Alle inzendingen over geborgenheid OR warmte

Betonnen warmte, massieve geborgenheid. Gekrioel geleid in goede banen, groet of glimlach, vluchtig doel. Zovelen bij elkaar gepropt, een concentratie van talenten. Zoveel dat je wordt opgeslokt, het hoofd omhoog en boven water, zo turend naar de horizon. Ik droom en pieker over later, we dartelen de toekomst in.…

Soms even een traantje verpinken om zoveel genegenheid Warmte, samenhorigheid en vooral geborgenheid. Lieverds, na regen komt echt weer zonneschijn 't Bewijs werd gisteren geleverd met mijn jarig zijn!…

Moeilijk om warmte en geborgenheid te oogsten van een dor land. Waar zaden van onkruid schijnheilig, onder een deken van grond, veilig wachten op de eerste lentezon. Een enkeling trotseert de onontbeerlijke onherbergzaamheid van onredelijke kou en storm. Paste zich aan en zal overleven.…

wat stenen een dak een ruimte een huis je bewaarde mijn boeken deelde m’n muziek gedachten stille geheimen je was mijn kluis nu ik je ga verlaten heb ik pas in de gaten hoe belangrijk je voor me was hier kon ik in stilte huilen en schaamteloos lachen in jouw kon ik mij verschuilen jij bood geborgenheid en warmte jij die…

See How softly The wind blows Through my garden How gently Of love To my roses It speaks Moved By its tender touch, The roses tremble With emotion Or so It seems…

Ach, denk aan Michael Jackson, take it light; it doesn't matter if you're black or white.…

Hoe vaak heb ik Al niet geprobeerd Om het diepste In jou te bereiken Om telkens weer Te constateren dat Het de bevroren Ondergrond in jou Is die mij dat belet…

Weldadigheden Hoe weldadig zijn zegeningen zoals vriendschap, liefde en geluk maar ook een aardig woord voelt als milde zomerregen waarin liefde groeit en bloeit alleen een echte vriend begrijpt dat ook in het diepe zwijgen de puimsteen scherpe kantjes slijpt dat is een waardevolle zegen daarom moet er stilte zijn hoor je de vogel…

Warmte in jouw handen Warmte in je stem Warmte om te verwarmen Warmte, zonder rem Warmte in een klank Warmte in een blik Warmte in een oogopslag Warmte, ik slik Warmte om te geven Warmte in een gebaar Warmte om te voelen Warmte, geven om elkaar…

Kaarsen verwarmen Bomen die dromen kleuren Kerstwensen voor jou…

Warme zomer Gloeiend zand Helmgras waait Zeegolven stromen Warme zomer Verfrissend water Bladeren van schaduw In brandende zon Warme zomer Avondzon gloeit Nachtelijke verkoeling In stervende zon…

Zon, zee, strand, Met jou verken ik de wereld, Hand in hand Altijd weer die lach op je gezicht, Die telkens weer, keer op keer Mijn donkere dag verlicht.…

Als ik als kind de warmte van de zomer had gekend was ik die in de winter niet verloren Als ik als kind de warmte van een warm huis had gekend had het de rest van mijn leven niet zo hard gevroren...…

de boer ploegt akkers de zwarte aarde nevelt lentezon verwarmt…

27 12 1989 je graf is een zwarte steen met flakkerend kaarslicht in een nevelige tuin verkeer raast langs de heg letters lees ik niet meer de tekst is nietszeggend alleen herinneringen spreken over geborgenheid en liefde waarvan het gele kaarslicht het warme symbool is het licht op die natbesneeuwde steen verwarmt hart en handen…

ik wilde alles over liefde weten heb meters boeken stukgelezen bibliotheken bezocht toneel bekeken geluisterd naar muziek maar liefde vond ik niet wel alle draden waarmee het is verweven zoals drama en verdriet als je het patroon verliest tot ik de mensen naar elkaar zag kijken in desinteresse of begrijpen maar ook met warmte…

hoe het kind wiegt en gloeit dag na dag verschuift het koper in kristal stolt mijn adem lomer en lomer dieper doorzichtig diep…

geluid pas als de bommen vallen gaan zijn dromen uit dan is er chaos herrie stof explosies klinken dof in die paniek vindt hij zijn weg zonder een woord te hebben gezegd de vertrouwde straat was al kapot geschoten hij zoekt zijn eigen plaats kijkt verbijsterd op bij een bekende roep zijn moeder die hem groet huilt in haar warmte…

Als ik jou zie voel ik de warmte van je liefde om mij heen en voel ik dat ik heel erg gelukkig ben met jou om mij heen.…

Ik zag je gezicht in de morgen, je voelde je verward en verdrietig. Wie heeft je niet begrepen, je liefde voor hen besmeurd? Te veel van jezelf gegeven? Je momenten van geluk bewaard in je hoofd om te overleven. Is dat de bedoeling van jouw existentie? Je bent zo mooi te mooi en zegt wijsheid is: Denken en voelen hoort samen. Waar ga…

Dan een schaduw die de warmte ontneemt terwijl het zo genieten was. Mijn gedachten gaan naar jou ik luister weer naar de muziek lig in de zon en ik voel me hoog, zwevend, draaierig en licht.…

kijk om je heen kijk naar de rood gele bladeren voel de ochtend dauw Het is tijd Sla de vleugels uit we gaan Kijk naar het water kijk naar het zand kijk naar de bomen we dalen kijk om je heen kijk naar de groene bladeren voel de warmte…

Voel je warmte, om me heen die me zo teder verwarmt de kou, net als steen verdwijnt als jij me omarmt. Voel je warmte, om me heen zo voel ik me weer sterk iets, dat kan niet alleen een gevoel, waaraan ik werk.…

open je ogen en kijk naar mij snuif met je neus en ruik aan mij open je mond en proef van mij open je armen en laten wij elkander verwarmen…

Ogenschijnlijk zijn de uren Al voorbij, weet niet te beroeren In het riet dat me omgeeft Wel zijn de scherpe raakvlakken De redenen waar naar ik Heb gestreefd Het ijzeren gordijn warmt niet Maar brengt op mijn ogen Een doffe koude glans…

De rivierendans ontwaakt in een poel van ijs Kleine kolkjes rimpelen het wateroppervlak De tralies smelten voor de ramen druppels tikken op de sneeuw Tekenen van vuur aan de bevroren kust Het krakend ijs verdwijnt in de zoute golven De zee komt langzaam weer op gang Rivieren herwinnen hun kracht Wintertaferelen verdwijnen Dankzij…

warmte van de zon smelt sneeuw tot waterdruppels zichtbare hitte…

Een hart van brandende kaarsen Een hart van witte wolken Een witte roos Een ondergaande zon een goude glans Rode tranen Een rode roos Warmte Een sterren hemel Een hart van liefde uit zee zoute tranen Handen samen Warm zand De zee zingt Ogen spreken Een weerspiegeling Een weerkaatsing Een evenwicht…

Gevoelens overvloedig, maar niet herkend, Vluchten door mijn lijf alle kanten op, Totdat de warmte van de moeder mij verwarmt En ik mijn handen ophef in een hulpeloos gebaar. En de moeder, ze pakt ze vast en koestert ze. Warmte onmisbare warmte, vol verlangen.…

Al de bijzondere momenten in mijn leven, al de warme plekken in mijn leven, al de humane mensen en al de vervlogen dromen in mijn leven, komen tot bloei in mijn gedichten.…