1470 resultaten.
Haagse Harry ondâh ‘t gras
snelsonnet
4.0 met 4 stemmen 378 'Krèg nâh de kankâh' rieptie niet te wènag
Toch hep ik steids wat met die gas gehad
Maah ja, ik ben getauge in die stad
Ik von ze grofhèd in de bek juìs gènag
Ech pènlijk dat de scheppâh vamme held
Nâh zelluf doâh die ziekte is geveld…
Laura Dekker is er geraakt
hartenkreet
5.0 met 1 stemmen 175 Laura bezeilde 's werelds getij
achttien maanden tussen loef en lij
maar vlucht naar een land
aan de and're kant
voor de Hollandse regelneverij.…
[ Het Nu uitbeelden ]
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 28 Het Nu uitbeelden:
vibraties van de branding --
de golf van het Zijn.…
Ons heelal ontwaakt....
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 153 Ons heelal kent geen getij,
en dijt daarom wakker uit.
Wanneer ontwaken wij?…
verzopen liefde
hartenkreet
3.0 met 12 stemmen 1.683 Ik luister naar de branding,
naar het water uit de zee...
‘k luister goed
want golf na golf,
komen er woorden mee...
Ik kijk nu naar de branding,
naar golven, eb en vloed...
en kijk maar goed
want op en af,
geeft vloed me telkens moed...…
Droomreis
netgedicht
3.0 met 9 stemmen 665 Droomwolken van bestaan
oneindig getij
wanneer wij gaan
op waterwieken voorbij
Het schip in de nacht
laat ons onbevangen zweven
als een magische toverkracht
door het eeuwige leven…
Planktonisch
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 217 Purper licht
fragmenteert in
kleine delen parelmoer
In een zone van getij
pluk ik vruchten
van de zee.
Naakte mossels liggen
gapend op het strand
onwetend van het dampen nog.…
Zij
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 283 Zoals golven zuchten
naar het strand
telkens keren
eb en vloed
of kwinkelerend
als een leeuwerik in de lente
het ontstaan opnieuw begroet
zo leeft zij in mij
adem ik haar
zijn
wij
in wezen
het getij…
Getij-delijk
hartenkreet
4.0 met 4 stemmen 330 Woeste zee
Bron van al het leven
We bewegen mee
Al is het maar heel even…
GETIJ VERGAAT
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 93 Klapwiekend scheert
pa zwaan over het water:
plaats voor de mijnen!
Aan het riviertje
bloeit haagwinde in pollen
én hoge zuilen.
De regen klettert:
het eikenbos dampt geurig,
heeft een warm aanzien.
De regen houdt op:
het weiland heeft een broeilucht
vol zoete loomheid.
Op de kijkbuis komt
een gezicht, dat zorgen beeldt:
kunstschilders…
Nieuwjaar getij
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 176 Licht kiert
donkert het jaargetij
strekt zich in verticale vormen
laat in stilte weten
hoe mijn thuiskomst
is geregeld
groeven vol oud zweet
telt uren voor een nieuw begin.…
Het getij is dood
netgedicht
1.0 met 3 stemmen 330 schilder weer
de luchten in
het avondrood
botters die
op water rusten
het getij is dood
slap hangen
zware zeilen
de lijnen zijn gezet
als straks de
vloed op komt vult
zich vanzelf het net
geen vis ontsnapt aan
het kielhalen mijn dagelijks
broodje kan ik zo betalen…
REISLUST
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 131 Zoekend danst de bij
op en neer, boven golven
van sterke branding!…
Namen, namen, namen
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 177 Kijk, hier zwijgt pieterman nu als het graf
Danst liever met de kinders voor de ramen
En spelt - op afstand - buitenlandse namen
Alichoa, Far Ör en Sönke Drav
Waar zijn Endymia en Rosamunde
Roskilde, Haviland en Erdoman?
Ik wou dat ik hun namen nou eens kan
Reproduceren, 't lijkt wel Volkenkunde!…
onverzettelijk
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 138 massief basalt breekt
stukslaand het woeste water
rotsvast de branding…
aan land
netgedicht
4.0 met 8 stemmen 145 golven rollen uit
vochtig tongend de branding
zilt kussend het strand…
onverzettelijk
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 216 massief basalt breekt
stukslaand het woeste water
rotsvast de branding…
Lieve gazelle
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 12 Schrijf me, maak me blij
wees een engel, jij
zet je liefdespijn
liever niet opzij
Onze liefde blijft
wij zijn één en vrij
onderga het, dan
gaat ze nooit voorbij
Altijd weer zul jij
Zywa zijn voor mij…
De Slufter
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 162 Murw gebeukt door tomeloze kracht
Van springtij in vollemaansnacht
Breken oude dijken krakend open,
Land wordt schuimend overlopen.
Slufter, geboren uit dijkzwakte,
Groeit uit tot zilte kweldervlakte.
Op warme dagen lamsoorpaars getint,
Blauw doorsneden krekenlabyrinth.…
Herfst-serenade
netgedicht
3.0 met 10 stemmen 352 Hoor het naderen van de herfst
en het ruisen van de bomen
Kleuren bladeren in de zon
dwarrelen vrolijk door de stad
Takken van de beuken zwiepen
krakend hout de eeuwen door
Stormen razen door het bos
regen valt met wilde sprongen
Vergaan is weer een zomertij
de warme gloed in avondlicht
Sranden stil en uitgewaaid
de duinen moe ze slapen…
ZEE
gedicht
3.0 met 91 stemmen 13.019 Op het ritme van getij
neemt ze vasteland in
met geweld en
strooit herinneringen
tussen schelpen en koralen.
Als adem van de regen,
in wolken en in nevel
beheerst ze zelf de meeuwen.
Ongestraft als kleptomane
steelt ze het einde van de dag
en verzinkt het licht
telkens voor een nacht,
als kind gewiegd
in haar moederschoot terug.…
maankreten
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 513 enkele dagen per maand
straalt haar lach op de aarde
waar in gebekte heuveltjes
het spoor te lezen valt
van de opkomst van het tij
en dan monkelt ze nog na
bleke pretlichtjes rondom rond
de sikkel harer bestaan
voor hoe lang ook
ze nog kan heersen
in haar hemel onbetwist
is er nooit sprake van
verrijzenis of teloorgang
ze bedrijft…
onderstroom
netgedicht
4.0 met 11 stemmen 276 De wisselende getijdestroom loopt
niet altijd parallel met het verlangen
men lijkt stil te staan en dat kost kracht
om tegen een sterke golfslag in te zwemmen.
Drijf met de eb mee naar open zee
waar de ervaring leert in het
besef dat hart en wijsheid zich
tezamen niet gelijk kunnen openbaren
in een gewijzigd tij van inzicht zal
een mededogen…
richtkracht.
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 140 al kuierend langs het strand
en je eigen getij waar plotsklaps
een kwal je in de teen bijt.
geef dat beestje een pot
voor zijn etter in te uiten.
binnen hem groeit een kuuroord
waar een smeuïg, hete zonnebrij
dat je voorzichtig voorleest
als zoete koek zwelgt hij erin.
alweer een mens gered.…
DRUK LEVEN IN STILLE OMGEVING
netgedicht
2.0 met 4 stemmen 137 Oma en peuter
huppen gearmd voort, zingen
wulps en veerkrachtig.
Winterse dorheid
omringt een bloeiend veldje
paarse krokussen.
De verse mesthoop
op natte bouwgrond verdrijft
zilte regengeur.
Ijskoud holt het kind
door de tentoonstellingzaal,
staat bij één schets stil.
Spelend rent een kind
het politiebureau in:
Pa's tas is terecht…
de Val; (Trollenhoeden II)
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 96 Soms sneller
net als destijds
onze woorden, tekens van
ware liefde zonder eind
De kracht van die stroom
met soms getij
De beklimming, met die val
leek toen wel vooropgezet
Trouw onzer harten
maakt liefde vrij…
Sterre der Zee
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 223 Gesneden boegbeeld van een trots
galjoen, de borsten monter vooruit
klapperende zeilen als de jurken
van de hoeren aan de Taag
hun keurs omhooggeduwd
met buigzame walvis baleinen
Zij stoppen zilvergeld
in de spleet van een offerkist
dankbaar buigt het negerbeeld
met tekst voor behouden vaart
smeken de zegen af van Isis
beschermvrouwe…
kribbig
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 86 blokken neer langs
de spleten van mijn ziel
vlucht een glooiing op
gras onder mijn voeten
vecht voor veiligheid
m’n levenslijn loopt
grenzeloos grillig
langs randen van basalt
de dijk draagt m’n pad
klimmend naar zijn kruin
kijk hoopvol omhoog
de zon en het water
kleuren m’n weg groen
glibberig en oneffen
voel steeds gevaar
het getij…
zee
netgedicht
4.0 met 28 stemmen 839 mocht ik jouw zeemeermin ooit zijn
louter verlangen
uit zout en zand gekneed
gekleed door vloed
en
naakt bij eb
wentelend getij
trotserend…
Herfst alweer
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 128 september drijft
in regenbuien naar oktober
de wilde eenden zijn er nog
alsook wat schokkend nieuws
als vals getij
licht en donkervallen argeloos
in stervend gebladerte
en wij maar belachelijk doen
in een mengeling van eigenheid
realiteit en dromen…