Alle inzendingen over erfenis OR kinderen

Ach de jaren `50 Thuis bij pa en moe Op het meeste van het leven rustte nog een taboe De meisjes waren Klokzeepzacht de jongens hadden pit De teevee had maar twee kleuren enkel zwart en wit Dit bracht het voordeel met zich mee dat kinderen al snel wisten wie Sinterklaas was en wie Piet omdat niemand dat nog betwistte Vaak bleef men…

Ik trakteer op dit feest - omdat het mijn laatste is - op mijn spullen en mijn erfenis.…

Het waren talloos veel miljoenen. Ze vielen zomaar in zijn schoot. Juist de man die hij zo haatte, bracht hem rijkdom door zijn dood. Hij was plotseling schatrijk, kon al z’n dromen gaan vervullen. Maar er was slechts droefenis, die hij amper kon verhullen. Niet dat hij de dode miste; had hem jaren niet ontmoet. Hij werd pijnlijk weer…

Een goedemorgen juffrouw Kostverloren Mijn teerbeminde in het vrijersveld Het ging jou toch om mij, niet om het geld? Wij laten onze toekomst niet verstoren Mijn lief, bespaar mij al je vurig smachten Ons één zijn heeft je hart op hol doen slaan Het heeft met mij ik-weet-niet-wat gedaan Ik wil dat jij niet langer hoeft te wachten...…

schenk de slapende uw ogen voor het uit de kassen vallen, voel de ouderdom of bij werkingen van een innoverend me dicijn aan de tand kleven. poets grondig treur niet om belasting van systemen. uit uw nalatenschap, uit adem van geschrap. het vormt uw zekeringenkast, preventief, vóór de implosie ------…

dit huis met haar lege kamers en jij, met je vele vervlogen dromen jullie passen niet bij elkaar jij erin en het huis rondom jou gevloek is wat ik zie dit einde werd voorspeld zoals zovele anderen nam je het niet ernstig teveel bezig met morgen was er altijd het verval een brokkelmuurtje meer of minder dank de bouwer maar nu is er niets…

Sterrenbeelden schietend uit de dierenriem - Weegschaal uit balans, ascendant: Sextant - en tussen aardgordels de koers bijster. De hemel was een valkuil in de wolken. Overleven? Een werk van lange adem. Nood brak wet en lente vorst, de dronken boot de klip. De rekening volgde op het bordje dat ik zelf te berde had gebracht. Van één kwamen…

daar loopt ze uit de pas met moeders oude mantel rond haar levendige geur begraven in de bonte kraag en oh ze kent het bouquet goed en oh ze heeft het parfum graag een vage glimlach krult haar rouge stift gelijnde mond een moment uit de plooien van het starre dat ze vond in het leven aan de boezem van de rijke bovenlaag en oh ze kent de bodem…

Hoe moet dat nu straks met mijn stoel en die van jou als ik de tijd uit loop en struikel over die grijze haar, die waar mijn ogen over al die maanden, uren, over je je hebt nog twee minuten en jij gewoon je boeltje en mij. De tijd baart rozen, zeggen ze, verstekeling klimt aan boord, container vol relieken, taal en nog eens taal, een ansichtkaart…

blaas een luchtkussentje vol met het oog op morgen voor wanneer jij er niet meer bent uit voorzorg zodat straks je nabestaanden postuum over je laatste adem kunnen beschikken als troost of is dit erg naïef…

Mijn beide zonen kan ik niet betichten Van interesse in het werk van mij. Mijn hobby gaat geheel aan hen voorbij, Sporadisch lezen die twee mijn gedichten. Eens kijken of ze hier op reageren, Want anders dan onterf ik beide heren.…

we declameren traag begrafenissen willen graag in woorden sterven en uit zinnen de emoties erven van de mensen die we node missen in het afscheid gaan de doden gissen naar de kleuren die de hemel verven nabestaanden zullen namen kerven in het kruis en hopen op de erfenissen de dode heeft geen tijd om te genieten heeft wel andere…

Vier op de tien van alle rijke gasten heeft zijn vermogen zelf niet opgebouwd. Een rijke pa en ma of slim getrouwd, de buidel diep genoeg om in te tasten. Maar als een boer met kiespijn denk ik nukkig: nou mij een zorg, geld maakt toch niet gelukkig.…

Voor mensen geboren worden laten voorgangers alles na. Onze voorlatenschap. Overleveringen die weer herinneringen worden. Nagelaten boeken over wat voorouders dachten. Levensreisverhalen zijn het die niet versleten raken. Levenskunsten zijn het die blijven voortbestaan. Onsterfelijke geesten die ze hebben gegeven. Nalatenschappen zijn…

In de jonge jaren van de twintigste eeuw verkoopt de meubelmaker voldaan zijn kapstok van donkerbruin hout waarin een spiegel glanst aan twee trouwlustigen gedurende heel het leven van de beide geliefden houdt de kledingdrager aan zijn sierlijke booghaken jassen en hoeden die de tijd doet verschijnen en later verdwijnen nieuwe gewaden…

een laatst sneeuwgordijn rafelt losse plukjes hagelt kleine stukjes in smeltend samenzijn de noordooster klaart de lucht en na een aard uitstralen kunnen we de schaatsen halen wij zijn niet uitgeblust laten snelheid ons plezier bepalen op sloten en kanalen met koek en zopie in de rust eindelijk gaat de vorst de erfenis inschalen…

Een totaalplaatje...met omineuze gevolgen voor boeren en hopelijk ook rehabilitatie van en eerherstel voor de biodiversiteit in ons kikkerlandje _______________________________ DEAL OR NO DEAL Het is - zo klonk hij ook - heel uitgekookt Met aanbevelingen voor Adema: Voor piekvervuilers enkel Canada Of Polen, waar hij boeren mee bestookt…

*My formula for greatness in man is amor fati: that a man should wish to have nothing altered, either in the future, the past, or for all eternity. Not only must he endure necessity, and on no account conceal it -- all idealism is falsehood in the face of necessity -- but he must love it. -- Friedrich Nietzsche, Ecce Homo…

een luide roep rondom dwingt stemmen af, die geloven in verborgen holtes van een weggezwegen dag je mag verbloemen wat je niet wilt zien een deken leggen over alle zwarte dieptes waar hun witte onschuld rust maar de wereld draagt haar erfenis van uitgemergeld leven in de kamers van de dood toen hun nood niet verder kon liep er slechts…

van de man die zijn simple things in een etude zingt voor Jellie maanvlinder de kunststofkoningin Vallende engel uit het noorden die dichter bij ons wist te komen in de stilte ongehoord was wat ontstond een scheppingswonder Dank, Titaantje voor je kussen en de vrijage zonder woorden Adieu Jellie et bon voyage au pays d'or…

Tot mijn opgestaan genoegen zag ik eenmaal nog genegen met mijn ogen er de Kaap mijn hartlam uit een erfenis en ik dacht terug aan affodil aan rookmis en die akkedis die appelkoos en kanniedood die wildebees -de wildernis Mijn Boesmanland werd Anderland mijn thuisland weer een overkant ik droom van tokkelossie dan als zon voorgoed verdwenen…

Herkenning van gekiemd zaad uit een vroeg begin, het proeven van de lichte zeden van de huid en van haar, daar nog alles tussenin, de erfenis van de mij nog onbekende Goden uit een terracotta oerinstinct, laat zich voorspelbaarheid verraden gekroond een eindeloze stoet der doden, als kroontjespen gedoopt in zwarte inkt, het avondrood de…

Een hevige pijn die blijft zeuren je wordt kind bij de Eeuwige thuis. Gelukkig als jij zachtmoedig bent, met al je verdriet en je pijn. Je krijgt een erfenis ongekend. Nieuwe aarde mag je bezit zijn. Gelukkig wie dorst naar gerechtigheid, ooit zal er verzadiging komen. Want de Rechter in eeuwigheid is tot een uitspraak gekomen.…

Zweer de verbeelding af Op “vipspotting.nl” Op “graaggenomen gastjes” Op “tv-babes punt orgieland” Op “is-she-hot-or-is-she-not” Op “liever naakt dan niet gezien” Een belspel-del Mummie met de Mummelmond Een studienicht Beau de Boulevard Een Prima Film Sex en haat en kop eraf Een goed gesprek J.P. de bal-bla-balkenbrij Bestel een…

In de avond spreekt alleen nog een ontkleurde erfenis. Fatale druppels drijven op de waarheid, traag wordt je bewegen. Tot aan de rand van vandaag werd je verdriet zo lang verzwegen.…

Te jong voor een jong, te oud voor ieder voor zich Ik geniet de vrijheid die nog niet benauwt Ik wil geen teer leven in mijn handen De verantwoording van het vormen van een nieuw leven De kans is groot dat het mij voor zijn ogen ziet verbranden Voor mijn leven durf ik geen geld te geven Ouderdom is niet iets waar ik in zal belanden Mijn erfenis…

op pad schrijven eigentijdse verhalen over nimmer sagen, ze dwalen even ver als ooit hun vaders een duale natie op het spel voor even alles gewoon niets dat jaren heeft bewezen bij tijd en wijlen te bestaan de keuze wordt gekleurd een boom of eerder weg de buurman aan de macht om gewoon te kunnen huilen onbegrip in deze nacht de erfenis…

mijn kind mijn kind ik ben zo trots op alles wat je zelf al kan mijn kind mijn kind ik huil met jou om alles wat je overkwam mijn kind mijn kind wat heb ik vaak van jouw plezier genoten mijn kind mijn kind spelenderwijs liep je in zeven sloten mijn kind mijn kind soms ben ik bang hoe gaat het met je morgen mijn kind mijn…

Ik kan geen woorden vinden Wat het met me doet Zijn kind in mijn kinds armen Maar 't voelt zo trots, zo goed Beiden kan ik ze knuffelen Beiden o zo lief Woorden kan ik niet vinden Ik houd van hen, zo intensief…

Ging je vroeger met de schoolreisbus naar huis Dan kroop je met je klas onder de stoelen Om op te springen en je gek te joelen Zo kwam je dan weer opgetogen thuis Nu sta jij als ouder trillend bij de poort Heeft je kind misschien een eigen kind aan boord?…