Alle inzendingen over extase

Jouw liefde vervult mij waar met trots de schoonheid van jouw lijf brengt mij keer-op-keer weer in extase prachtige kleur ogen; turquoise…

Weet je nog, die prachtige oase van windstilte en maneschijn van hunkeringen in extase omdat we bij elkaar konden zijn Weet je nog, onze eigen tijd met indelingen van liefde en rust van bewonderen en begeerlijkheid en op nachtelijke sensatie belust Weet je nog, de liefde verklaard tot in de hemel trouw beloofd zoveel mooie geheimen bewaard…

na een flitsende start van puur extase bemerk je niet de wisseling plaatsmaking voor gewenning eentonig drammen wil je alleen nog doorgaan wanneer alle lust verdwenen doorgaan als lol nog slechts herinnering doorgaan met puur drang als drijfveer steeds maar al denk je diep van binnen nog één keer daarna wordt het anders vandaag…

We spreken woorden die we willen horen in ruimte alleen bestemd voor deze tijden die ons daarin brengen extase tussen harten en adem luisterend naar elkanders liefde brengend ons gevoel tot zinderend verlangen in eenvoud slechts enkel woord gedreven door hartstocht hunkerend om weerzien wat wij waren voor elkaar in jonge…

Gods creatie als een schouder waarop ik uitgeput mag rusten de blauwe zee als geheelonthouder het bos als mijn tuin der lusten Lentebloesem in een koele bries verfrist mijn innerlijk vermogen de kant van natuur die ik kies streelt mijn betraande ogen Gefascineerd door de kleuren in een roes van zuiver verlangen in extase door…

Hun betekenis neemt in kracht toe de climax van het liefdesspel, de stijging naar het hoogtepunt waar je hele lichaam zich innig laat beademen in extase. De veelkleurige spanningsboog in je levenslicht, wordt gedragen met gelukzaligheid betoverend mooi… dat licht. Claire Vanfleteren ©…

De tederheid sponst twee lijven in extase naar het glanspunt van ultieme bevrediging...…

breed en warm golven woorden over lippen dorsten vingers langs liefde, rood en gewillig jouw vuur wil ik zijn in duizeldiepe kreten jouw stroom die in extase schreeuwt je geurt zo speels naar kleine rozen zo lispelzacht in het vreemde zwijgen en wanneer je schouder naar morgen danst waait het leven door onze…

Vervuld van warmte een gelukszalig gevoel Je geur geeft me rust zo veilig en zo zwoel Benevelt door passie blijf ik maar zweven Jij bent mijn roze wolk Door liefde gedreven Bij jou zijn is heerlijk wil niets anders meer Steeds samen met jou in extase keer op keer Mijn hart is jouw hart sprankelend als water Intens liefdevol trouw…

In mij schemert het rood in stille sintels van extase en brand ik ineen langs het vuur der stervenden. Spiegel der aarde, waar ik vandaan kom, moeder en zoon, een oorsprong zonder einde van woest en onbegrensd verlangen. Een sublieme stilte koortst in het avondlicht waar wij eindelijk samensmelten.…

Hier, ben daar, ben in extase zwieren, zweven, luchtig zijn Doffe kleurtjes, muffe geurtjes kijk hoe ik het leven vier. Klanken, lichtjes, kleurtjes, geurtjes dansen, nou, kom dansen toch Dansen, ja en dansen weer zinnetuigen van die kier!…

daar laat ik mijn handen glijden en mijn spatels begeleiden golvend ga ik op en neer het doek krijgt nu een bepaalde sfeer de compositie is compleet het is net als dit gedicht een poëet dit schilderij bevat romantiek de kleuren zijn prachtig en heel melancholiek het is toch mooi dat handen dit kunnen maken en dat je er dan ook nog is van in extase…

loslaten een deel van vrijheid opgeven de aarde raken vanwaar je ooit onhandig met misslagen opsteeg waar de warmte van de moederborst nog immer nagloeit door voorjaarsnachten kil en guur de vacht nog dof en donzig daar terugkeren, glorieus en machtig als een geslepen edelsteen in de kroon van de schepping is het terugbrengen van extase…

Mijn gehoor werd in extase gebracht bij het horen van de paradijselijke klanken die als zang tot mij kwamen. Mijn zicht werd bevangen door haar pracht bij het gloren van de paradijselijke klanken die haar benamen.…

maar nee, is het roerloze extase: een stille gang, tikken zeg niks! Hier rust lawaai van woede uit. --------------------------------------------------- uit: 'Infauste dienstprognose' (2000)…

Daar slaat de bel voor de volgende ronde duisternis stormt uit zijn blauwe hoek, in extase klapt de wolkendonder voor het flitsende voetwerk van de nacht. Daglicht haalt uit, vermoeid en gehavend, de rode handschoenen nèt iets te laag een klap, een draai met rollende ogen en plotseling wordt alles zwart.…

de morgen verwarmt – de middag in een hunkerend beminnen het bespeelt de liefde in een gekmakende (s)extase samensmeltend vloeit de middag over in de avond in een voorspel van opwinding in liefdesvuur van genot de avond vergaat in de nacht van een zalig verlangen het laat de wereld stilstaan in de passie van ongeremde lust de nacht…

ik blies ons glas tot zomer sloot met warme lente af we kristalden snel als dromers in de bol die onze hemel was jij kleurde licht in regenbogen ik groende in extase meer dan opgetogen toch moeten we gaan scherven om onze oogst weer ongeschonden te beërven zij is volrijp en kan de winter aan laten we nu samen voor een nieuwe…

Geluk is het hoogste bereiken summum van extase zes zintuigen op scherp Explosie niet langer vast te houden overweldigend hevig kort genot als een orgasme en je weet terwijl je nog zweeft op zwoele wolken rozengeur, dat de grond beneden wacht. DIT WETEN maakt onstilbaar hongerig, eeuwig zoekend naar de top....…

Zonder begeleiding koos hij voor een andere toestand: het hazepad der extase. ---------------------------- uit: 'Niemand wint', 1992. J. Bernlef overleed op 29-10-2012 op 75-jarige leeftijd.…

op zoek naar jou gezicht, volkomend overweldigend ogen te kort om je ten volle te zien je charme achter de sluiers, bedwelmend door jou zoet geurende adem, als de ochtendwind die over mijn stille tuin neerdaalt mijn ziel jubelt van extase, zintuigen slaan op hol in de schaduw van de hartstocht smacht de liefde, het laat me mezelf verliezen…

Hoor je mijn stil gefluister wel in de wervelwind van extase hoor je mijn schrille kreten lied als de razernij je voedt Heb je genoeg aan een simpel spel als een bron in de oase of zijn de ogen die je ziet dat wat je smelten doet Hoor je het ruisen van de wind in de draaikolk van begeren voel je de adem van het licht die langs je lichaam…

jij laat woorden buiten zinnen dansen in een vrolijke extase van veelal ongekende kansen zich vurig laten zien in experimentele kleuren die als impact ook een nieuw begrijpen geuren de spraakverwarring is nooit babylonisch want feesten kent geen tijd samen genereert een geweldige gezelligheid in een carrousel van losgelaten…

Op een naakte rots in de harde branding van het leven stond zij alleen, verlaten Toen kwam hij die leefde in de fantasie van haar nachten Hij omspon haar met woorden zo zoet Ze streelden haar droomgezicht zo zacht overspoelden haar geest met zalige extase Toen zijn aura haar aanraakte ontvouwde zich een wonderlijk geheim…

l'amour van gisteren zorgt vandaag voor kleur Warm en zo passioneel onvergetelijke zoete geur De explosie van gisteren is de energie voor vandaag Het een zijn met jouw lichaam is het antwoord niet de vraag Alle strelingen van gisteren tintelen nog na door mijn lijf Gevoelens zo lekker warm en ik in pure extase blijf l'amour voor jou…

kleurt rood boven de stad en de huizen in het mysterie van schemer gehuld Mysterie - roerloze aanwezigheid waarin elk in alles versmelt Maar eenzaam gaan de mensen want in hun afgescheiden zelfbeeld gestold in een aldoor hunkeren naar een zon die hen van hun onbehagen verlost De lucht kleurt roder vurige schoonheid vlam van extase…

Een Engel verscheen, doorboorde Theresia’s hart met een gouden pijl, liet haar achter in vuur en vlam, een vrouwenhart in extase. Zij was in een totale overgave aan de liefde. Haar gepolijste gezicht verhoogde de tastbaarheid van het mystieke moment. De liefdesengel werd belicht met voldoening van haar plicht.…

Een extase die zich opbouwt over vlakten of over berggrenzen. Een mens die loskomt van eigen luchtspiegelingen of dagdroomwensen. Tweeënveertig kilometer vlak of vier kilometer berghelling op. Een weg naar beneden gaat eerst over de top.…

de melodie trilt in het witte zonlicht van de bloemen zingend in extase zuivere dauw hangt boven blauwe wierookwolken kerststerren en iconen rondom vlammende kaarsen en knielende mensen Gods liefde die de ziel verwarmt weerkaatst in reine ogen van de ander het brood gedeeld de wijn is zoet stroomt rood als bloed als alles…

tien vingers bewegen sierlijk als ballerina’s over de zwart-witte toetsen van de oude bruine piano hard dan weer zacht bezeten edoch teder enkel en toch samen verenigen zij zich in betoverende klanken tot een hoorbaar ballet buiten zinderende hitte binnen vurige extase maar het hoofd ventilatorkoel de noten van drie klassieke meesters…