen liep hij met vriendjes op het plein te zweten tot vader hem die middag af kwam halen 'Vaarwel…

Een scherpe naald de ziekte verspreidend Door drugs de dreiging niet beseft De dood die zo haar onderdaan treft Met HIV morbide de lust begeleidend Zo verdraait men in walgelijk groepsverband Een kennis tot ongewild bloedverwant…

In plaats van peperdure drugs te kopen Of in de rij te staan voor methadon Heeft een verslaafde straks de marathon Om daarin zijn verslaving te ontlopen. Maar als zo’n junk dan flink is doorgedraafd Wordt hij misschien aan hardlopen verslaafd.…

ik kwam te laat te laat voor jouw trein de trein naar niemandsland kans verkeken, trein gemist ik miste jouw trein jouw trein en vaarwel omdat ik niet kwam ik miste jouw trein een spoor een spoor zonder trein een trein met jou zonder vaarwel…

geluk is vluchtig als een vlinder die op je neerstrijkt als op een bloem wat nectar neemt en je vaarwel kust…

Vaarwel!- dat woord ligt op de lippen, Vaarwel!- dat is zo licht gezeid. Dat kan in stille treurigheid, Bij kus en handdruk ons ontglippen. Dat ligt in 't hart en op de lippen, Wanneer men van elkander scheidt.…

Je krijgt spontane klappen op je kop, of speelt extreme spelletjes op straat, terwijl je je aan drugs te buiten gaat en loopt zodoende hersenletsel op. En denk je dat je alles hebt gehad, dan word je door een rapper aangevat.…

Ze springen zomaar met een diepe zucht, met beide beentjes, hoepla in de lucht, vandaar dat men de drugs wil gaan verbieden. De shops verkopen paddo's, cannabis; wie kan vertellen wat daar 'smart' aan is?…

Irene Schouten stopt met wedstrijdschaatsen Ze voelt zich in haar vrijheden beperkt Omdat ze voor de topsport keihard werkt Ik kan mij in die denkwijze verplaatsen Door seks, drugs, rock&roll (en drank en dichten) Heb ik me nooit op topsport kunnen richten…

Hij was als arts aan drank en drugs verslaafd, Maar stelde desondanks een diagnose, Wee hen, die hem als neuroloog verkozen, Zijn medisch oordeel was geenszins gestaafd. En als beloning voor zijn ‘artsenij’, Spreekt onze rechtspraak hem van alles vrij.…

Het doen alsof zal ik geloven, geloof is een sterke kracht, je bent niet weg maar hier bij mij, zonder afscheid is er geen vaarwel. De herinnering maakt levend, zo heb ik je terug gedacht.…

Als Surinamers in ons land aankomen, wordt iedereen op drugs gecontroleerd. Niet zelden wordt men dan gevisiteerd. Da's pijnlijk en je voelt je flink genomen. Het is slechts een detail, maar wel frappant: de naam Schiphòl klinkt raar in dit verband.…

‘War on terror’ is verleden tijd lezen we op teletekst Die ‘on drugs’ schijnt nog te woeden Beste homo sapiens één oorlog hoef je maar te voeren en dat is ‘war on violence’…

hoe zal ik woorden vinden voor jongeren die zelfmoord plegen, sterven door drugs of jaren alcohol ik weet het niet sta machteloos in ontoereikendheid in mijn lege handen druipen vragen van ouders en geliefden waarom wordt een zwarte mantel…

so I guess that thy art incomplete alike or art thou good a friend and thus believing firm applaud thy must Though poetry is not my thing my roerbak sells, thou art buying…

Come rain or shine, het was des kiezers wens Maar of het lukken zal, dat weet geen mens Mede geïnspireerd op het snelsonnet van Jan Bontje en de reactie daarop van Bet Weter…