Alle inzendingen over dun OR gewicht OR pijn

dag die komen gaat drukken, geen schelle pijn maar onbestemd als een dood en paars gewicht als een man, aangeaderd, altijd laat…

pijn aan grenzen voorbij…

Maar in het diepst van alle weten knaagt stille pijn: Hoe dun, hoe lang hoe teer, hoe sterk is elke draad waarvan dit weefsel is geweven, of zou geweven moeten zijn? Uit: mijn dichtbundel:Die witte geur.…

Het gewicht van een sneeuwvlok of haar luchtweerstand? Voor een dwarrelende wederkeer luchtweerstand voor een zekere aankomst haar gewicht…

Zoveel zomermelodie in de speler rond je oren en in je hoofd: pijn zingt rond Zoveel weemoed in de wereld lief, zoveel, takken van bomen kraken onder dat gewicht bij wijze van winter en liefde wordt heilige pijn, een kruisiging waaraan de dood geen einde te maken weet tenslotte…

Vanavond ga ik weer naar het toneel. Als liefhebber ben ik in staat om uren geconcentreerd naar de acteurs te turen. Het is een zeer opwindend tafereel. Zo kom ik keer op keer aan m'n gerief tegen het lage btw-tarief. --------------------------------------------- Het gerechtshof in Amsterdam heeft bepaald dat peepshows toneelvoorstellingen…

Wat geeft nu het leven zin? En waar ben je het beste in Een ieder wil zich manifesteren Eigenlijk moet je alles uitproberen Alles is een ruim begrip En comadrinken is vet hip Als je het overleeft een goede test Is de beest uithangen, 'n manifest? Ik blaf en iedereen is bang voor mij Ik ben er als de kippen bij Ik tok en kukel en ik kraai…

De ‘influencers’, oftewel BN’ers met zoveel duizend volgers op het web, doen niet meer mee: “De voorzorgen zijn nep!”, roepen klimaat- en pandemie-ontkenners. Ach beste luisteraars, denk nu ‘ns na: Komt influencer van influenza?…

Hij was niet goed genoeg voor het echte werk, dus nu speelt hij enthousiast in de kerk. Met skinny jeans, lang haar en semi-akoestisch gitaar.…

letter na letter heelt ze verse wonden waar pijn een handicap wordt. hang ik maar wat in woorden boven het gras tussen twee bomen gebonden aan het touw dat nooit kan breken onder het zuiver gewicht van het lezen en kennis als krieken op te eten.…

Want als de pijnen toeslaan, ben ik alleen maar lichaam. De geest komt in het nauw. Hij wil wel op de vlucht slaan. Maar heeft geen plaats om heen te gaan. Dan zoek ik naar een middel, voor wat vergetelheid, in mijn verhaal. Dan moet ik eerlijk zeggen, ik hou er niet zo van. Het middel is soms erger dan de kwaal.…

Compliment; (afgunst) Het wennen; Opnieuw leren ervaren; Het aanhoren. Dingen die je was gewend; Elke dag; Niks aan verloren. Gemeend of niet; Het verschil wordt steeds groter; Je doet gewoon je best. Totdat je er te veel kreeg; Je groeide in populariteit; Passeert de rest. In plaats van delen; Word jij ongewenst; Om iets wat…

'Krèg nâh de kankâh' rieptie niet te wènag Toch hep ik steids wat met die gas gehad Maah ja, ik ben getauge in die stad Ik von ze grofhèd in de bek juìs gènag Ech pènlijk dat de scheppâh vamme held Nâh zelluf doâh die ziekte is geveld…

poedersneeuw dun laagje het is wit de aarde als oliebol vet…

Er lekt eenzaamheid weg uit mij, dun verlangen -- naar het laagste punt.…

Dan zag ik pas, Hoe gewichtig zij was, Valt het mee of tegen ? Al ben je slank van lijn, Toch wil je graag gewichtig zijn.…

U dacht wellicht Aan zijn gewicht, Maar dat was juist afgenomen. Juiste taal bij soortgelijk vermaak Is vaak een gewichtige zaak.…

Maar ga je enkel voor de fun, Dan wordt het allemaal wat dun.…

weet hoe bitter smaakt één rondje kun je nu schaatsen terwijl het kraakt onder je voeten gewoon jezelf zijn gewoon niets moeten met de zon die straalt in je ogen de overkant dat zul je pogen daar is het verhaal dat in het heden staat op het toneel van vandaag en niet later als een eenzame gast in je eigen theater het ijs is dun…

voor Jan Arends ook ik heb destijds nog wel eens dunne gedichten geschreven maar ik heb geen flauw idee waar ze zijn gebleven...…

een rupsje daalt neer aan een zijden dun draadje op zoek naar geluk…

Helaas heb ik weer moeten zien hoe je eigenlijk bent Zoals eigenlijk mijn hele leven heb je je “ik” alleen aan jezelf gegeven Ver weggestopt en het niet willen weten was ik het vergeten De herinneringen komen weer boven al wilde ik het niet geloven Nu doe je niet alleen mij pijn maar ook iemand die op je leunde en je door dik en dun…

Lang niet gedicht Te veel gewicht Op mijn ziel En toen, toen ik viel Was het voorbij de illusie Een goed leven te leiden Niet te vermijden De waarheid Als een trouwe vriend Ik heb het verdiend Ik word veracht Ik verwacht Dat het ooit weer anders zal zijn Pijn Mijn Ziel Verneukt Door de zaligheid der jaren Ik kan nu niks verklaren…

Zon van koudvuur, stervend onder eigen gewicht. Zielloze pijn, onbestemd van eeuwige duur. Een hart, verlaten tot op het gebeente, ledig door bezworen lot, verzwaard door bevroren hoop. Een stem, ondoordringbaar als gesteente, fluisterend in onhoorbare woorden.…

Woorden Te licht om te lezen Te dun om te drukken Te zacht om te zeggen Woorden voor het Fluisterwoordenboek…

(senryu) de spoeling is dun nu water langs wegen hoost drijven blikvelden…

maar het is nu echt gedaan weg is het gewicht zo licht als lopen op de maan…

de dagen zijn dun dag na dag wringt van vandaag naar morgen weinig om het lijf [zet ik het venster open] de dagen zijn dun en weinig tekent zich af alleen in het venster van de nacht persisteert een weinig hapert en blijft hangen in het lijf een wind steekt op [doe het venster dicht] ik slaap verder worstelend met het bestaan…

Te zwaar, allang was dat haar opgevallen. Vandaar, dat was nochtans bijkans bij toeval, haar inval: als ik afval oogst ik bijval. Da’s waar, maar zal ‘t haar achteraf bevallen ? Straks zal een hartaanval haar overvallen. Ach, afvallen kan vaak hard tegenvallen.…

Ik kan met mijn mollig lijf vast stukken beter overweg als ik maar gedichten schrijf en gewicht in woorden leg.…