Alle inzendingen over eeuwig OR rusten

Laat niet de moed zakken Het onaanvaardbare te aanvaarden brengt geen rust in 't eeuwig zoekend hart, De tijd was te lang dat wij elkander met verborgen verlangen zochten De weemoed van ’t niet zien gaf geen rust maar onuitspreek'lijke smart; ge kunt niet van 't hart verwachten dat het losliet wat het eerst heeft bevochten;…

En eeuwige rust genieten temidden van alle ellende. Jouw god aanbidden in plaats van vreemde goden, jouw diepste wezen.…

Jagen doen we Zodra de dag Wakker wordt Op alles wat In dit ondermaanse Onbereikbaar is - Althans lijkt te Zijn - rust komt Pas als we beseffen Dat we voor vrede Alleen maar in Onszelf hoeven zijn Waar de eeuwige jachtvelden Voor altijd velden van vrede Zullen zijn…

er ligt een kind op de bank te slapen en te dromen stoor haar maar niet gister is haar oma overleden ze legt bloemen op de kist zingt het lievelingswijsje leest een gedicht voor van bloesems aan de bomen een mooi gezicht heeft zij dat rust op een kussen ze was er niet bij toen oma zich verzoende met de eeuwigheid…

Tot trouw over de dood heen, eeuwige rust in een gemeenschappelijk familiegraf. Daar zit enige romantiek in. Die moeten we een kans geven. Claire Vanfleteren (c)…

het geluid van de hemel stil en sereen als een vredig zachte bries de fluistering de sterren in donkere nacht een symfonie van rust de zonsondergang kleurt stil dansen in ongestoorde dromen het geluid van de hemel eeuwig gehoord lied in de stilte van ons zijn…

's ochtends de zon kleurt het water zilverroze ik ruik de natuur het doet goed de innerlijke rust…

Het ruisen van de regen hoor ik niet Door het ruisen van de Zee. Ademloos luistert mijn Lied. Soms ruist de zeewind mee.…

Vanuit een wolk zwevend in de kringloop van het leven val ik als een sneeuwvlok in alle rust , op mijn plaats.…

je hart het kost bloed, zweet en tranen om te kloppen een schittering van zonlicht treft jou de voorgrond ligt voor je open maak je passen rap voor de schaduw komt en je wachten moet op nieuwe kansen normaal een kus, dan weet je dat ik om je geef nu die angstaanjagende stilte wat zo kraakt woorden blijven uit, daar waar je ze verlangt rust…

Dat jij zelf eens rust verdient, die heb jij nooit genomen. Bedankt voor alles wat jij deed, voor alles wat jij hebt gegeven. Je vrije tijd heb jij nu verdiend, geniet nu maar eens van je leven.…

Het klotsen van de golven, op de eeuwig zwijgende stenen. En ik zit hier. De warmte van het zonlicht, de stralend blauwe lucht. En ik zit hier. De wind speelt met mijn haar, rukt aan de papieren in mijn hand. En ik zit hier. Overal mensen. En ik zit hier. De wereld bruist en leeft, en ik zit hier, en denk...…

Gemoedsrust is als je gemoed rúst heeft, of je hebt een rústig gemoed. Zielerust is als je ziel rúst heeft, of je hebt een rustige ziel. Gemoeds- en zielerust sámen, tja, da's een heel ánder verhaal. Gemoedelijke rústige zieltjes zijn we met déze temperaturen toch állemaal?…

de boodschappen gaat halen Tussen de grote hoge bergen, verscholen en heel klein Krijg ik het gevoel, dat ik daar voor altijd wil zijn Ik denk er zo sterk aan terug,even lijkt het erkelijkheid Maar dan open ik mijn ogen en ben ik terug in de realiteit Niet meer de stilte, de bergen en de mooie kust De vakantie is voorbij, het is gedaan met de rust…

De rust..? Wedergekeerd....nog een zucht Tranen worden nu niet meer gedroogd Zacht pak ik weer jouw hand Nu voor echt altijd hand in hand Nu voel ik geen muur meer Alles is afgebroken..voorbij Het is weer gelukt!…

Hier sta ik dan, met angst en beven Een nieuwe confrontatie tegemoet Rust wil ik, niet voor heel even Leven!… niet omdat het moet Laf? Neen zeg, ben je mal! Heb genoeg het hoofd geboden Confrontaties, velen in getal Maar, ook ik heb zo mijn noden Ik vraag niet veel, slecht één verlangen Rust!…

Had ik maar rust Mijn leven geleefd in een roes Nu verlang ik naar eerlijkheid Het liefst de rust van het bos Uren gedanst op de harde beats Terug naar huis op de fiets Met een of andere meid achterop De wereld was te klein voor mij Met de auto m'n brood verdienen De boord gesteven en gestreken Producten aansmeren voor erkenning De zakenwereld…

Iedereen heeft het wel nodig Af en toe een beetje rust Gewoon met een boek op de bank Of wandelen langs de kust Het dagelijks leven is zo druk Er wordt veel van ons verwacht Dat is niet erg, het lukt je wel Want uit die rust put je je kracht Gewoon tijd voor jezelf Niemand die aan je trekt Je hoofd leeg kunnen maken Geen wekker die je…

beminden 't geluk is hier, de toekomst ver Zittend in het gras vol bloemen de warmte van de zonnegloed Om me heen het zachte zoemen van de adem die me voedt Zittend bij het kleurig water in mijn hand een regenboog Zonder een gevoel van later mijn lichaam licht alsof ik vloog Zittend ver weg van het leven de stilte klinkt in alle rust…

In mij -Een lege hoek Een lange boog Een rode lijn Een groot wit vlak Beschenen licht Als zonneschijn Een ronde vorm Dat warmte zoekt Langzaam verglijdt Een open raam Levend groen Verdeelt evenwichtig Trillingen in rust Gedachteloos De geademde lucht- Sust alles stil…

Doorheen de drukte De drukte van de dag Snel en ongeordend Vliegen minuten voorbij En dwalen Mijn gedachten Even af Naar hen Diep in mijn hart…

Lachen als voor ’t eerst De ogen zijn het zelfde, al zien ze alles anders Het leven vloeit voort, echter voor het eerst beheerst Het heden heerst, de toekomst lonkt, verleden tijd verdwijnt in alles branders Met achterom kijken kan ik niets bereiken Het beheersen van de nieuwe inzichten moet nog blijken Ik verbreed mijn dijken Het afleren…

niet en voel verloren Kan de krachten vloeien horen Het is zoeken naar uitlaatkleppen Liefst hard tegen een boksbal meppen Schreeuwen totdat m'n keel verschord Zo kwaad dat m'n geest verdord Alles lijkt een blokkade te zijn En verschaft m'n woede meer venijn Iedereen staart me gebarend aan Bombarderend vlucht ik er vandaan Zoek de rust…

ik ontlaad het leven even uit mijn lijf ontspannen als een lappenpop adem lucht weg als ik opgetild verblijf met kop en kont in de palmen van jouw handen straks na een ontzielde pauze verneem ik zachtjes uit jouw mond dat mijn voortbestaan bij elke prille dag in stof of geest opnieuw begint…

Stilte en rust, gedachten, herinneringen, die op je wachten. Zien en horen, gebeurtenissen, bovendrijvend, niet te wissen. Voelend, aanwezig zijn, overheerst, alleen nog pijn. Vragend, onbewust, vind ik ergens, ooit nog rust....…

Zie de traag reizende wolken Voel het koele, lange gras Hoor het ruisen van de bomen En het klotsen van de plas Ruik de bloemen die verleiden Voel de zon op je gezicht Hoor de kleine vogel zingen Als een sprankelend gedicht Hoor de geluiden van de stilte Voel de rust van dit moment Laat alles zijn zoals het is En voel dat je hier deel…

luister naar de rustige regen het gesuis van de horizontrein en de boten die Gijsbertha heten ------------------------------------- uit: 'Verzamelde gedichten', 1958…

rust maar uit mijn zachte moeder op het blanke laken van troost ik strek mijn armen zover ik kan zelfs de vingers willen gewillig tasten ben even de kwetsbare man die haar laatste gang tracht af te gelasten…

Dwarrelend als een verdord blad in de wind Is dit het moment dat ik mij zelf terug vind Lig ik kleurloos droog op mijn oude matras Reeds afgestorven alsof ik er nimmer was Laat mij de rust het enige wat ik u vraag Laat mij verteerd liggen door insecten belaagd Zo ik rottend verdroogd tot as ben wedergekeerd Heb ik niets maar dan ook niets…

“We zien elkaar morgen, oké?” maar waarom niet vandaag? Je weet dat ik ongedurig ben, de kalme golven van de zee namen ooit mijn ongeduld met zich mee. “We zien elkaar morgen, oké?” Ik leg me er bij neer, ook al doet ieder woord zeer. Er is geen windkracht die mijn onrust kan beschrijven. Dat zal dan altijd wel zo blijven.…