Alle inzendingen over frietkauw OR vogel OR dieren

de schaduw van gespreide vleugels komt dreigend op haar af haar blik en lijf verstarren dan vlucht ze weg van 't raam tevreden strijkt hij in de dakgoot neer niet elke vogel schrikt van groene ogen…

Vanavond ga ik weer naar het toneel. Als liefhebber ben ik in staat om uren geconcentreerd naar de acteurs te turen. Het is een zeer opwindend tafereel. Zo kom ik keer op keer aan m'n gerief tegen het lage btw-tarief. --------------------------------------------- Het gerechtshof in Amsterdam heeft bepaald dat peepshows toneelvoorstellingen…

Wat geeft nu het leven zin? En waar ben je het beste in Een ieder wil zich manifesteren Eigenlijk moet je alles uitproberen Alles is een ruim begrip En comadrinken is vet hip Als je het overleeft een goede test Is de beest uithangen, 'n manifest? Ik blaf en iedereen is bang voor mij Ik ben er als de kippen bij Ik tok en kukel en ik kraai…

De ‘influencers’, oftewel BN’ers met zoveel duizend volgers op het web, doen niet meer mee: “De voorzorgen zijn nep!”, roepen klimaat- en pandemie-ontkenners. Ach beste luisteraars, denk nu ‘ns na: Komt influencer van influenza?…

Hij was niet goed genoeg voor het echte werk, dus nu speelt hij enthousiast in de kerk. Met skinny jeans, lang haar en semi-akoestisch gitaar.…

Dat te moeten missen…stel, maar de vogels gaan door. We kunnen zonder. Te weten en te hopen en ja, zelfs lief te hebben, maar dat kunnen dieren ook. Dus nee, ook deze niet. Te denken, je bewust te zijn van ’t wonder dat almaar groter wordt – ja, denken is het wel.…

Het is een genoegen om in de vroege ochtend veel vogels en andere dieren te mogen bewonderen. Het fluiten van de vogels in alle stilte op eerste Pinksterdag is fantastisch, het maakt de dag nog mooier. Pinksteren, voor de een gewoon en voor de ander zo speciaal.…

'Krèg nâh de kankâh' rieptie niet te wènag Toch hep ik steids wat met die gas gehad Maah ja, ik ben getauge in die stad Ik von ze grofhèd in de bek juìs gènag Ech pènlijk dat de scheppâh vamme held Nâh zelluf doâh die ziekte is geveld…

Ik weet jij gaat de weg alleen, dan is het tijd om duidelijk te spreken: de dokter die er is voor kleine dieren brengt je de rust die voor eeuwig is beloofd - ik open de gordijnen, laat bonte vogels vliegen voor het raam en wanneer ik straks moet graven in de aarde, draag ik een eenvoudig hemd uit eerbied voor je leven.…

Gans in het wonderbaar verhaal verloren, Terwijl hij mijmrend in de haardgloed staart, Lijkt het hem of, door God daartoe verkoren, Hij met zijn dieren over 't water vaart.…

de mens gedraagt zich als een edel paard en zint zoals een vos op slimme streken hij heeft de kater uit de boom gekeken of pronkt zoals een pauw loopt met zijn staart een enkeling komt van gegoede huizen de meerdeheid gelijkt op grijze muizen…

Er zijn dieren die piepen. Zo zijn ze geschapen, tot piepen. Hun tieren te iel in de mist. Er zijn dieren die loeien. Zo zijn ze geschapen tot loeien. Hun roepen te rauw in de mest. Er zijn dieren onhoorbaar. Scharrelend. ------------------------------------------ uit: 'Fladderen voor de vloed', 2007.…

Oh dieren. Hun geslachte karkassen, ze briesen. Als laatste avondmaal staan ze daar rond open vuur. Hun schreeuwen overstemmen het gejank van een slachting, vol verachting begaan zij de moord op een beest en op de droom van de vrouw die nog een meisje was Het dier is vergiftigd.…

De mensen ja de mensen zijn beesten de beesten zijn dieren en de dieren zijn menselijk haast. Zo zijn de mensen op een paar haren na menselijk…

Terwijl mijn lichaam jonge dieren opneemt die dartelen in weiden naast club copacabana en naast de graven van naamloze Amerikaanse soldaten blijf jij mijmeren over de frituur die je vader overliet aan je jongere broer.…

Nog nooit heb ik gehoord van een vlinder met mazelen, evenmin van een vlo met vlooien, nog niet eerder maakte ik mee, dat een mier, een gebroken poot had, maar wat zou ik ervoor geven, om gewoon een dier te zijn, want mensen, die doen elkaar alleen maar pijn!…

Er zijn dieren die piepen. Zo zijn ze geschapen, tot piepen. Hun tieren te iel in de mist. Er zijn dieren die loeien. Zo zijn ze geschapen, tot loeien. Hun roepen te rauw in de mest. Er zijn dieren onhoorbaar. Scharrelend. ------------------------------------- uit: 'Fladderen voor de vloed', 2007.…

vier oktober... oktober 4…

Ik zie hier de varianten van het dier. Kortpotig of juist lang, met of zonder hoorns, verlengde tong, ingegroeide hoeven de mogelijkheden zijn eindeloos. het dier gorgelt. Te lang ronddraven is nooit goed dus glijd ik weer naar beneden waar mij man inmiddels in de staart de lucht rond het dier circuleert.…

"Mijn God" - zo sprak de duif - "is innig zacht, Heeft donzen wieken, en bemint ons allen; Almachtig, heerst hij over duizend-tallen En houdt op ieglijk duifje trouwe wacht." De sperwer sprak: "Mijn God heeft vlucht en kracht, En kan op eens uit hoger luchten vallen, En die Volmaakte laat een juich-kreet schallen, Wanneer zijn schone…

Verlang naar mensen En dingen die alleen In mijn herinnering Nog bestaan - en zie Dat het landschap Dat achter me ligt Ook het mooiste In zich bergt En alles dat ik Geleefd heb bedekt Is met een Waas van weemoed…

Wat haat ik roepende tierende lui Dik vet adoratie voor het fluisteren, pakt steeds verf. Tja, wat leeftijdsgebonden zeker, slecht gehoor Pech onderweg ergens, zintuigen werken te goed. Toch gewoon delicatesse ten voeten uit, prevelen fluisteren Werkt helend, moedgevend en verzachtend, vet bewezen. Liefste vriendin - toeverlaat - mijn alles…

's Avonds als de zon langzaam de hemel verlaat verzamelen ze in grote troepen en kwetteren uit de maat om wie het hardst kan roepen dan bespreken ze de dag in de hoogste bomen met meer ophef en verhaal dan politici en economen tot het donker is dan stopt het kabaal.…

Grasland nog warm van de zomer jij pikt jouw zaden uit de oogst voor het vertrek van vertekende wolken neergestreken in een droom zwerm je rond die ene boom om het verhaal van de herfst te vertellen.…

ze dauwde iedere dag haar huisje met een lach parel moerde flitsend zonlicht uit de morgenstond zodra zij wakker was gunde bestaan de eigen stijl van rustig ontwaken en het leven smaken een eerste buiten werd ontvangen door een vrolijk fluiten van vogels als buur het kleine concert wekte het hert en de grotere dieren op…

ik lachte betrapte mij er op dat ik de verre luchten dichterbij wenste alsof god in het diepst van zijn gedachten mij zijn handen ooit zou schenken toch voelde ik het bestaan dicht om mij heen ik was niet alleen in de mij toegenegen straling nooit is er het begrip om weer met dieren samen te kunnen praten of van vogels…

Fraaie veren pronken in het warme nest ik kan de zon niet ontkennen vogels verliezen nooit hun taal terwijl mijn vragen zwijgen gevleugeld in het ogenblik in het geluid wat ik wil vinden natuurlijke melodieën klinken ze leven fluitend met mij mee waar ik ga en ik hoor de tijd in mystieke mysteriën over het gedrag van mens en dier…

Me geruime tijd afgesloten van de buitenwereld Open en sluit mijn olijfgroene kijkers met Jou in beeld. Moeizaam wel liefdevol verworven, de Grote Liefde Paden elkaar gekruist, fighting spririt zegevierde. Gisteren nog uren bij je gewaakt als een erg trouwe hond Stiekem fluister ik je toe: kleine flodderkont. Dag zonder je is dag onbeleefd…

Liefde, ja er zit altijd een lichaam aan vast en dat maakt het en maakt het, maakt het soms lastig. Maar het geeft niet, we zijn al zo lang samen dat we ons in elkaar hebben opgeslagen, niet meer zoek niet weg kunnen raken. Natuurlijk, voorbodes kruipen onder de huid, dansen mee als je danst, rennen mee als je rent, hangen ook op de bank…

ineens in vrijheid geworpen schatten de matte ogen van een uitgefloten vogel het blauw als onpeilbare mist aan de kracht van vleugels ontwend weigert het dier te stijgen het kent alleen de engere ruimte van geborgenheid waar moet hij nu gaan welke wind zal hem leiden naar een nieuwe veilige stek voorlopig zit hij droevig ineen op een…