Alle inzendingen over geloof OR lust OR desillusie

Hij was niet goed genoeg voor het echte werk, dus nu speelt hij enthousiast in de kerk. Met skinny jeans, lang haar en semi-akoestisch gitaar.…

hier sta ik dan dit prachtig lijf gekneed naar het beeld dat ik en ik alleen voor ogen heb het beeld waar ik nog in geloof dat ik soms wankel ondersteuning nodig heb en haren dons soms slechts een beproeving die ik rauw wel lust deze overwinning is er opgedragen aan het hoekje dat ik diep in mij nog weet zo ongeschonden en bovenal…

wat is toch de zin als mijn armen naar jou strekken en zij in schaduw vertoeven je zag in mij wat zonnige vlekken die naarmate de tijd voortschreed jouw hoop en verwachting in desillusie begroeven waarom zal ik jouw boeien nog raken als slechts verdriet en wanhoop je bestaan zo wraken vertel maar niets ik ontbeer de macht…

In The Waste Land verbeeldt Eliot het Grand échec, de Grote desillusie van The Great War, de Eerste Wereldoorlog, In de geseculariseerde stad heerst geestelijke leegte en verval in contrast met de heroïek van Rome Maar The Waste Land is meer dan dat: een bewust gewaarworden, gevoelen van een morele grandeur en tegelijk…

over je buik, Langzaam omhoog, alles op de tast Een waanzinnig zachte buik Om over je borsten maar te zwijgen Heel even lichtjes je borsten masseren Heerlijk als je dan zachtjes gaat hijgen Nu een snelle tweede half rondje Je pakt mijn handen, als je me kust Drukt ze met hartstocht tegen je kontje Romantiek verandert langzaam in pure lust…

ik stof maar rond met een plumeau verplaats het van hier naar daar slechts zelden op dezelfde plek soms zit ik in het oog van de storm vloeit rust in waakzaamheid ben ik het vliedend middelpunt van het heelal vervloei ik tot niets en al voel ik ben u niet waard een hand die jasmijnthee schenkt hoopt de afstand te verkleinen…

Liters zaad door lust en wanhoop in tissuepapier gemorst.…

ze werpt me neer ze valt me aan ze heeft me klem daar waar ze wil ze kijkt me aan ze kust mijn mond ze bijt mijn hals daar waar ze wil ze pakt me vast ze proeft mijn lust ze likt me daar waar ik haar wil…

Met jachtige blik als gevolg van ongeremde lust Trek ik mijn hevig geteisterde bebloede lid terug Met gescheurde nagels aan verminkte klauwen Trek ik kwijlend jouw vlees krijsend ruw uiteen Lust naar onschuld is onstuitbaar nimmer gestild Mijn drang om te doden ingevreten en gewild Moordend en onderwerpend jagend profileer ik mij Duld geen…

Liggend in mijn bedstee Onschuldig ogend Makjes en gedwee Gluur ik stiekumjes naar jou Een lekker ding Mijn mooie vrouw Die naast mij ligt in bed Zondig zijn mijn gedachten Ik wil je vangen met een net Je op me slepen Beminnen en verkrachten Kamasutra, alle grepen Heftig hijgen in je nek Onvermoeibaar Onverdroten Tekeer…

Je kijkt zo graag zelfs naar muziek kijken is een lust ik zie je graag…

de hemel viel sterren in de zon straalden gebroken ijs groen blad in een glas ogen die brandden handen strandden streelden een wang lippen openden kusten vergeten lusten glazen vol geschonken klonken als gedichten vreemde gezichten zwarte gevaren verwarde haren onverwacht een nieuwjaarsnacht in de hitte van de zomer lief, blijf…

je gezicht als het mooiste gedicht de zachtheid van je mond je neus je profiel de tederheid van je ziel de blik in je ogen nog zo vaag de klank van je stem melodieus laag de gedachte aan de streling van je hand zo warm jouw arm jouw lichaam dicht tegen mij aan jouw geur zweeft in mijn dromen van vergeten gewiste beelden…

verward door stralend bruine stoere blikken oneindig verlangend onvermijdelijk binnendringend vallen in haar bodemloze hart zacht dwingende lust kust haar lijf onrust blijft…

het is lust als ik je plagend streel wanneer wij gevoelig onze lippen hun weg laten bevaren over golven van genot zie ik vrijelijk en trots jouw glans verschijnen langzaam met tedere aanraking van borst en tepels glijdend jouw vingertoppen rond mijn mond langs de kier van innerlijk welbehagen ogen verraden intense broeierigheid gevoelig…

Hangend een uitdaging liggend een bekoring ze vastpakken een wellust ze snijden een bedrevenheid ze klaarmaken een kunst ze proeven een fijnzinnigheid ze eten een voleinding…

mijn warme wens is dat ik je vind in dit lichtblauw labyrint mijn rood gemoed schaamrood op de kaken doet me naarstig zoeken opgewonden passeer ik die blauw stralende lichtheid van jou sporen van een rein verleden ik ploeg door je gele afstandelijkheid heen struikel over je opgelegde paarse spiritualiteit tot ik je zie verschijnen…

Hij komt de gang op. Zal ik hem aanraken, mijn vingers laten gaan door zijn haren, kietelend spelen met zijn hemd, zijn lijf, zal ik hem opwinden en het fijnste geven? Ik zeg opgewekt goedemorgen, loop door sluit mijn deur, mijn ogen, hem in mijn armen op de rand van mijn bed, om te voelen wat ik zou doen als hij ooit de stap zou…

stel dat sprake is van vogels die geen brood lusten op verlaten terrein als zeewier in waterzucht krijg het op de heupen hang aan lippen verdwijn in borsten een heldere kaaklijn met vertanding langs hemeldeuren in beweging staar naar gewelven klassikaal, zonder omhaal spreek in zeven talen zwijg over de gedachte alleen…

Ontkleed, mijn naaktheid met wellustig strakke touwen in mijn huid gebonden En een zoevende wind van pijlen om het bloed weg te likken uit de beneden schoonheid waaraan ze zich vergapen de vrouwen met tranen de mannen spottend, jongens en meisjes nieuwsgierig opgewonden Niemand raakt me aan niemand voelt de warmte van mijn lichaam…

Mijn huis heeft grote bedden waarin naakte mensen kreunen en meisjes verkracht worden door andermans eenzaamheid De gasten betalen voor het wassen van de gordijnen die ze na de nacht strelen met hun zachte handen Ze verwachten geen eelt van de dag, ze herschikken en ruiken, plukken de bloemen niet zelf, leven binnen waar ze zonder…

Ik lig te wachten. Wie zal ik uitnodigen -- als jij niet gauw komt?…

'Krèg nâh de kankâh' rieptie niet te wènag Toch hep ik steids wat met die gas gehad Maah ja, ik ben getauge in die stad Ik von ze grofhèd in de bek juìs gènag Ech pènlijk dat de scheppâh vamme held Nâh zelluf doâh die ziekte is geveld…

De vlucht in een droom Stroomstoot van fantasie Waardoor alles wat mogelijk lijkt Onmogelijk blijkt Door de gemene chemie Van ratio en vermeende realiteit Doodgeboren Verandert ‘n droom In desillusie Door de lepe fusie Van misverstand, Met benepen besef Dat het zo wel zal horen Dat de vlucht in een droom Zonder afwerpen van schroom…

Zolang als ik blijf en leef, geef ik mijn diepste geloof: zowaar ik beloof!…

verwachtingen kun je ze realiseren weet je wie je bent of is het kennis vergaard van de ander ben je bang om te kijken naar je eigen hartsverlangen zijn het dromen van je eigen utopie zijn het wensen van nabije realiteit verwachtingen staan voor hoop en desillusie komen na geleden verdriet en kapot geluk geef elke verwachting…

Mensen willen geloven in hun eigen belang, blijven stralen na hun dood, ook dromen ze graag elders te zijn dan waar ze zijn en hopen ze op beter en op liefde, dat heilige verhaal dat mooi maakt wat hun tomeloze lust doet Ach, Geloof, Hoop en Liefde zijn romantische gedichten zonnen van geluk als je wilt of ficties als je durft te…

over geeft Dat je de wildste nacht uit je leven zal beleven En gebruik maken van de kracht des levens De kracht door lust aan ons gegeven Zo dat het beest kan uitbreken Om een wild avontuur te beleven Om nooit meer te kunnen vergeten Voor de rest van ons hele leven Niet meer te kunnen vergeten Aan lust overgegeven…

de vlucht zoek het contrapunt in zelfspot lust en zingenot ge schikt u in het levenslot…

Ik heb verkeerd geleefd, mijn adem opgeteerd in de luchtbel van een geloof. Ik schreef mijzelf om veilbaar te zijn honderd jaar na mijn dood. Zonder lust brak ik mijn deel van het dagelijks leven, verstrooid, bang om de eeuwigheid te verspelen aan liefde en brood. Buiten waaide de wereld, wierp steentjes tegen het raam.…