Alle inzendingen over eventjes OR gelukkig

Ik wil je zo graag vertellen hoe gelukkig ik ben Ik wil... hardop lachen... ik kan me nergens zorgen om maken... bij JOU... is mijn leven zinvol Ze zeggen... dat het niet echt is dat het fantasie is... dat ik mijn hoofd... in de wolken steek Maar,...…

Gelukkig maar, geen allochtoon, de brokken automobilist, of erger nog, zo'n rare moslim, zo'n vreemdeling, zo'n extremist. Geen koren op de Wilders-molen, geen voer voor wolven in het bos, geen brandstof voor de haatmachine, beroering, in plaats van gehos. "Gewoon" een Hollander als dader, verbijstering, "Hoe kan dat nou?"…

Ik die zo gelukkig had kunnen worden! Ik die van je hield! Ik die al mijn vrienden graag had! Ik ben anders! Sho what? Ik wil net als zij gelukkig worden! Is dat dan zoveel gevraagd?…

gelukkig zij , die alles zien en horen, niets aan de grote klok hangen en zwijgen als vermoord.…

gelukkig helemaal volmaakt ben ik hier kon dat altijd maar ... hartenwens…

zo dat is klaar klus gedaan niks te doen ik ben gelukkig is alles klaar gelukkig ben ik ja ik ben gelukkig…

Zij schrijden onder 't vaag geruis der blâren Door 't zwoele duister van een sombre laan Waar hier en daar een eenzame lantaren Het lover in een zilver licht doet staan. Zij spreken van hoe droef ze eens beiden waren, Wat pijn ze elkander hebben aangedaan, Maar dat zij toch na leed van vele jaren Een grenzeloos geluk zijn ingegaan.…

Gelukkig wie hier vast op God vertrouwt en als een bloem zich naar de hemel openvouwt, gelukkig wie voor God met heilig vuur zijn lied zingt als een vogel in het vroege morgenuur, gelukkig wie Gods liefde ondervindt in 't suizen van de koele avondwind, gelukkig wie de zegen uit Gods hand ervaart als milde regen op het dorre land,…

Was het maar allemaal gein en kon ik weg achter het gordijn gelukkig zijn.…

Naar het bieden van hulp Bij weer nieuwe ellende In een te haastige Niet zo vertrouwde wereld Afdalend naar de Plek van nieuwe pijn Zweven twee zilveren Engelen met zachte koers Over mijn huis - Waar verderop pijn En dood zo-even aan elkaar Gekoppeld zijn Zweven zij majesteitelijk Zij aan zij En tonen zich gewoon Gelukkig…

Gelukkig zijn is durven dansen met één been -- boven de afgrond.…

want ze vallen bij bosjes en de spruiten zijn de pineut als het niet meer botert schering en inslag kan worden verminderd in goed overleg trachten waar een wil is is een weg en als alles gedaan is te redden en het toch valt blijft harmonie verzachten…

Om gelukkig te worden maar vooral te blijven moet je geluk hebben!!…

Toch doen we ’t aardig want de jeugd in Nederland is al een tijd gelukkig. Stemt dat niet tot dankbaarheid?…

Probeer het negatieve te laten omhels positieve tijd Niemand kan jou gelukkig maken Geluk creëren we zelf…

By vlekloos bloed een stil en needrig lot; - Een peinzend oog, doorstraald van zacht genoegen; - Een juist verstand, - een hart, vervuld van God; - En kalme moed bij zielevreê te voegen: Zie daar wat meer dan 't weeldrig vreugdgenot, Dan al de roem van 't noeste letterploegen, Dan mijnroof is, waarom de harten zwoegen, Maar die de…

Je ogen zijn dan weer vol met bruin licht Je taal klinkt dan als een heus gedicht Jouw stem zingt al sinds je ooit werd geboren Nu voel ik mij gelukkig dat ook ’s nachts te horen.…

kun je gelukkig zijn als je weet dat in Afrika kinderen honger hebben als je weet dat in Oekraïne onder de puinhopen mensen liggen te creperen mag je dan gelukkig zijn of moet het je deren en wil je ze allemaal liefhebben ja je mag gelukkig zijn dat het jou niet overkomt en dat geluk is zo fijn gelukkig zijn is een kado pak het…

na strenge koude eventjes een dooie boel tot lente weer warmt…

Gelukkig, en dat maak me weer wat blij: al dat geleuter is straks weer voorbij, heel eventjes nog en dan gaan we stemmen. Alleen, al dat gezwam, vergeef me 't woord, waar denk ik iedereen zich toch aan stoort, kan, vrees ik, straks de opkomst weleens remmen!…

Maar soms ben ik eventjes gebroken, en dat moet je me dan maar vergeven.…

kriskras maken ze de hemel vol die condensstrepen eventjes schermen ze de huid van moeder af…

Dat je er enkel met talent niet komt Ervoeren turnsters van de gouden lichting. Je maakt pas stappen in de goede richting Als er gescholden wordt en ook gestompt. En dat je pas het podium opstapt Na eerst flink in elkaar te zijn getrapt.…

Ik zou er moe van worden, maar wel: Gelukkig moe…

Eventjes huilen......... dat mag wel, ik ben soms zo moe ik ga eerst even rusten nu en sluit m'n ogen toe. Daarna......... moet ik er weer tegenaan en verder denken het leven gaat door, maar eerst eventjes bijtanken.…

Leid me nu nog maar eventjes verder, morgen begint een nieuw refrein. 'k Ben van jou gaan houden, het heeft wel eventjes geduurd. Laat ons nu samen gaan en zoeken naar een waardevol bestaan.…

Evenjes ben je langs gekomen om weer weg te gaan maar in dat eventjes heb je ons allemaal zoveel gedaan je bent onuitwisbaar niet te vergeten wij weten van jou zou jij ook van ons weten ik weet niet zo goed hoe ik van je moet houden ik kan je niet kussen ik kan je niet strelen ik kan in de toekomst ook niet met je spelen wat…

Ik schreef woorden met inhoud. Na jaren van besef Begrijp ik niet meer wat ik heb neergepend. De inhoud is verdwenen.…

Het zeer gewaardeerde en gerespecteerde nieuw pedagogisch-didactisch concept Heeft ruim tien jaar geleden - ik weet het nog goed en herinner het mij nog als ware het heden - Van buiten de muren van mediatheek en computerlokalen zijn intree gedaan In de hoofden van scholen -bestuur en rectoren - en is, op advies van externe actoren (…

’t Is Kerstmis, want dat wordt het elke keer, Ik heb de boom versierd met slingers, ballen, En denk aan mensen die ons zijn ontvallen, En aan dat kindeke ‘van alzo veer’. Toch hoop ik ieder jaar voor ons op aard’, Dat iedereen voor lijden blijft gespaard.…