Alle inzendingen over fietste OR vrijheid OR achterop

Een suffe fietser in Sappermeer vergat helaas keer op keer het licht op zijn fiets dus niemand zag iets hij leeft en fietst nu niet meer…

Was Marilyn nu nog maar in ons leven Dan zeiden we: wat blijft ze toch gewoon Dan waaiden alle asbestwijken schoon En zou de wind een extra duwtje geven Aan Edith Bosch en Marianne Vos (Zij achterop bij haar! Dán gaat het los!)…

Ik lees dat ik een helmpje moet gaan dragen Want als steeds ouder wordende meneer Ben ik een groot gevaar in het verkeer Ik wil dat Instituut nog wel wat vragen Mag ik als oude kleuter in de dop Dan ook zo'n vette fietsvlag achterop?…

We fietsten zwijgend verder, als door een wonder aangeraakt.…

Vanavond ga ik weer naar het toneel. Als liefhebber ben ik in staat om uren geconcentreerd naar de acteurs te turen. Het is een zeer opwindend tafereel. Zo kom ik keer op keer aan m'n gerief tegen het lage btw-tarief. --------------------------------------------- Het gerechtshof in Amsterdam heeft bepaald dat peepshows toneelvoorstellingen…

Wat geeft nu het leven zin? En waar ben je het beste in Een ieder wil zich manifesteren Eigenlijk moet je alles uitproberen Alles is een ruim begrip En comadrinken is vet hip Als je het overleeft een goede test Is de beest uithangen, 'n manifest? Ik blaf en iedereen is bang voor mij Ik ben er als de kippen bij Ik tok en kukel en ik kraai…

De ‘influencers’, oftewel BN’ers met zoveel duizend volgers op het web, doen niet meer mee: “De voorzorgen zijn nep!”, roepen klimaat- en pandemie-ontkenners. Ach beste luisteraars, denk nu ‘ns na: Komt influencer van influenza?…

Hij was niet goed genoeg voor het echte werk, dus nu speelt hij enthousiast in de kerk. Met skinny jeans, lang haar en semi-akoestisch gitaar.…

Hoofd in de wolken en onthecht fietste ik luchtig langs de Vecht. Toen week ik uit. Ik dacht: daar gaat-ie! Jort Kelder in zijn Maserati!…

Ooit crosste hij met Gremdaat achterop Naar de EO om een antiprijs te geven Nu vaart hij op een goudschip met +7 Met acht jaar macht en money in de top De VARA grijpt weerbarstig naar de meetlat Maar slaat het kortste spijkertje (en weet dat)…

'Krèg nâh de kankâh' rieptie niet te wènag Toch hep ik steids wat met die gas gehad Maah ja, ik ben getauge in die stad Ik von ze grofhèd in de bek juìs gènag Ech pènlijk dat de scheppâh vamme held Nâh zelluf doâh die ziekte is geveld…

hoe hard zij tegen de regen in fietste ontkomen aan kan ze niet in haar hoofd opzoek naar die ene stem nog altijd onbegrepen trapt ze hard verder vechtend tegen een zee van tranen…

de ridder op het witte paard die de nachtmerrie bereed hij nam haar achterop een droomwereld in de droom bedrogen zoals de droom het bedrog bedroog het einde een begin dagdromen, dag dromen dag in dag uit geslapen uitgeslapen slaapt ze niet meer in…

Deze dag laat zien dat jij de mond van God beroerde Dronken van liefde fietst Hij luid zingend zon- der woorden op weg naar Huis…

Daar fietst het meisje met een wervelwind in haar hoofd straten tillen haar op terwijl zij steevast lantaarnpalen telt haren wapperen haar na nu zij door de lucht trapt op weg naar het onbekende…

het vallen zit ons in het bloed of je nu loopt of fietst of klimt of klapt of zomaar lieft zo dikwijls ook al lijkt het goed ben je die je niet zijn wou verdrietige gevallen vrouw…

Ik hou wel van een huppeltje in een sonnet voor mij hoeft een sonnet niet streng te wezen ik hou wel van een jongetje met een pet ik hou wel van het pimpelen van de mezen ik maal niet om het wapperen van een vlag voor mij hoeft die niet strak en stijf te hangen ik hou wel van verrassingen in mijn dag ik word niet graag door protocol gevangen…

Dat je mag groeien zonder boeien Het leven is mooi buiten de kooi Waarin je bent gevangen kom..... Deel je verlangen…

heel hoog in de lucht of diep onder water altijd voor iets op de… vlucht ik ben wel onzichtbaar dus best moeilijk te vinden voor velen… ongrijpbaar maar voor wie me wel vindt met durf en volharding zal streven zoals wind op zoek naar iets mooi zo vrij als een vogel verlost van zijn… kooi!…

Wie fietst van Helpman naar de Oosterpoort Ontkomt niet aan gigantische problemen - Die moet de Esperantokruising ‘nemen’. Nu heb ik van een ambtenaar gehoord: “Een stoplicht staat er en de wereld borden, U kunt hier veilig doodgereden worden.”…

Ik fietste netjes door het rode licht Toen er een motoragent aan kwam scheuren Om mij met veel misbaar te gaan bekeuren, Van veraf had hij mij al in het zicht. Ik paste mij daar aan aan het verkeer, In het vervolg doe ik dat dus nooit meer.…

Je fietst versificerend. Je rijdt allitererend - een blocnote bij de hand - door ’t lichte lenteland. Maar ’t raakt zo zwart beletterd dat je jezelf verkettert: geen gepoëtiseer! Fiets alles nog een keer!…

Zij fietst. Ik ook. Ik groet. Zij ook. Zo’n blij contact in één moment van snel elkaars gezichten lezen. Eén tel, die het heelal verkent, maar meer zal het nooit wezen. Ik fiets. Zij ook. Hard.…

Langs de tramlijn van mijn begeerte zie ik haar staan bij elke halte met open glimlach en armen staat zij daar vol engelengeduld en liefde slechts twee haltes zal ik plagerig aan mij voorbij laten gaan om dan alsnog heerlijk achterop haar fiets te gaan zitten…

Vrijheid wat is dat Vrijheid hebben we dat Vrijheid wij verlangen er naar Vrijheid wie of wat Vrijheid om te doen Vrijheid om te laten Vrijheid in omgang Vrijheid in praten Vrijheid in bewegen Vrijheid in denken Vrijheid in voelen Vrijheid in vertrouwen schenken Vrijheid om met ziekte om te gaan Vrijheid om het leed hierachter te…

haar fraaie rug keert zij hem toe en weg fietst zij uit zijn droom ontwaakt hij ongetroost steeds opnieuw geeft zij hem alleen maar het nakijken…

voor het verwijt hem keihard treft ”jij hebt geen handen aan je lijf” ”toch wel” verzucht hij teder ”om jou te …” haar fraaie rug keert zij hem toe en weg fietst zij uit zijn dromen ontwaakt hij ongetroost steeds opnieuw geeft zij hem alleen maar het nakijken…

Hij fietst en hij fietst wedstrijden en trainen voor wat...ja waarom... hij doet het het liefst bezweet en bemodderd bespierd zijn die benen!…

of was je gedachteloos via het fietspad dat je altijd fietste naar die nu verlaten woning getrapt? om daar dan te herkennen, te voelen dat het niet meer rijmt met wie je bent maar met wie je was…

soms fietst er daar zo’n meisje zo’n frêle meisje, blank en blond ze laat haar jas in zon licht schijnen lijkt gezond en lacht mijn tranen weg…