Alle inzendingen over gedichten OR brein OR smaak

Vanavond ga ik weer naar het toneel. Als liefhebber ben ik in staat om uren geconcentreerd naar de acteurs te turen. Het is een zeer opwindend tafereel. Zo kom ik keer op keer aan m'n gerief tegen het lage btw-tarief. --------------------------------------------- Het gerechtshof in Amsterdam heeft bepaald dat peepshows toneelvoorstellingen…

Wat geeft nu het leven zin? En waar ben je het beste in Een ieder wil zich manifesteren Eigenlijk moet je alles uitproberen Alles is een ruim begrip En comadrinken is vet hip Als je het overleeft een goede test Is de beest uithangen, 'n manifest? Ik blaf en iedereen is bang voor mij Ik ben er als de kippen bij Ik tok en kukel en ik kraai…

De ‘influencers’, oftewel BN’ers met zoveel duizend volgers op het web, doen niet meer mee: “De voorzorgen zijn nep!”, roepen klimaat- en pandemie-ontkenners. Ach beste luisteraars, denk nu ‘ns na: Komt influencer van influenza?…

Hij was niet goed genoeg voor het echte werk, dus nu speelt hij enthousiast in de kerk. Met skinny jeans, lang haar en semi-akoestisch gitaar.…

Buiten wordt het oudejaar weer uitgeluid, met uitbundig veel geknal en vrolijkheid. Ik bekijk een film over Afrika. Honger zie ik, strijd en dood. Wat een tegenstrijdigheid. Wij drijven hier de boze geesten uit, Daar verschijnen ze alom, in alle hevigheid. Waar is het menselijk hart gebleven? Hoeveel waarde heeft nog een leven?…

. ------------------------------------ Uit: 'Verzamelde gedichten', 1993.…

De belt op: Alles wat oud is voor de smaak nog wat foetus, alles met foutjes alsook dit gedicht dus.…

'Krèg nâh de kankâh' rieptie niet te wènag Toch hep ik steids wat met die gas gehad Maah ja, ik ben getauge in die stad Ik von ze grofhèd in de bek juìs gènag Ech pènlijk dat de scheppâh vamme held Nâh zelluf doâh die ziekte is geveld…

Gevormd door rancune begint dat deel mijn brein; alszijnde met tienduizenden, rebels schreeuwend, gekte. Doodeng mijn brein, althans van de geen die ik denk te zijn.…

Die frituurmaaltijd is duidelijk naar haar smaak en ook geniet ze van de geprakte kroket. Als ik dan haar handen met een servet schoonmaak, kijkt ze me aan met de ogen vol levenspret. Wanneer alle resten van de lunch zijn gewist daalt in haar brein opnieuw de dodelijke mist, die zelfs haar liefste knuffel weer zal bedekken.…

d' Almachtige weet hoog én nietig brein te verenen tot een vruchtenfestijn, dat de hele mensheid fijne smaak baart. Wie eens sterk was bij misdadig oproer, dan de wil van de Hemelse Vader vindt, verspreidt druk het Woord, vol vuur en krachtvoer.…

In mijn dromen zie ik vergezichten, die m'n brein omzet in gedichten. Vergezichten van vrede en van rust, ze worden door mij heel teder gekust. Maar m'n dromen zijn slechts 'n ballon, die knapt door de warmte van de zon. Een illusie met een dun laagje chroom, dat is het, dat is mijn vredesdroom.…

Voor al het werk in hun vrije tijd Zaten Sint en Piet te bedenken Wat ze de medewerkers van deze site Het beste kunnen schenken Sint staat bekend om zijn goede smaak Was blij dat hij een briljant idee kreeg En met dit cadeau zeker van zijn zaak Bezorgt hij een koekje van eigen deeg Met een “gedicht” namens Sint en Piet Willen zij “allen…

lig ik in het zachte gras In het ruisen van het water schrijf ik mijn gedichten……

In het stille bos is de schilder druk bezig; zijn brede hoed brengt hem schaduw, die het werken fijntjes aanspoort en verbiedt. (Een tanka hoort thuis in de categorie "haiku")…

Op al mijn vragen naar het heilig vuur klinkt een stilte, diep vanuit mijn brein. Het land achter de spiegel is verborgen maar de branding zingt, als een fluistering, een traan, een licht, als opgetild. De zee, het strand, de zon, iets vuurt er diep in mijn brein. In tranen die stromen, langs elke baan, laat ik het gaan.…

Als je ruimte steeds beperkter wordt ik bedoel, niet de fysieke, die vul je wel in maar je geestelijke ruimte dat unieke van je eige je eigen brein je eigen zijn dus niet de ruimte krijgt heeft je bestaan dan nog zin?…

Granaatscherven die Vernietigend in de Rondte vliegen, dood En verderf zaaien in Wat eens de wereld Van de schepping was - Dat is wat in mijn Hoofd gebeurt zonder Dat er een oorlog Aan te pas komt…

Hersens aangetast Door onzichtbare worm Steken van verderf Zwaar en zwart, Strijdend voor Herstel, zo dat Ooit mogelijk is, Waarheid die daag'lijks Welhaast andere verschijnings Vormen kent, en elke dag een Nieuwe lens die mijn Netvlies bewaakt Zonder dat deze ooit De enige, de echte, waarheid Aan mij door zal geven…

Ik weet niet in Hoeverre ik nog Leven wil nu het Water zich terugtrekt En mijn hersens op Het droge achterlaat En het eeuwig Eb lijkt te blijven, De kuststrook breder Lijkt dan ooit, En mijn brein Verdort zonder Uitzicht op beter…

Gedichten worden niet gedacht. Het wordt vredig in mijn brein. Niets kan ik horen buiten. Binnen wordt het stil. Alleen mijn vingers schrijven nog. Mijn hart luistert zonder moeite. De slaap wil me nu niet vatten. Het is heilig stil geworden, in mijn bovenkamer. Toeval zie ik er bedoeling worden, in de stilte, die altijd vredig is.…

Ik heb een chronisch dichtend brein En dat is echt niet altijd even fijn Want net als ik graag wil gaan slapen begint mijn brein weer woorden bij elkaar te rapen Ik wens dan toch wel eens wat rust daar bovenin Maar dat brein dat doet gewoon zijn eigen zin En niet één, maar wel duizend zinnen laat het rollen Die ik ook niet zomaar weg kan scrollen…

soms op onverwacht moment bak ook ik ze nog wel eens bruin bijvoorbeeld in een gedicht of zo…

De kurk lag naast de fles en zij ademde verschraalde wijn de glimlach rond zijn lippen zuurde hij slikte even voor ‘ie zei sorry je bent te smakeloos voor mij…

zeg me glimlachte de vrouw hoe proef je geluk de wind bleef even stil, nadenkend plotsklaps scheen de glans van de zon over het water en de wereld die eerst zo kleurloos leek veranderde voor haar ogen zilver en goud weerspiegelde zich golvend toen sprak de wind geluk proeft als een zacht gekookt eitje op een knapperig vers broodje en de…

Op de mesthoop van vergetelheid ligt een zilveren lepeltje dat men somtijds opraapt om de vijgen en dadels der menselijke vragen zacht drukkend of draaiend te kneden tot zoete vruchtenmoes waarin Sirachs woorden smaken als hervonden wijsheid.…

de dikke vrouw was tot het uiterste bereid want zo uitgekookt dat ze zeer in de smaak viel bij de groep kannibalen…

zij houdt echt niet van : - kokosmelk - runderreepjes met Provençaalse kruiden - appelkaneel muffins - mosterd dus mocht je een vrouw tegenkomen die dat ook niet lust moet dat wel haar zijn…

Ik kluif de klinkers kaal tot bot stil mijn dorst lavend met mede blik zin’lijk naar de volle snede en smikkel van het puur genot ‘k laat mij de volle verzen smaken veeg vette letters van mijn lippen probeer de blanke kern te strippen doch taal niet om de vorm te kraken ik vreet gedichten bij de vleet verslind verhalen als een toetje hiervan…

Kijk, hier zwijgt pieterman nu als het graf Danst liever met de kinders voor de ramen En spelt - op afstand - buitenlandse namen Alichoa, Far Ör en Sönke Drav Waar zijn Endymia en Rosamunde Roskilde, Haviland en Erdoman? Ik wou dat ik hun namen nou eens kan Reproduceren, 't lijkt wel Volkenkunde!…