Alle inzendingen over eventjes

De kardinalen kunnen haast niet wachten Verdringen zich ‘bezorgd’ rondom het bed De paus nog eventjes rechtop gezet Ze mompelen: dit zijn de laatste nachten De katholieken bidden: "God is groot" Toch krijgt hij deze paus nog steeds niet dood…

Ik wilde mijn waardering voor haar uiten Om alles wat ze dagelijks voor me doet Wat is die meid attent, alert en goed En daarom mocht ze eventjes naar buiten Ze stapt net blij verrast op de pedalen Om voor zichzelf ’n bloemetje te halen.…

Verheijen, Leegte, Van den Berg en Weekers Ook Opstelten, Van Rey en Teeven, zekers Van Miltenburg, De Kruif, nu Van der Steur Ze maakten eventjes géén goede beurt Die VVD‘ers zijn toch opgepleurd!…

Of bent u op 't verkeerde been gezet en heeft u eventjes niet opgelet?…

woorden vol magie de lucht met schittertjes echo's luisteren niet stilte flitst in tover neem ogen mee steel gedachten open maar lach is een ontlading waard hemel wordt voor eventjes geaard…

Aan moed ontbreekt het mij, hoezeer ik schraap, Ik ga maar eventjes in winterslaap.…

Uit vrije wil heb ik mezelf verbannen, Ook dichters moeten eventjes ontspannen.…

Ik las dat juli (hooimaand) van dit jaar De warmste was ooit door de mens gemeten, Maar wat u ook nog eventjes moet weten: Augustus 6, was weer het koudst, echt waar! Zo wordt er continu en ongemerkt, Elk jaar aan het gemiddelde gewerkt.…

Dus geen gedichten op het net en eventjes ook geen verhalen. Zo’n stilte kan ik niet vertalen - Zo mis ik Ridzerd, mis ik Fred, Heb hen een tijd niet meer gezien... Ach, eigenlijk dol ik maar een beetje hoewel mijn geest lijkt opgedroogd.…

Soms zou ik willen dat ik de tijd kon stil zetten Gewoon heel eventjes Eventjes om uit mijn lichaam te stappen En naar iedereen en alles te kijken. Het is nu uit en ik mis je Ook al geloof je me niet Het is nu midden in de nacht En m'n tranen vallen op het papier De maan schijnt me bij Zodat ik dit nu kan schrijven.…

Eventjes maar.…

de avond valt het koele laken van je wezen dat me optilt en samen met de wind zachtjes wiegt op het ritme van de maan de wereld wordt zwart jij blauw je ogen doen me dromen laat je sterren voor me schijnen heel eventjes alleen voor mij…

Wij reden door de tunnel met de wagen En waren toch wel lichtelijk bevreesd En daarom was het eventjes groot feest Toen wij wat verderop het licht weer zagen. Het einde van de tunnel, meende ik, Maar niks, er stond een auto in de fik.…

De minimamama keek in de pan En trof helaas de hond aan in de pot; Zij weende bitter om haar droevig lot, Maar tot haar troost sprak toen haar lieve man: "Ik moet nog eventjes naar Friesland toe, Dan eten we met Kerst weer kangoeroe."…

De majesteit bezoekt een thuisfrontdag Waar ouders van de Uruzgansoldaten Eens eventjes gezellig kunnen praten En Beatrix leeft mee, is vol ontzag In naam der Koningin gaan we weer knallen Ook onze ouders zijn voor haar gevallen…

Nieuwe wereldkinderen, onderweg, op weg, slechts nog eventjes maar Verwachtingsvol, ongeduld alom, tijd tikt seconden recht Minuten lijken welhaast uren, dagen voelen als maanden zo zwaar, heus, weldra zijn ze daar.…

De maaier is met vakantie ‘t gras staat twee kontjes hoog, van mij mag ie nog wel eventjes wegblijven.…

De diva is weer eventjes in beeld, En doet opeens een smeuïg boekje open, Zo wil ze haar biografie verkopen: Ze heeft met ‘iedereen’ het bed gedeeld. Maar vreemd genoeg zegt Jan en alleman: “La Paay? Helaas, daar weet ik niets meer van.”…

Het ziekenhuis bestrijdt het beest verwoed, Zelfs lag ik eventjes in isolatie. Ach, was onder het motto 'Hoop doet leven', Het beest nou maar klysmatisch afgedreven.…

Gevraagd: een ouwe, halfvergane schuit We proppen die dan vol met Afrikanen Bestemd voor reddende Italianen Op hoop van zegen, dan het zeegat uit Soms gaat het eventjes van plons, plons, plons Wat erg… maar ‘t risico is niet voor ons…

zinnen zijn me weer ontschoten er is iets uit mijn brein ontsproten dat ik eventjes niet vat tussenregels witten kleuren vragen laten meningen vervagen en de tekst vlakt af ik schreef een speelbal voor de wind een gedachte nog die niemand vindt…

zinnen zijn me weer ontschoten er is iets uit mijn brein ontsproten dat ik eventjes niet vat tussenregels witten kleuren vragen laten meningen vervagen en de tekst vlakt af ik schreef een speelbal voor de wind een gedachte nog die niemand vindt…

een bloem twee drie vier of vijf zelfs een heel boeket het maakt niet uit hoe groot hoeveel maar dat weeë zachte en zo warme gevoel erbij van voor en door de gever aan mij maakt ons allebei ook al is het eventjes toch maar weer een beetje blij…

Ik weet heel zeker dat ik het ook kan; eventjes een speedsonnetje dichten. Maar élke dag zo'n takkeklus verrichten, dat laat ik over aan een and're man. De winnaar van de speedsonnetten-beker.... is onze Dries, dat weet ik Wis(s)en zeker!…

Na Sidney sta ik eventjes perplex: Het schijnt dat de tienduizend topatleten Een vijfvoud aan condooms hebben versleten. Dus ieder had gemiddeld vijf keer seks. Of wacht eens - seks, dat doe je met z'n tweeën, Ze hebben dus een keer of tien gevreeën.…

Eens leidde hij ’t congres met veel bravoure naar Geert Gedoger, ’t zij eventjes vermeld. Nu zeggen alle mastodontentronies: 'Geluk en voorspoed bovenop je pony’s!'…

1. uzenartui de slagersvrouw koopt kruid op een plein zonder straat waar de chinees tuzemak verkoopt maar geen chinees praat kinderkopjes onder kleuren van huizen en een gele kerk een ijsje moest eventjes gebeuren schaapjeswolken aan het zwerk ...…

het is uit met haar vriend maar ze wil nog niet huilen dat schuift ze nog eventjes ver voor zich uit want voor die regenbui wil ze nog schuilen want pas als ze huilt is het helemaal uit pas dan neemt ze afscheid van voorgaande jaren pas dan komt het verdriet dat ze nu nog verdringt tot dan zit ze maar in de ruimte te staren.…

Als ik beneden bij de hoge Dom sta Dan kijk ik meestal eventjes omhoog Al wat ik zag, geen wijzer die bewoog Ik dacht: kijk toch voortaan op tijd die klok na Over twee maand pas is ie bij de tijd Een duidelijk geval van Dommigheid…

woorden vol magie de lucht met schittertjes de echo's luisteren niet stilte spitst in tover neemt ogen mee steelt gedachten vraagt open maar de lach is een ontlading waard de hemel wordt voor eventjes met warmte geaard…