Alle inzendingen over echte OR vrienden OR afscheid

Avast budankt or, sintuklaas! Petrik O ja, geev ju paart ma un klondje fan mei! Avast, dus. O ja, en netuurluk de groetu an pied!…

dat wil je niet weten wereldstad, Amsterdam een dorp vergeleken bij Mexico rode lap voor een stier maakt hem gek, dol hier of daar to be or not to be? keuzes en nog eens keuzes in een ultra-moderne tijd ook zijn er nog het berbers dorp met berggeit hondenpoep, kattepis dat is geen... geheit!…

Als je vrienden je door hem verlaten Maar ja, Nu weet ik tenminste echt wat je bent Geen echte vriend, geen echte man Dit was onze vriendschap dan!…

Ontdek waar je vrienden naar luisteren je moet ze maar net hebben vrienden die spotifyen ook al doet zo’n beetje iedereen het die van jouw zijn amuzikaal misschien geen echte vrienden verdorie wat een rot vraag pijnlijk en eigenlijk hondsbrutaal…

Een korrel los zand in mijn hand helemaal vrij om te vallen maar de korrel ben jij die blijft liggen altijd dichtbij…

Altijd komt ie totaal onverwacht, maar nu als op afspraak ’t afscheid is zacht, is teder is mooi en triest tegelijk, want afscheid, is afscheid en je bent er nooit helemaal op voorbereid! Rust zacht verre vriend!…

Het meisje is ver weg en stilaan werd ik een vrouw, en ik vraag u vriend, Wat is de ziel van ons leven? En vriend dit verhaal is echt. Ik zal je nooit vergeten. Maar een toekomst lag in ons verleden.…

denk ik dat het tijd is voor afscheid mijn hart doet pijn…ik voel de spijt Dus vaarwel vriend….ik wens je alles wat jou gelukkig zal maken De vriendschap zal van nu af aan anders gaan smaken…

Je stopte met vechten Je was het leven moe Je kon niet meer Je vond het zinloos Waarom nog vechten Als het sterker is dan jij Je gaf de strijd op En liet je gaan Je wou het niet langer rekken Stilletjes naderde het einde En je nam afscheid Van je familie Van je vrienden En van mij…

het is uit met haar vriend maar ze wil nog niet huilen dat schuift ze nog eventjes ver voor zich uit want voor die regenbui wil ze nog schuilen want pas als ze huilt is het helemaal uit pas dan neemt ze afscheid van voorgaande jaren pas dan komt het verdriet dat ze nu nog verdringt tot dan zit ze maar in de ruimte te staren.…

de zwaartekracht van een seizoen verenigd in een aflopend jaar het blijkt een aanslag op mijn gemoed een vreemd soort verdriet als bij het afscheid van een heel goede vriend…

Echte vrienden kijken je dan lachend aan, en wellicht zal het dan spoedig beter gaan.…

opgesloten in mijn aftakelende lichaam moe en verdrietig van mijn eigen lijden gulle eindigheid in besloten ruimte verloren vrienden van vroeger hoop op bevrijding van bezetting van pijn en verdriet in overvloed nu wachtend op een stem uit de toekomst afscheid van achterblijvers in een dode ruimte mijn kracht is weggeëbd en uitgeput…

Dag oud, welkom nieuw, dag 2010- welkom 2011, dag oude dagen, welkom nieuw begin, dag geliefden die ik verloor, welkom nieuwe vrienden, afscheid doet vaak barstens zeer ’t went niet, geen enkele keer. Afscheid van het oude jaar bevestigd nu alleen nog maar: dat we ook dit jaar weer een jaartje ouder worden.…

Afscheid nemen kan ik niet maar toch moest ik je laten gaan. Ik zou zo graag terug keren in de tijd alles veranderen wat fout is gegaan. Er is zoveel dat ik had willen doen zoveel dat ik je nog zeggen wou. Maar afscheid van je nemen nee, dat is echt teveel gevraagd. Je blijft in mijn hart nu en voor altijd.…

Maar op de lange duur, ‘t werd stiller, eenzaam, guur, stond in de kou, Nu weet ik, zo is het leven, de echte vrienden zijn gebleven, zij bleven trouw, ‘k Voel me nooit meer echt alleen, met liefde om me heen, van vrienden, lief en kinderen. Geniet van elke nieuwe dag, door mijn tranen kwam de lach, wat kan mij nog hinderen.…

als ik sterf dan heb ik vrienden zoveel vrienden niet normaal als ik sterf dan ben ik goed o, zo goed echt wel de beste als ik sterf word ik beroemd alleen maar dood word ik erkend!…

of vind je dat niet wat overdreven, ergens weet je het en wil je het maar al te graag, lekker jezelf zijn, zonder die vrienden steeds in je kraag, hijgend in je nek, en je laten doen wat zij van je willen, dreigen met verstoten, of anders je villen, wat zijn dat voor mensen die je vernederen en kleineren, zijn dat de vrienden die je wilt, durf…

Echt, puur zonder franje in mijn denken zit jij niets kan in mij opkomen zonder te dromen over jou hoe zou het zijn als wij... niemand die het weet mijn fantasie op hol je ogen glimlachen liefde maar je zwijgt woorden…

Als je echt van iemand houdt Iemand alles toevertrouwt Eén die echt weet wie je bent Ook je zwakke plekken kent.. Die je bijstaat en vergeeft Eén die naast en in je leeft Dan voel je pas wat leven is En dat liefde geven is!..…

Ik durf het echt niet. En jij zo onbevangen lacht als je me ziet. Maar vandaag met valentijn lees je nu mijn verlangen…

jij leert mij nu al om te kijken naar de andere kant te kijken naar de waarheid noord scoort zuid samen vooruit jij geeft mij nu de hoop de kogel in de loop lach naar mij overtuigd dan schrijf ik in vuur vooruit…

gaat het goed vraag je en ik weet even niet wat ik zeggen moet verstoord antwoord ik natuurlijk, lief natuurlijk gaat het goed maar eigenlijk weet ik niet wat ik je anders zeggen moet lief, veel liever vraag je me naar mijn pijn en mijn verdriet alleen dan weet je het antwoord niet......…

dronken van het water lach ik om gister of toch om later denkend aan niets kijkend en alles latend achter de dagen waar woorden zijn en echt voelen waar muziek klinkt zoals het is laat ik gedachten stromen zacht wachtend op later…

Strijden heeft geen zin meer Je gevecht eindigt vandaag Als vrienden nemen we afscheid Leeggestreden lig je nu in afwachting Van het moment van verlichting Strijden heeft geen zin meer Je leven is bijna gesmolten Totdat de dood het overneemt Langzaam versluieren je ogen Je gaat naar de oevers van rust Strijden hoeft niet meer Je lichaam…

Zo puur, zo sterk, zo echt. Mijn beste vriend, mijn geliefde, mijn alles.…

Een vreemde wellicht een vriend, die je nog niet kent Een vriend schaars geluk…

Dag jongen zijn laatste woorden verwrongen met zijn laatste adem een rochel was het meer ja dat was het hij had het wel gehoord een echt afscheid dat was wat hij had gewenst daarvoor was er ook dit maal geen tijd.…

Na het afscheid besef je ineens heel blij dat het enige wat nog blijven kon is dat prachtige boeket narcissen… Je vrienden gaven je een portie Pure Zon…

Vrienden heb je nodig, zonder kan je niet. Ze zijn echt niet overbodig, zoals je weleens ziet. Soms een schouder om bij uit te huilen, vaak om leuke dingen mee te doen. Ze zijn niet te koop, je wilt ze ook niet ruilen. Zonder vrienden ben je nergens, de wereld zou vergaan.…