Alle inzendingen over geveinsdheid OR veinzen OR bliksem

De lichte dag is niet welwillend Hij zou `t willen Kunnen dromen als de nacht Liefde vrede En meer cliché Donkere clichés zijn licht geboren Tijdens de geveinsde droom Daglicht toont werkelijkheid Een chaotisch moeten De start van weer Het aangezicht van enge prestige Ikzucht toont zich schaamteloos Laat rijkdom tot zich komen Via…

als je even te veel zeurde of klaagde en het mijn vader niet behaagde zei hij met geveinsde spijt: had ik je maar in de haag gepist ja pa had ‘t maar gedaan maar dan wis je kwam z’n gniffel er weer achteraan: dan was je nu een hagedisje ma hield niet van dat grapje je doet dat kind verdriet het voelt zich niet welkom snap je…

kom naderbij,en suggereer dat je me opmerkt zeg dat je vingers me bevatten kunnen je door mijn aanwezigheid de taal bemint die wij eens spraken zonder woorden afgeladen in veinzen en in een heldere expressie o laat ze vrij, de vlinders van je ademhaling want intens smacht ik naar alles wat jij bent dat ik het spoor bijster raakte in mijzelf…

Ook met de handen stijf tegen de oren is soms het geluidloze gillen te horen dat in onze diepten weerkaatst routes en wegen in eigen beheer geen regels voor het binnenwerks verkeer dat zich langs eigen banen verplaatst geen brandstof meer over voor innerlijk vuur geen macht meer te veinzen over het stuur hardnekkige voet op het…

nog nooit behield het huis zijn witheid van muren het glas zijn geveinsde ruiten noch de eenheid van scherven er hangt een lucht van toekomende leegstand met het breken van de huid kraken de cellen hun wanden langs de draden van schimmel krimpt de resterende adem die met vertraging verdrinkt in oliedampende klei in het aardegrijze…

Kijken in de weerspiegeling en met een sprong onwetendheid veinzen, ...…

Water een bron van leven De wereld kan niet zonder Het valt op ons als regen Soms met bliksem en donder…

onweerslucht, blauwzwart, kleurt de boomkruin feller groen terwijl bliksem flitst…

Geen ego in gewenste schijn kan veinzen dat het lacht.…

het was geen bliksem die ons verblindde voor de donder waren we niet bang maar als het onweert grijp ik graag jouw hand…

een neergaande trap met kleurrijke treden En wanneer ik hem voorzichtig afdaal Tree voor tree welke ik weifelend bega Probeer ik het rood angstig te vermijden Dat dwingt mij dat ik vele treden oversla Toch weet ik het is zinloos Het gedane neemt geen keer Nu het zo foute rode Was het genoegen van weleer Spijt betuigd men met geveinsd…

de boom die hevig naar de hemel vorkt vraagt niet om het inslaan van takken die de wolk met vuur naar de aarde werpt wat gebeurt er toch tussen hemel en aarde dat in een flits en een klap de boom en de wolk hun kracht verliezen de wolk het vuur de boom het sap?…

De hemel kraakt, Een bliksem naar beneden Doorgestuurd. Zij valt En wordt door een boom opgevangen, En blijft op de takken ervan opgehangen. Ssst... Een knetterende tekening Die de doek kris-kras heeft gekranst.…

het riet suist nog niet mijn eeuwige liefdesverdriet luister naar de regen wat valt op mij en ik op haar het huis staat in vuur en vlam ja ik kan er wat van maar nooit nee nooit is het hetzelfde als met haar die aanraaking is als bliksem dus hier lief is de donder…

Flitsen vliegen langs de lucht het lijkt welhaast dag. De donder is vliegensvlug kijk daar valt een tak! Een auto zonder passagiers zit onder het gebladerte weinig resten rijp voor de sloop en ik denk alleen maar: wees blij, het is alleen schroot!…

Met een enkele beweging Die niet valt Uit te leggen Vertelt ze meer Dan dat ze Ooit zal zeggen Een simpele handreiking Een spontaan gebaar Doet onverwachts Iets met je Plots is het daar Die glinstering Die vonk Die je zelf Nooit had bedacht Slaat je harnas Voorgoed weg Maakt dat je Je open stelt En heel lief Naar haar lacht…

Na onweer, donder en bliksem, Waarin ik in een flits In al mijn zwakheden Werd vastgelegd, Mijn ik teruggebracht Tot het kale zelf, Begint het licht te gloren, Heradem ik licht en lucht, Word ik elke dag opnieuw Gezocht en ook gevonden, Elke dag opnieuw geboren…

Rozenkrans Tederheid Gevallen ziel Ontmoetingen Wachten Langs de straat Mensen die spreken in de bus Wees paraat Bliksem Tussen mensen Regen die stroomt Even de stilte Dan gedroomd Dat alles goed is Dat het leven een reis is Met de bestemming ongewis…

ik zag je dansen met bliksem- voeten strijkers ontsteken en een beschaafd gedonder maakte de herrie die bij je paste wind streek cumulus wolken met kleuren uit het bos vol losse noten bladerden er op los want zonder bui als dirigent werd er niet op elkaar afgestemd bleef onweer meer een chaotisch gebeuren waarin jij…

sensatie in haar schoot Plots schrok zij zich het apenzuur Ze zag een schaduw op de muur Het was pastoor in vol habijt Die zin had in de pruimentijd Hij rolde heel de boel omhoog Voordat hij haar voorover boog net voor de psalmen trok hij vlug Zijn roede uit de tempel terug Onder de indruk van zijn kür Begreep ze het is de natuur Die bliksems…

ik ben een groot kind en moet van alles.. mooie cijfers halen niet brutaal zijn mijn kamer opruimen het konijn verzorgen (uit mezelf) niet om snoepjes vragen alstUblieft en dank U wel zeggen en dát wil ik niet `k ben een dwars kind ik wil jij-en en jou-en een keer per ongeluk vloeken en god, als je dan tóch boos gaat worden wat…

De bliksem klieft door de lucht alsof er wat doorgesneden moet de regen laat even op zich wachten en zo, ja zo is het goed.…

Bliksemsvlug jij wil vlijmscherp tussenweg omhoog heel ver melkweg ster zijn flonkeren stralen bliksems lang laat mij jouw geliefde zijn…

Er was donder en bliksem Er waren hagelstenen zo groot als knikkers Die door rukwinden tegen ramen geslagen werden De deuren hielden het water niet meer tegen Het huis bood geen veiligheid meer Dor hout dacht ik nog en vluchtte Naar binnen…

Mijn aar zij zwaar, Als hem de sikkel telt; Mijn kroon zij schoon, Als hem de bliksem velt.…

Men kan het componeren en musiceren veinzen, alsof men de eigen levenschoreografie schrijft, maar men danst pas echt met zichzelf wanneer er geen muziek is.…

Kijk, hier zwijgt pieterman nu als het graf Danst liever met de kinders voor de ramen En spelt - op afstand - buitenlandse namen Alichoa, Far Ör en Sönke Drav Waar zijn Endymia en Rosamunde Roskilde, Haviland en Erdoman? Ik wou dat ik hun namen nou eens kan Reproduceren, 't lijkt wel Volkenkunde!…

er lag een bliksem op het plein toen ik vroeg wat doe je daar wees hij schichtig naar omhoog en zei: ik moest daarboven zijn maar toen ik uit de wolk vloog hoorde ik een hemelse klank werd verliefd op een klok zo rank en verloor mijn opdracht uit het oog ik zei : het is de liefde die je mist en droeg de blozende bliksem heel beslist honderd…

in geveinsde doofheid van de muren weerklinkt gefluister in kraken van de trap en piepen van de deur, als geratel van ketenen in de zwartheid van een gewatteerde nacht tot hier moet mijn schaduw hebben gereikt, onwetend van annexatie, van wrikkende, schurende tijd tot hier, in de kamer waar ik het lot van jeugd volbracht ik zie flakkerende…

het neon in een gebroken zitting van de nacht, overweeg de kansen in een rimpeling van overmacht omfloerst door de lipstick op het bevingerde glas, soms te vol om leeg te raken en na de goot volgt een nog diepere plas, waarin het genot door bijsmaak is verbitterd, al pratend je stem verloren van hoor en wederhoren, in een geveinsde…