Alle inzendingen over gehandicapt OR eenvoudig

Als de resten van een doorwaakte nacht pijnlijk in je hoofd de dag opbouwen, weet dan dat de offers, Bacchus gebracht, alleen kleur geven aan het ochtendgrauwen als je in je gehandicapte geest voelt dat het de moeite waard is geweest. Uit het bovenstaande volgt de moraal: stel aan drankgebruik perk en paal.…

Zo vindt de viervoeter in een gehandicapt mensenbestaan een zeer gewaardeerde hondenbaan.…

verwoord de waarheid middels de complexiteit van eenvoud…

Die nimmer naar zijn materie gemeten de eenvoud van de menselijke tongval overwon. Eenvoud kan soms sprakeloos zijn; maar tegelijkertijd effectief. Het heeft niet nodig wat aan grootspraak lijdt. Het heeft woordeloos het leven lief.…

Meisje in al Je eenvoud Zorgvuldig door De Eeuwige uitverkoren Krijgt een boodschap Die te groot is Om in een keer Te bevatten - Je buigt je hoofd Voor het grote licht Dat komen zal, en Stemt in al Je eenvoud in Met woorden die Groter zijn dan jezelf…

In de lucht de zachte aandrang van een gehandicapte geest. Langs Wijk bij Duurstede varen zomerschepen. Langs het raam trekt de tijd. Waar komt de grijze kat vandaan, angstig trillend op een hoog, smal balkon van een huis in de Sarphatistraat?…

Supermercado Winkelwagentje met slepend wieltje voelt als licht gehandicapt. - - - Ik zag haar komen tussen de vallende sterren de hemel stond stil. Een dief in de nacht trachtte mijn vrouw te stelen dat gaat zomaar niet!…

om het meisje te laten spelen met de zon op het water zo eenvoudig, zelfs 's nachts…

In alle eenvoud zet ik hier mijn woorden die samen vormen een verhaal niet één woord is verzonnen ze zijn waar, allemaal. Het is geen poëzie wat ik schrijf maar dingen uit mijn leven gedachten wil ik met jullie delen een stukje daarvan prijs gaan geven.…

Met of zonder vlag en wimpel zonder kapsones eenvoudig heel simpel.…

Het is allemaal eenvoudig als de lucht in september die niet goed weet wat ze wil: regen of zon doorlaten en straks alweer het tegendeel.…

Zoek ik te ver en mis ik zo wat onder handbereik lang voor het grijpen ligt Kijk ik er over heen omdat het beter kan nog mooier moet Ben ik eenvoudig niet gauw tevreden of doe ik veelvuldig toch te moeilijk…

In de straten van morgen loop ik te dwalen, naarstig op zoek naar een stukje vandaag. Geheel zonder zorgen kijk ik uit kralen met happen uit m'n haar en een stuk in m'n kraag Verdoofd en geborgen proef ik van stalen van onbegrensd geluk waar genoeg verdrinkt in graag! In de straten van morgen schrijf je verhalen die je 's nachts…

tijd Zorgen en angsten raak ik kwijt Woorden die de stilte hard ontvallen Waar de scherven van mijn leven achterblijven Alleen, met in mijn hoofd de metgezellen Die in mijn leven waren en mij op het pad vergezellen Probeer ik het leven op de rails te krijgen Probeer te leren van elke menselijke fout Weg van de materie, lopend naar de eenvoud…

"Eenvoud, neem de zon, desnoods de maan" zeg je maar je zwerfoog kijkt in leegte van een afstandelijk hart beweegt de stilte, sober in zichzelf gekeerd ziet hij de weemoed van de nog onbesproken zomer.…

Een huisje, zo eenvoudig en mooi door grote bomen omgeven daar hebben we vijf dagen vertoefd en genoten van een heel ander leven En elke morgen werden we gewekt door een concert wat recht uit de hemel kwam vogels die zongen met allerlei klanken en ieder van ons even apart nam Het was alsof ze ons wilden vertellen dat er in hun leven geen…

Een maandje van stilte, tot eind januari, een maandje van eenvoud; en wat ik voorspel: het draagt zeker bij aan een spoedig herstel!…

Mensen hebben in zich de drang en de lust naar het grote. Hun wens is: weg met wat in zwang is. Ja, het markante, het grote buitennissige, daarheen gaan toch zoveler gedachten. Wat is toch oorzaak van vele tegenslagen en ook vele teleurstellingen? Hoe aangenaam is het leven wanneer men echter kan geven zoveel om het plezier van het alledaagse…

Abraham betrad nooit een bedehuis, las evenmin aan God gewijde boeken. Zijn hart minde het ongedwongen zoeken, verder dan schrijfstift of vertrouwde kluis. Hij trok door weiden, over hard steengruis, zag de sterren der vage hemelhoeken, zou dikwijls vreemde volken bezoeken, wist zich overal bij de Schepper thuis. In onze dagen brengt de…

Verhaalt tot op het heden braaf vanuit het gekuiste dicht, blijft ik slaaf van literaire daad, wars van moraal en plagiaat, zich op het hele scala van de negen muzen verlaat, de mythe van de eenvoud in de overdaad, waarin ik hopeloos verdwaal, meer was niet te geven, ik vond het gewoon op straat maar daar is mee te leven.…

Canard Suprême en een glas met dure wijn proost op de eenvoud…

laat me zwemmen in mijn taal want daar ligt mijn deemoed uitgerekt als een elastisch verhaal zonder een iets van dynamiek of een clausule van iets wat altijd tot niets zal leiden mijn taal, mijn eigengereide persoonlijkheid heeft het zich als een autodidact eigen gemaakt en met metselen en voegen tot een stenen obelisk gebalsemd om de…

In alle eenvoud is de natuur heel bijzonder. De reiger kijkt begerig voor zich uit. De stilte waar hij zich in begeeft is voortreffelijk, subliem in alle vrijheid der natuur. Mooi is het als de natuur in alle eenvoud zoveel moois mag geven.…

Ja, de eenvoud van toen, de vogels die ik heb zien vliegen. Dat ene verhaal dat ik kende rondom dat woord, met één betekenis. Soms zou ik vandaag de dag, met die ene blik weer het zicht willen hebben op de vogels van toen. Ja van een woord, op dagen van nu, zie ik soms één ding, "eenvoud" wat ik dan vandaag de dag heel even mis.…

Simpele verlangens in het licht van de hedendaagse veeleisende tijd. Hoe fijn kan een persoonlijk contact zijn dat niet met de voortgang van de moderne communicatie strijd. Een ontmoeting in liefhebben als een lichamelijke streling. Een oogcontact in wederzijds vertrouwen van de één naar de ander in een tweezijdige deling. Persoonlijke…

En toen kwamen we ergens vandaan en reden op rotondes, over snelwegen, in drukke curven, op inhaalstroken, zagen we iedereen op iedereen anticiperen in het verkeer En al manoeuvrerend achter het stuur zei hij: Heel vroeger gingen de mannen samen op jacht, leefden we in gemeenschappen bij elkaar, de vrouwen zorgden voor eten en de kinderen…

en ik met duim en twee vingers als het ware een fotografische uitdrukking ontvang de mens onvervuld zoals hij is ontdekt op doorsnee dagen de oorsprong van een gemis: om zich heen worden tinten geuit die van oorsprong regenbogen dragen mijn voorkeur gaat uit naar zwart op wit hiermee zoek ik de kern der zaken het is de ongenaakbare eenvoud…

Zij werd gehandicapt geboren in het verre land Afghanistan haar armen reiken veel te klein en beide krom vervormde benen bleken geheel verlamd te zijn Haar ogen staren meestal dof naar lege schellen in de ruiten maar als ze vogels zingen hoort trekt zij zich op d’r handjes voort worstelt langzaam aan naar buiten en zoekt een weg door drekkig…

hij komt warempel, daar is ie, de eerste minister hij kijkt en minnestreelt, heel beminzaam lacht voor waar hij hoort toe steekt een hand uit strooit schouderklopjes welbespraakt gebaart hij zelfverzekerd van ‘kweet het al goed, zegt hij wacht dus maar af ontbloot zijn tanden in welwillende lach geen doorkomen aan licht te zwaar…

Kan het zijn? Ja het is zo. Onmiskenbaar. Als een grote baby zuigt hij aan haar tepels. Ze verharden. Hij verhardt. Hoe lang geleden waren zij zo intiem? Maar nu zijn zij het. Yes, zeker weten. Onder zijn mond voelt hij haar sidderen. In dat ene moment vallen meisje en vrouw, moeder en minnares samen in één geheeld lichaam dat…