Alle inzendingen over eenvoud OR vlinders OR liefde

het kenmerk van een naakt verlangen dat taalkundig mij verziet in liefde weliswaar met afgebroken zinnen plaatst ons samenzijn tussen houten pilaren buigzaam zoals de nacht riekt naar stilstaande uren die sober doch kwetsbaar de repen maanlicht versmallen speurt mijn domein naar eenvoud een eenvoud zonder sporen die wijzen naar nieuwigheden…

De vlinder is haar gezicht dat niet kan wachten op de kleuren van liefde en teder ongeduld. Ze is waar ik haar mijn dromen en woorden geef en ontwaak zoals ze mij laat ontwaken. Met haar ogen zoekt ze mij waar ze een vlinder mag zijn en ben ik het gezicht dat ze in al haar dromen bewaart.…

Het was een zonnige dag en ik wilde erop uit, maar eerst even rusten op bank En toen was er mist Toch verrekijker mee je weet nooit, ik die nooit een verrekijker mee als ik op pad, zelfs niet in de Oostvaardersplassen liep ik daar in dichte mist met verrekijker zag ik een mol, die zich wentelde in het gras als een hond, als een…

barbaars: omgekeerd leven brood op de plank handen even vouwen bij het licht van een kaars in een gebaar van dank gebed: ingetogen woord in Godsnaam niet weer onverhoord een smeekbede op rijm gezet als gedicht van verdriet patroon: schuw de materie een beloning in mysterie vol heilig licht als een icoon een klooster als woning…

dichter dichterbij de woorden die ik schrijf dat ik blijf dichterbij dichter verder verderaf de woorden die ik vrees dat ik lees verderaf verder eenvoud eenvoudig de woorden die ik bedoel dat ik voel eenvoudig eenvoud…

Ik heb de eenvoud van het leven lief het wuivend riet langs de waterkant slierten ochtendnevel over het land een nieuwe dageraad breekt aan 's avonds als de zon ter kimme neigt de schemering met zijn zachtheid de scherpe kantjes verhuld voelt het leven aan als bevrijd de nacht is als een schilderij gekleed in zwart fluweel laat ik de…

klein is mijn gedicht in alle eenvoud zonder gewicht immers wat men schrijft of maakt slechts het uiterlijk van het wezen wordt aangeraakt…

ik wil voor jou gewoon wat zachtheid en warmte zijn maar eenvoudig is soms lang niet zo simpel als het lijkt want zelfs de mooist gekunstelde woorden kunnen geen uitdrukking geven aan de wonderen van een hart…

een eenvoudige witte kist alsof hij bijvoorbaat wist hout is maar vergangelijk een eenvoudige witte roos alsof hij bijvoorbaat koos geen boeket maar één per stuk een eenvoudige witte vrouw alsof hij zei ik hou van jou want jij bent voor mij geluk het eenvoudige witte doek alsof het wacht in een hoek als staat 't er per ongeluk…

Ik denk veel aan het meisje uit het kamp in Guantánamo ze is een bloem tussen de bloemen een berg in de bergen, ze leeft en hoeft nooit ergens heen Daar zingen vogels in de palmen een beek stroomt door het dal het water blinkt zachter dan goud en zij is een witte roos in juni en in januari Van haar wil ik zonnenstralen dichten in het…

Hoe mooi de eenvoud soms kan zijn, hoezeer zijn kracht mijn hart beroert, dat blijf ik graag bezingen. Hij die me keer op keer vervoert naar 't hart van alle dingen...…

Ik kwam voor jou, niet voor het hout dat je me laat betasten, gladgeschuurd met hier en daar een scheur goudgevoegd -- de eenvoud-schoonheid van het lied van de tijd op de luit van het leven, jouw leven Je laat me de kiekjes zien en rekt de avond, je rekt je uit tot het welterusten in de gang In het logeerbed streel ik het hout van jouw…

naarmate de tijd vervaagt verdooft de oorzaak als ook nog het denken vertraagt begint de eenvoud zijn taak…

zacht terwijl langzaam de zon verdwijnt tot slapends allengs toe moe daarvoor lees ik even bij kaarslicht gedichten van Adriaan Roland Holst hij geeft mij voedend zielengewicht in woorden die zich verbeelden en herken het leven in mijn gezicht ik gooi een steen in de vijver zo zie ik nog amper mijn levensijver nu op zoek naar de kern van eenvoud…

ik spreek niet wanneer ik ’s nachts gebonden ben aan woorden en de sterren mij vertellen wat ik het mooiste vind ik denk dan aan lavendel de eenvoud van het maanlicht de glimlach om je heen een witte roos en blauwe vlinders ieder moment in poëzie gedeeld jij opende mijn schaduw gaf me kleine, witte vogels en op deze vriendenvleugels…

Verliefd tot in mijn botten was ik op jou, smoor met vlinders op de koop toe, had ik van jou. Dromen, zachte mooie, alleen van jou. Tot ik je verloor, nooit nee nooit meer, zal ik die liefde ervaren, met zachte botten, vlinders en mooie dromen!…

ik geef ze geen doorzichtletters tegenspoed om te veroveren als slapen weer eens moeizaam is niet verder gaat dan hopen op verandering van leven ik plaats ze niet buiten de wereld maar verwelkom ze met eenvoud en liefde ze zijn gewoon niet aardig een dichtersnood onwaardig stille stemmen van eenzaamheid uit onwil slechts onsympathiek…

Een mooie vlinder fladdert in de blauwe lucht De warme stralen van de zon verwarmen haar tere vleugels Het licht laat de kleuren van haar vleugels schitteren De zon lacht naar de vlinder, de vlinder lacht naar de zon De zon brandt van verlangen De vlinder fladdert van geluk De warmte tussen hen is voelbaar De liefde tussen hen is zichtbaar…

Liefde is eigenlijk een raar gevoel, variërend van " houden van" tot de voorliefde van... liefde is onmetelijk, ongrijpbaar, onaantastbaar en toch: is houden van LIEFDE met vlinders in je buik, met gefladder in de benen, met slapeloze nachten met: van alles verwachten. Liefde is: raar maar geef mij gewoon de liefde maar!…

Is het liefde als je elkaar graag ziet Is het liefde of is het dat juist niet? Is het gevoel van vlinders dan soms liefde Of is dat de voorbode van honger? Is liefde naast elkaar slapen, is dat liefde of is ’t dat juist niet? Is 't dan liefde,om te accepteren Is ’t dan liefde en blijf ik ervan leren?…

Was ik maar een vlinder die leefde in je buik Dan zou ik je laten voelen wat echte liefde is En zou ik je elke dag zachtjes laten zweven zodat iedereen kan zien hoe fantastisch het is om verliefd te zijn Was ik maar een gevoel dat leefde in je hart Dan zou ik je echte liefde leren te verstaan En zou ik je tonen hoe het…

Was ik maar een vlinder die leefde in je buik Dan zou ik je laten voelen wat echte liefde is En zou ik je elke dag zachtjes laten zweven zodat iedereen kan zien hoe fantastisch het is om verliefd te zijn Was ik maar een gevoel dat leefde in je hart Dan zou ik je echte liefde leren te verstaan En zou ik je tonen hoe het…

Ooglijkende eenvoudige zaken laverend tussen dunne slierten inkt stempelt de dichter hetgeen hem ontriefde bij het wegnemen van zijn hand heeft hij het gelijk aan zijn kant - behalve dat van de liefde.…

hart te komen Vlinders, zou ze hem sturen, om zijn kop op hol te maken Daarna zou ’t kort nog duren tot de liefde moest ontwaken Vlinders, haast alle op hem van zijn kooi was dit het luik Zo bezat zij haar liefdesklem voor vlindertjes in..zijn buik Vlinders, afkomstig van haar zij streken neer op zijn pruik Mochten zonder enig bezwaar…

Als een vlinder niet meer durft te vliegen Bang is voor de mensen en het liegen Maar naar de zon en de liefde verlangt Even bij iemand veilig te zijn in de hand En hulp bij het vliegen nodig heeft Maar er niemand is die de vlinder dit geeft Blijft het met alle kleuren een pracht Alleen zo angstig voor dag en nacht…

Als echte vlinders, bevlogen we kriebels in elkanders buiken. Mijn stille rivier ontwaakte in ontembare bergstromen. Lijkend op een oneindige waterval van overheersende liefde. Slechts weinigen mogen echte vlinders ontmoeten. Veel theorie maar de praktijk blijft in't ongewisse. Seks wordt liefde en liefde wordt seks.…

nodig dan een warme plek op de plavuizen waar de zon zijn warmte achtergelaten heeft en die kunnen delen met koudbloedige hagedissen en vlinders…

Want zonder liefde zijn er geen vlinders, En zonder vlinders geen gevoel. Zonder gevoel en zonder man Heb ik een toekomst zonder doel.…

Haar zachte mand kent nog niet de weelde van een volwassene beminde in haar schoot wat haar geliefden met haar deelden, als vlinders uit een meisjeshand. Zij raakt verstrikt in liefde en berouw, voelt onzekerheid in het glorieuze licht de vrije doortocht verleend als onderpand, als vlinders uit een meisjeshand.…

De zachte kern kent nog niet de weelde van een volwassene beminde in haar schoot wat haar geliefden met haar deelden, als een vlinder uit een meisjeshand. Zij raakt verstrikt in liefde en berouw, voelt onzekerheid in het glorieuze licht, een vrije doortocht verleent als onderpand, als een vlinder uit een meisjeshand.…