Alle inzendingen over gevoeld OR verwarmt OR gekust

Ik wil nu even niets niets meer van je horen ik wil alleen alleen verder Verder zonder jou jouw liefde is weg weg van hier hier wil ik niet meer blijven Blijven doet zo’n pijn pijn heb ik genoeg gevoeld gevoeld hoe je zei zij is t nu voor mij Mij, ik heb je niet meer nodig nodig om te weten weten om te beseffen beseffen dat alles…

Een ding jong nog uit De Kraats Is maagd af door een beurt buitengaats Op een vlonder Met ijzers onder Werd ze gekluund voor de scheve schaats Door een maratheunner uit Kneup Met heul het peuloton in zijn greup Toch heug in neud Zijn speut wier nie greut Tot zij ging streulen en hij opkreup…

De zon verbleekt bij 't ochtendgloren en breekt de stilte in haar schoot - de kreet van 't kind dat is geboren De maan verwarmt het iele lijf.…

Verwarmt, nog meer Gezicht opgelicht Gloeiend gericht Maak ik dit kleine Gedicht want O, Wat is ze welkom! Onze heerlijke zon!…

Daar, tussen slag en stoot en op Pasen en Pinksteren, heb ik je gekust. Wolkenkus in sterrenhemel.…

stralen van zon hebben mijn gezicht in het gele gezet en ik heb vanmorgen goud gekust warmte omarmt. Dag, mooie dag wat ben je vanochtend weer lief. zó zoet kom je me wakker zoenen 'k heb goud gekust!…

ik staar naar een stokoude vijgenboom droom er zand en heuvels bij wat gebergte verder op rij het zon doorstoofde land vraagt een verfrissend bad in overgeërfde kleuren spreken decennia hun rust de helderheid van licht is door contrast gekust voel historische gebeurtenissen uit het stof herrijzen hoor generaties in bloed…

we golfden volgden de beweging van eb en vloed in totale ontspanning stilte en rust werd de hemel gekust steeds trager kabbelde dood tij wij draaiden opzij zagen de schepping wonderen oogsten hun conceptie voorbij we zijn opgestaan voelden intuïtief het nieuwe leven in samen verder gaan…

Dit moeiteloos hangen in het toegeknepen licht versterkt plots het verlangen naar een klank of een gedicht Ik laat ze zwierig zweven en dagdroom nog even na over dit hemelse gegeven voordat ik buigen ga In een stilte en die buiging samen in de serene rust verpak ik dankbetuiging en voel mij oker gekust.…

Je lippen, die ik heb gekust, Je haren, donker en verward, En dan je hart, je jonge hart, Waaraan 'k zo heerlijk heb gerust... Ik denk: het heeft zo moeten zijn. Soms is 't, of je bent gestorven.…

Ik heb haar vaarwel gekust. Nog voor het krieken van de dag. Nog voor het zakken van de maan. Ik dacht: ‘nu gaat het komen’ En toen bleek het al gedaan.…

de voordeur klapt het hek slaat dicht ik hoor nog hoe de motor start en weg ben je alleen de sporen op het pad vertonen in twee richtingen dat jij het hebt gehad je geur hangt flauwtjes in de kamer sterker in het bad maar alleen de spiegel heeft gekust wat jij nog op de lippen had…

diep en pijnlijk nam het geweld bezit van je het kroop onder je huid een ijzige stormwind was het die je oppakte om je dan weer neer te smijten de rode draad van je brieven sliepen op zolder verborgen in een bleekblauwe kist omzichtig stofte zij je zieleroerselen af woord voor woord spelde ze wat je schreef na honderd…

Zoveel levens heb ik geleefd verwoven met wat ik deed en zei tegen de mensen die ik aan kon raken Ik heb mannen gekust zonder hen te kussen ik ben in de steek gelaten verraden en geslagen alsof het echt was en in mijn fantasie sliep ik met vrienden die ik af en toe even omarmde Mijn leven is meer ik ben meer inleving dan bloed en…

vleugels van woorden strelen ogen oren proef letters door lippen gekust Bloei!…

de oliegevulde radiator verwarmt mij bij katers en poezenkind snorren als een ouderwetse kachel eelt op mijn linkerschouder heim weet de papieren kolenzak, gevuld met glimmeringen.…

haar trage streling wekt een wild verlangen naar de zomer die me kust en lacht zij omarmt, verwarmt mijn lijf en maakt me wakker ik geef mij over aan de lente en verwacht……

Een gloed die mij verwarmt Een arm die mij omarmt Dan een gezicht Een warme blik op mij gericht Heel even maar Dan lost weer alles op Naar waar?…

Verlangen heb ik Niet zo zeer gekend En ook niet Echt gevoeld - Wel de wens om Gelukkig te zijn In het moment…

ik heb je bloem gekust de kleur gezien jouw geur genoten jij bent mijn eenling in de wei zag je zeldzaam vrij met jou ontdekte ik het leven jij geeft me wat ik bijna was vergeten het kind in mij is weer ontwaakt speelt graag met jou en blaakt van levenslust ik heb je echt gekust daar in die groene wei bloeit ook een bloem…

liefde is de donzen deken die je koestert en verwarmt vederlicht het zachte breken van de ochtend die omarmt waar een oor jouw hartslag oogst is de veerkracht op zijn hoogst…

Vandaag lag er een witte deken ik zag de hele wereld ingepakt zover als ik maar kon zien zal hij straks verdwenen zijn of blijft ie liggen en verwarmt hij ons dan ook nog bovendien…

Rust streelt mijn hart, Vrede verwarmt mijn ziel. En mijn adem danst, En mijn ogen glinsteren.…

Zilt verlangen wakker worden met zijn geur op haar huid zijn naam in haar ogen gestild haar vuur gekuste lippen…

Daar ginder al over de heide De blaren vallen Nooit heb ik je lippen gekust, Regen Ritmedansje Witte wijven…

Nog nooit heb ik me zo vol, zo volledig gevoeld. Zo volledig dat zelfs de intensie van de leegte erna niet te evenaren is.…

Had ik je nooit ontmoet Had ik die pijn nooit gevoeld Had ik nooit geweten Wat er met ware liefde wordt bedoeld.…

zal ik je stem nog horen dag na dag in de lichte trilling van je fluisteren het dragen van mijn mond want nog nooit heb je mijn lippen gekust zoals de wind in het zachte spelen met vleugjes rozen zal je me nog warmen uur na uur in het teder wiegen van je voelen het strelen van mijn ogen want nog nooit heb ik jouw glimlach gekust…

Grote dief, pak nu op mijn oude dag andermaal uw pen en schrijf dat Jenny mij toen voor het eerst heeft gekust.…

Kijk, hier zwijgt pieterman nu als het graf Danst liever met de kinders voor de ramen En spelt - op afstand - buitenlandse namen Alichoa, Far Ör en Sönke Drav Waar zijn Endymia en Rosamunde Roskilde, Haviland en Erdoman? Ik wou dat ik hun namen nou eens kan Reproduceren, 't lijkt wel Volkenkunde!…