Alle inzendingen over fiets OR vogelvrij OR missen

Vogels vliegen in de lucht Als ik weer in gedachten vlucht Vogelvrij vliegen levenslang Gedachte vrijheid duurt nooit lang.…

Kijk nou eens, hoe of dat gaat: daar rijdt een moeder met kind voorop de fiets netjes op straat! Beter kijkend zie ik dan toch, dat ze aan 't appen is met krankzinnig gevolg!…

Landen deed ze op 't asfalt, de tijd stond even stil mobiel lag in stukken verspreid auto's stonden stil, tot aan de ambulance in no-time lag ze met dichte ogen: In een auto met zwaailicht en sirene, haast heeft ze niet nu haar fiets ligt als stille getuige in het gras.…

Zou je me missen zoals ik jou Zeker op bepaalde uren of als ik in de buurt ben en dan omhoog kijk Zo dichtbij Zou je eens per week nog aan me denken, of twee keer als iets jou herinnert aan mij Misschien als het stortregent en je iemand doorweekt ziet fietsen Ik zal me je stem herinneren en warme hand, zo vertrouwd om die van…

Alles kan ik verdragen, het verdorren van bonen, stervende bloemen, het hoekje aardappelen, kan ik met droge ogen zien rooien, daar ben ik werkelijk hard in. Maar jonge sla in september, net geplant, slap nog, in vochtige bedjes, nee.…

Die tijd is over, het is voorbij en toch, al was ’t loeiend zwaar, voor geen miljoen Had ik ’t willen missen, zou ik het over willen doen!…

Daarna fietsen. En dan de fiets verliezen. Vele keren wachtte mijn fiets niet op mij. Ze was weg, verdwenen en niet naar huis gegaan. Is mijn fiets alleen, is ze eenzaam? Aan een andere fiets bond ik haar. Maar nog wachtte zij niet op mij. In Nederland is mijn fiets mijn fiets niet en mijn vrouw niet mijn vrouw.…

Het wordt verboden op de fiets te bellen, Dat is nog slechter dan een slechte witz. Een bel is toch verplicht op elke fiets, Wat hierna komt is welhaast te voorspellen. Die wettenmakers zijn soms niet te temmen, Straks mag ik met mijn rem ook niet meer remmen.…

Hun strook is niet ingelijfd, zij zijn op weg in een tragere eeuw, missen de koorts de wereld bijtijds te bestrijken, de verte aanwezig te rijden, breed en brutaal. De auto is jong, zingt de werkelijke taal. Op de fiets komt men nergens.…

Die mierse zondag nam ik, je trapte me onbesuisd en ongesuikerd m'n comfortzone uit, de trein naar het Poolse oerbos. Onderweg Dostojevski’s badnotities lezend, telde ik zielen en dorpsoudsten, dutte ik kadansgewijs in en droomde van wolven in Bialowieza. In Bielsk Podlaslki, mijn ziel leeglopend In een plasje bier op het stationsbuffet…

hij zoekt haar nog steeds in patronen op de muur in wolken en stenen en als hij haar vindt is het vaak van korte duur zijn wanen en wenen hij roept haar steeds weer in momenten van verdriet van wanhoop en wachten en als hij haar hoort klinkt het als ruisen van riet natuur en gedachten…

In wijsheid steeds het verlangen ontkend van zoveel schoonheid en ontembare passie twee werelden en niet één om in te leven zweef ik dolend rond als geest een bedachte goocheltruc om te verdwijnen of doormidden te zagen twee delen om te verdelen dit lichaam klopt van binnen op de maten van het leven maar de blik is vertroebeld…

Ik zou mijn woorden op het water willen leggen, ergens op het koude winterstrand hier niet veraf. Ze zo ver laten drijven tot over zee, zwevend over duizend golven recht naar jou. Ik zou ze je zoveel laten vertellen, over gewone dingen van deze dagen, dingen die ik straks misschien al vergeten ben, maar nu toch zo belangrijk lijken.…

opoe, hoe komt u aan die een anjer op sterk water? ik heb hem opgevangen van een prins hij had een bril op met een Duits accent zei ze even later…

vergeef me dat ik loop te lijden maar ik voel nog steeds de pijn afgescheurd van ons leven weggerukt uit mijn zijn leegte het missen achtergelaten het niet weten waar ze zijn in het toen of in het heden als in vertraagde beelden gaat het leven voort wordt ik ooit nog eens de vader of is dat gevoel voorgoed vermoord…

's Morgens de grote oude bomen waar wij tussen stonden. 's Middags een Eau de Toilette die ik herken. 's Avonds draait de Radio 'zijn' nummer. 's Nachts voel ik zijn handen op mijn lichaam…………

Missen is een woord Dat je niet graag hoort Het verdriet dat je iemand kwijt bent doet pijn Dat is niet fijn De pijn van het missen wat je dierbaar is Dat ben je kwijt, niet voor even maar voor altijd Je hebt het gevoel dat je door de grond zakt Steeds verder ga je van je pijn af Je hebt het gevoel dat je alleen op de wereld staat Maar…

Hij heeft het me duidelijk gemaakt, nu ben ik hem echt kwijt geraakt. God, wat mis ik hem, ik voel mijn hart zakken met vaart zonder rem. Ik mis zijn bruine ogen, die altijd zoveel tegen me logen. Ook al is hij nooit eerlijk geweest, hou ik toch van hem het meest...…

Al is onze relatie nu alweer een jaar voorbij, Jij opnieuw gebonden,ik als een vogeltje zo vrij. Toch blijft het speciale gevoel tussen ons bestaan. We kunnen elkaar gewoon niet helemaal laten gaan. Elke week zoek jij mij wel een avond op. We genieten dan van elkaar op en top. Waarom gebeurt dit toch telkens keer op keer. Het verlangen…

ik weet niet wat ik met dat missen moet dat eindeloos herhaalt het enig woord dat ik herken steeds weer opnieuw vertaald ik weet niet wat ik met verlangen moet het is er al de tijd een veilige gevangenis daar raak je niemand kwijt ik weet niet wat ik met die heimwee moet het houdt me kleurloos klein ik ben wel in de buurt geweest maar…

Missen doe ik je de hele dag. Missen tot ik bijna ween. Missen vanaf de dag dat ik je zag. Missen en aan je denken, met zijn tweeën en toch alleen.…

Verloren staar je in het niets Je ogen wenen stille tranen Een kilte trekt rillend voorbij Als versteend in grillig wanen De verdoving vult je lichaam Je sluit de wereld even dicht Het duister neemt haar mee Naar het zachte stervenslicht Verloren staar je naar haar Je allerliefste is niet meer Zij, je vriendin, je maatje Die leegte doet…

missen is vorm geven aan verloren kwaliteit in het duister tast men oude beelden af waaraan men lijdt waar het leven vaak eerder het onbewuste steelde schep ik nu alsnog, in de groeiende tijd, de echte waarde die immer gedijt…

Ondanks mijn groot verdriet probeer ik mij een weg te banen Hoe moet ik verder zonder jou alle glans begint te tanen God weet alleen waarom ik je zo snel moest laten gaan De herinneringen zijn al wat ik heb een warme deken in mijn bestaan Maar toch doet het zo’n pijn dit enorm gemis Om diegene los te laten die er niet meer is…

ik mis u elke dag elke dag denk ik aan u elke dag hoor ik u maar papa, weet dat ik u mis papa geloof me, ooit op een dag ga ik met u mee en zal nooit meer terugkeren nooit meer terugkeren naar aarde nooit meer terugkeren omdat ik het mis nee nooit meer, ik wil bij u zijn omdat ik u mis het doet pijn als u er niet bent laat me niet alleen…

Ze zeggen dat het slijt en gun het jezelf de tijd het is al lang geleden mam ik mis je tot op heden in de jaren dat je er niet meer was kwamen je adviezen goed van pas je zou trots op ons zijn geweest en ik denk op je kleinkinderen het meest wij zijn nu ook al wat jaartjes ouder ik weet je kijkt mee over mijn schouder maar toch zou ik nog…

Vergeef me dat ik loop te lijden maar ik voel nog steeds de pijn afgescheurd van ons leven weggerukt uit mijn zijn leegte het missen achtergelaten het niet weten waar ze zijn in het toen of in het heden als in vertraagde beelden gaat het leven voort wordt ik ooit nog eens de vader of is dat gevoel voorgoed vermoord…

missen doet pijn missen zit diep missen is zo heftig laat me staren laat me huilen laat me voelen hoe het was had kunnen zijn hoe het nooit terug zal komen het is voorbij voorgoed voorbij weg…

Ik miste iets in mijn leven, Maar wist niet wat. Nu jij jouw hart aan mij hebt gegegeven, Weet ik dat jij ontbrak op mijn pad. Nu je op mijn weg gekomen bent, Laat ik je niet meer gaan. Zonder jou ben ik niet in mijn element, Dan kan ik het leven niet meer aan.…

je bent nu weg, je hebt me verlaten weetje, dat we samen zaten.. samen zaten in het gras weetje nog hoe gezellig het was.. weetje, ik zal nooit vergeten hoe wij samen zaten te keten en te lachen in de klas.. weetje, ik zal nooit vergeten, hoe gezellig het met jou was nu ben ik jou echt kwijt voor altijd maar weetje, als jij nu…