Alle inzendingen over extase OR oneindigheden OR leven

Het uitspansel, de hemel De zon en maan, de sterren Zo ongekend, vol energie draait onze aarde mee in het oneindige heelal... Het is niet te bevatten Geen einde, maar ook geen begin En ik zit daar heel klein ook tussenin...…

Wanhopig tot op het bot wachtend wanneer de realiteit zal komen in zijn schulp van spijt en hopen lege dromen verblijft hij tot hier waar mist zijn dagen blijft bestoken, dronken in licht en donker richting onbestemd. Elke regel is een nieuw begin elk midden blijft erin en elk einde verlegt wederom zijn zin.…

Ik zweef door talloze zwerken Mijn geluidsloze vlerken Brengen mij verder dan enige kim Ik ben mijn eigen schim Opblauwend in nakende dageraad Moment, dat ik sterfelijkheid verlaat Parelend gedroppel aan menige halm Reden voor mijn stervensgetalm Mooie woorden bij het graf Omgeven door kattenstaart en hondsdraf Afscheid van de goegemeente…

elke dag opnieuw eindig sluit ik met wimpers verban het licht in dat ene moment waar ik wakker ruil voor slaap die vergeet een rust, een reis een begin met complete amnesie…

Oneindig is het universum waarin de horizon verloren gaat oneindig summa summarum. Gevuld met sterren en manen met duizenden geheimen overal een schauwspel op zwart fluweel. Daar in dat oneindig heelal moet ergens de vrede bloeien. Daar heerst eeuwigheid bovenal daar alleen kan de liefde groeien.…

Het symbool heeft zijn wortels in de geheimste dieptes van de ziel, de taal scheert over het oppervlak van begrip als een zacht briesje...woorden maken het oneindige eindig: Symbolen dragen de geest voorbij de eindige wereld van 'worden' naar het rijk van oneindig zijn.…

In de tempel van het woud tussen beuken bruine kathedralen doodstil mijmerend fluistert het lover onhoorbaar het geheime verhaal van regendruppels de dromen van de wind En over de wijde heuvels verborgen valleien lome rivieren zeilen zwijgend de wolkenschepen met boven hen het verre niets het lied van oneindigheid…

Als een heldere druppel in donker stilstaand water viel jij opeens m'n leven binnen. Niet te stoppen kringen vermeerderden gevoelens voor elkaar. Groter en groter onze liefde, oneindig als cirkels in water ...…

hij, de gekroonde de erfgenaam van tristesse schrijft met letters langs het licht als eeuwen nog moeten ademen in toekomst onbegrensd als zeewind waait zijn poëzie doorheen zijn brandend bloed tussen duinen en het dwalen, druppels en rozen, geknield in een keel vol tranen waar hij de liefde verheft in schoonheid tot in de plooien…

Oneindig verlaten door de tunnel. Opgesloten woorden zonder echo. De weerkaatsing is alleen de schijn. Aan het eind waar het licht toont. Oneindig kan ik met je praten. De galm die mij nooit verlaat. Oneindig echoot haar gedachten. De waarheid die altijd bestaat. Oneindig dromen over een beeld. Een illusies zonder tekstballon.…

Een plotse zeewind dromerig en verfrissend zin om te reizen Op welke wijze golven rollen in de zee waar ze ook breken op de rotsen en dansen op het warme zand tegelijk gaan ze op en neer met onweerstaanbare krachten waarbij hun bulderende stem nog even blijft nazinderen in mijn hart. Zee, de spiegel waar sterren reflecteren in het…

O grote witte vogel vang zon, draai rond in cirkels oneindig in een werveldans het luchtruim kent geen grens.…

Tezaam geschapen ster en oog, Eén enkel leven laag en hoog, Zijn wij geworden en voor elkaar, Zij werd door mij, ik werd voor haar: Waar is de grens? Ik draag en ben het heel heelal. O valse schijn van lichaamswal, Waarbinnen wij schijnen, waarbuiten wij zijn, Omvangende in een gedroomde lijn De oneindigheid!…

Hoe de man dichter na het einde steeds weer de dood beschrijft die dood in zijn gedicht naar adem snakt de laatste keer dit keer geen afscheid want hij zwijgt niet meer eerder ging het hem beter af…

Lang, verleden Ben ik ontwaakt Uit het oneindige gekomen. Het duurde even Voordat ik mij werd Bewust van Leven en Zijn Echter, daarmee kwam De strijd, niet willen weten Dat het tijdelijk is Slechts kort Heel even Eens, zal ik losmaken Om mij weer te verlaten Mijn ik weer terug te geven Aan het eeuwige niets Het oneindige…

Jij bent voor mij de zon die eeuwig schijnt Voor jouzelf gaat die vlieger helaas niet op Omarmen doe jij 't leven zoveel mogelijk en daar waar het kan Mist soms in jouw hoofd een hart vol liefde Op mijn beurt omarm ik dan gretig al jouw liefde Oneindig, voor altijd Twee zielen, één gedachte ondanks soms die mist, schijnt de zon…

zijn zij die uit het lichaam treden bij ziekte, spontaan of meditatief En bij terugkeer in het lichaam is men veelal gedesillusioneerd om weer terug te zijn op aarde weg van het hemels schoon en licht Hun bestaan is voorgoed veranderd nu ze weten dat leven oneindig is toch blijft het een groot mysterie hoe de ziel na het sterven verder…

Oneindigheid niemand kan mij zeggen wat het is, maar ik weet dat het bestaat. Ik ga de eeuwigheid tegemoet...…

Ik wil dat liefde leven is Zodat je even bij me bent Als ik je liefde mis Maar als leven liefde is Wat komt er daarna Als leven eindig is Ik wil dat liefde oneindig is In leven En daarna…

Nooit gewoon en oneindig herhaalt, het maakt niet uit, uit welke mond je het vertaald. “Wat kun je met liefde anders doen dan liefhebben.” Shakespeare…

Extase van macht over leven, erectie- extase, het dringen, het stuwen naar binnen, de zegetocht, trompetstoot, tromgeroffel, hoger die hand, hoger het hooggeheven hoofd.…

Ogen Stralend Vuur Buik Kriebels Storm Hoofd Licht Fantasie Hart Kloppend Verlangen Huid Warmte Passie Lippen Proevend Extase…

een trillend lichaam gaat op in stalen veerkracht ivoor en kattendarm…

O nachten van gedragene extase en diep gedronkene verzadiging, als elk met zijn geluk te rade ging en van alleenzijn langzaam wij genazen.…

Opgelost in extase schilder ik je een panorama Bergen, beekjes, bomen en blijf hopen op stormen die uitgestrekte vlakten strelen Indringend en geheel geef ik mezelf als toverwolk cadeau…

waarachtig waargenomen heb ik U wezenlijk was ik niet zo voorbereid ik deed gewoon mijn ding ging daar helemaal in op en juist op dat montere moment waarop ik even helemaal niets meer wist de vele gedachten voorbij stopte het denken abrupt vastgenageld werd mijn geest de blinddoek afgetrokken en heel even mocht ik zien de hevige helderheid…

Elke zwier zwengelt weer een zwier aan, heel de nacht -- blijven wij dansen.…

Vanavond ga ik weer naar het toneel. Als liefhebber ben ik in staat om uren geconcentreerd naar de acteurs te turen. Het is een zeer opwindend tafereel. Zo kom ik keer op keer aan m'n gerief tegen het lage btw-tarief. --------------------------------------------- Het gerechtshof in Amsterdam heeft bepaald dat peepshows toneelvoorstellingen…

Wat geeft nu het leven zin? En waar ben je het beste in Een ieder wil zich manifesteren Eigenlijk moet je alles uitproberen Alles is een ruim begrip En comadrinken is vet hip Als je het overleeft een goede test Is de beest uithangen, 'n manifest?…

De ‘influencers’, oftewel BN’ers met zoveel duizend volgers op het web, doen niet meer mee: “De voorzorgen zijn nep!”, roepen klimaat- en pandemie-ontkenners. Ach beste luisteraars, denk nu ‘ns na: Komt influencer van influenza?…