Alle inzendingen over duurzaam OR warmte OR bron

de wereld is vervallen tot gebouwen en getallen de mensen zijn verdwenen in de leegte der stenen hun god bleef bestaan hun zon is ondergegaan de liefde is gebleven bron van warmte en leven de straten zijn verlaten ruïnes en diepe gaten bomen moe gestreden na een kortzichtig verleden lange winterdromen de ijstijd is gekomen de…

Neem me mee op het ritme van je golven jouw wassende water reinigt mijn geest leeg wil ik zijn zodat ik zijn liefde weer kan voelen want dat niet meer kunnen voelen dat mis ik het meest Wat je mist zit in jezelf de bron van liefde is je eigen hart laat je warmte stromen opdat je je eigen liefde niet meer met dat van hem verwart…

Ik zag een bron haar schoonheid tonen zo dikwijls als ik er bleef staan en stil zag ik haar waterstromen uit diepe gronden opwaarts gaan. Ik zag een bron haar schoonheid tonen in wat een liefd'rijk harte biedt, aan zegeningen die er wonen en offers die een enk'ling ziet.…

het vergezicht was niet slechts voor mijn ogen een regen boog zich vloeiend voor de zon de spreeuwen lintten sluiers langs de hemel en zweefden zoals ik geen leven kon de wolken dreven weg in paarse tinten en achter hen azuurde firmament de hemelwind verlichtte avonduren en stilden dichters eeuwig dit moment…

wild en krachtig stormde ’t machtig woeste water naar omlaag kolkend, klotsend beukend, botsend schuimend op de keienlaag stuwend, sleurend zwart verkleurend in een helse razernij oorverdovend niets belovend lokte ’t woeste water mij tergend glad ’t zwoegend pad naar de oorsprong van de bron zwetend, vloekend doelloos zoekend…

Gezicht in de zon, uitkijkend over een bron, omsluierd door gewelven van steen grijnst hij om zich geen. Zijn ogen nors Zijn neus glimt Zijn wangen fors Zijn mond wijd open alsof hij alles in zijn geheugen prent. Hij aarzelt niet en braakt liters water, terwijl iedereen het ziet spuit hij onverminderd voort, de sater.…

Prachtige vrouw, je ogen zijn donker. ´s-Avonds, wanneer je in de verte staart lijken ze op diepe bronnen waaruit op mysterieuze wijze de nacht over akkers, wouden en steden vloeit, de aarde bedekkend met een zee van duisternis. Zó donker zijn je ogen, mijn licht.…

verborgen ergens hogerop ligt de bron water vult een greppel 't is niet meer toch, een dam kan de stroom niet stoppen stil stijgend tot die overloopt het gaat verder greppel, sloot, beek, rivier en weer even onzichtbaar als het begon, eindigend in zee of.. is dat de bron?…

God is de Bron van al het goede Hij houdt de wereld nog in stand En blijft steeds met ons verwant Wij zijn veilig onder Zijn hoede.…

Bron: ( Pama ) Bundel " Kwalen van de tong "…

Waar ze steeds zoekende zijn naar “De bron” waar alles eens begon.…

met zee als oorsprong beroer ik mij als een vis in eeuwig water…

Van opkomst tot ondergang schoonheid in het licht gebracht van groene velden kleurrijk bos en schouwspel om te genieten verlicht het pad waarop wij gaan de gehele dageraad vanaf het moment dat je rijst boven de kim tot je ’s avonds ons verlaat.…

Als ik dichter groei naar het licht, naar God, naar ons aller liefdesbron weet ik dat ik alles in mijn leven deed wat ik maar kon.…

En zo springen we van kamer naar kamer We verliezen het spoor de geur, het kloppen van ruisend bloed in ons hart de kleur van waar we werkelijk waren wie we werkelijk voelden in wie we onze cellen klonken de klank ook het luisterend genieten van hoe we ons overgaven werden wie we waren…

De bron van de overlevingskans voor mensen Water, is nodig....zoveel we maar wensen.…

goudgebronsde bomen langs m’n overpad en een kind dat vraagt omdat ze het wonderbaarlijk vindt hoe is dat toch mogelijk hoe kan dat ‘t is de ondergaande zon m’n kind die ze met een kusje raakt mijn allerliefste schat…

jij bent de bron van schoonheid bij jou borrelt leven in alle helderheid op schijnt zon in een doldrieste waterval onze regenbogen en kleurt het vruchtwater voor weer een schitterende aardse groeispurt naar bloei in een fantastisch magische palet…

ik draag mijn gemoed naar het weidse een eindeloze verte verleg mijn grenzen twist met de wind als een gevouwen bootje varend oeverloos ongekunsteld broos aanvaardend de onstuimige golven ziende naar de gloed een horizon van moed ‘k slijp de scherpe kanten van de vuursteen fonkellicht warmt de bron maar, anders dan voorheen…

Moederdag, een dag van liefde Van dankbaarheid en van geluk Voor haar die ooit voor mij de bron was De maakster van het eerste stuk Moederdag staat in haar teken De tijd staat even bij haar stil Besef mij dat zij nu nog hier is En wat ik samen met haar wil Moederdag,een mooie zondag Vol zon en warmte in mijn hart Ik dank je ma voor al…

Ik draai me om en schurk me als een kind aan wollen warmte die mij om zal dopen tot trage slak die vrijelijk mag hopen op duurzaamheid, de luiheid welgezind.…

Niet alleen duister wil ik lichten maar vederlicht jou dragen door warme dagen die licht uitstralen van jou naar waar de bron vandaan komt die jouw warmte omhelsde.…

Vanavond ga ik weer naar het toneel. Als liefhebber ben ik in staat om uren geconcentreerd naar de acteurs te turen. Het is een zeer opwindend tafereel. Zo kom ik keer op keer aan m'n gerief tegen het lage btw-tarief. --------------------------------------------- Het gerechtshof in Amsterdam heeft bepaald dat peepshows toneelvoorstellingen…

Wat geeft nu het leven zin? En waar ben je het beste in Een ieder wil zich manifesteren Eigenlijk moet je alles uitproberen Alles is een ruim begrip En comadrinken is vet hip Als je het overleeft een goede test Is de beest uithangen, 'n manifest? Ik blaf en iedereen is bang voor mij Ik ben er als de kippen bij Ik tok en kukel en ik kraai…

De ‘influencers’, oftewel BN’ers met zoveel duizend volgers op het web, doen niet meer mee: “De voorzorgen zijn nep!”, roepen klimaat- en pandemie-ontkenners. Ach beste luisteraars, denk nu ‘ns na: Komt influencer van influenza?…

Hij was niet goed genoeg voor het echte werk, dus nu speelt hij enthousiast in de kerk. Met skinny jeans, lang haar en semi-akoestisch gitaar.…

ik kende de kracht van je handen wist hun warmte voelde hoe energie overliep in raken laadde jij mij positief op mijn aura kleurde vitaal rood ver van dood waar in koele tinten eigen pigmenten klinken jij interfereert met licht en zon naar hogere niveaus direct uit de voor eeuwig onuitputtelijke bron…

Iets wat gewoon is, kun je amper meer verkopen Het heet voortaan: natuurlijk, duurzaam, oergezond Goudeerlijk, zuiver, super, echt, van eigen grond Uniek, beproefd, verfijnd. Zó’n trend laat ik niet lopen: Ik schrijf nu dus inktverse, duurzame, keivette Ambachtelijke, pure supersnelsonnetten! P.S.…

'Krèg nâh de kankâh' rieptie niet te wènag Toch hep ik steids wat met die gas gehad Maah ja, ik ben getauge in die stad Ik von ze grofhèd in de bek juìs gènag Ech pènlijk dat de scheppâh vamme held Nâh zelluf doâh die ziekte is geveld…

uit eigen bron…