Alle inzendingen over gewenning OR expeditie OR samenleven

'Krèg nâh de kankâh' rieptie niet te wènag Toch hep ik steids wat met die gas gehad Maah ja, ik ben getauge in die stad Ik von ze grofhèd in de bek juìs gènag Ech pènlijk dat de scheppâh vamme held Nâh zelluf doâh die ziekte is geveld…

Ongerept en onbetreden krijgt de tijd iets van weleer samenlevend in het heden blijkt verdraagzaamheid soms teer…

in de samenleving wordt samen geleefd maar niet tesamen men gaat zijn eigen weg omheen de medemens die dwars of tegen ligt…

ongerept en onbetreden krijgt de tijd iets van weleer samenlevend in het heden blijkt verdraagzaamheid soms teer…

ongerept en onbetreden krijgt de tijd iets van weleer samenlevend in het heden blijkt verdraagzaamheid soms teer…

De samenleving vol wedijver mag kijken naar het bijenvolk, waar taken zonder morren, in vrede worden verdeeld.…

de wrijving in de samenleving zorgt ervoor dat het begrip over verduurzamen langzaamaan wordt geüpdatet tot een een vorm van verzuur samen...…

Het is een stel dat alles heeft gezegd En enkel spreekt in lettergrepencode, Zo'n stel dat de seizoenen en de mode Een leven lang gevolgd heeft, levensecht Ze kwamen langs de waterkant terecht Niet om elkaar, maar om de tijd te doden, Zij leest een lauwe liefdesepisode Terwijl zijn blik zich aan de dobber hecht Zal zuster Els voor dokter…

ik maak je hard, harder dan je glimlach en verlangen zachter alsof je hier nooit bent geweest in de nacht met sterren de koelte van de nacht ons samentrekken bij elkaar, het laken tot de nek elkaar kussen geven voor het fluiten van de vogels het licht dat uitrust van de dag je weggaat en terugkomt het kraken van het bed jij warmte…

De boer staat te maaien op het hooiland. Samen fluisteren zeis en gras. De schaduw van een reiger schuift Over de rustige halmen. Mensen horen de stilte van de reine hemel, Zonlicht verdwaalt in de luie rivieren, Mensen geloven in vrede. Het jachtvliegtuig haast zich beschaamd Naar zijn oefenruimte, ginder, boven de waddenzee. ------…

Nu jij niet meer bij mij bent wacht de nacht met vreemde stilte ik was jouw stem zo teder gewend omring het duister nu met kilte ben ik alleen, o nacht zo lang hoor ik slechts in tranenzang hoe dwaas ochtend zal aanbreken zonder jou in mijn vizier eenzaam is het wachten hier dat mijn hart niet meer zal hopen.…

gewoongeraakt aan het schofferen van mensen zijn wij gepantserd gebruiken we meer dan woorden als wapens tot verweer kromgegroeid van steevast tegen de wind inlopen zien wij de aarde snel dichterbij komen ik noem het de zwaartekracht van het leven van alle dag waar wij het nog levende bewijs van zijn…

Zijn jeugd is dood zijn opgroeien is terreur zijn spelen is oorlog vrienden zijn levend dood altijd samen op straat tirannie der wraak bloedstollend zijn sirenes gekrijs der vrouwen het rennen en schreeuwen dagelijks gebeuren de gewenning is grotesk een deel van zijn leven de kraaien fladderen weg naderend onheil gesticht zie ik…

het huis is een vluchtheuvel waar zelfs gewenning loert het hoofd vol maar vullen niet de lege kamers van boven en hoger niet omdat de vorige een schaduw achterliet mijn wortels mogen hier niet aarden worden nog eens naar elders vervoerd ach, draag ik ze niet al jaren hebben ze ooit vaste grond gekend zo dichter bij het eind probeer ik…

na een flitsende start van puur extase bemerk je niet de wisseling plaatsmaking voor gewenning eentonig drammen wil je alleen nog doorgaan wanneer alle lust verdwenen doorgaan als lol nog slechts herinnering doorgaan met puur drang als drijfveer steeds maar al denk je diep van binnen nog één keer daarna wordt het anders vandaag…

"Dat is van belang voor anderen en heeft ook te maken met je verantwoordelijk weten voor de samenleving", zegt Balkenende… (Bron: RTL Nieuws)…

, Van onze samenleving, die het liefst de andere kant op kijkt.…

jij hebt altijd de zachte kleuren voor je laten spreken daar waar het dreigde te breken helderde jij licht wit dat contrasten uit hun hoeken haalde voor een luchtiger samen de neiging tot blokkeren herhaalde zich een aantal keren tot gewenning jou de heerlijke entree kon geven zonder bijsturend regelen zo dat jij in je stralende…

Vrijwilligers zijn de blijvende lichtpuntjes van de samenleving! --------------------------------------------------------- Deze hartenkreet draag ik op aan het Kroonprinselijk Paar en alle medewerk(st)ers van het Oranjefonds.…

ongerept en onbetreden krijgt de tijd iets van weleer samenlevend in 't heden blijkt verdraagzaamheid soms teer... Lejo…

Heel even was er sprake van geluk leek de zeepbel erg solide en vonden zij elkaar na even bleek geluk gewoon gewenning was de zeepbel een omhulsel en zagen zij elkaar nog even is geluk een vertrouwd gevoel blijkt de zeepbel een veilige cocon en blijven zij bij elkaar en voor het leven weten zij dat geluk samen wordt gemaakt dat…

Hoe je er ook tegenop ziet wat je er ook tegen wil doen vaak komt er toch verdriet een handdruk en een zoen die zeggen dat je gaat voor even of voor altijd je ‘thuis’ verlaat toch wel uit dankbaarheid maar veelal met pijn in je hart loop je weg van de gewenning want je maakt voor jezelf een nieuwe start als een soort erkenning die…

Hoe je er ook tegenop ziet wat je er ook tegen wil doen vaak komt er toch verdriet een handdruk en een zoen die zeggen dat je gaat voor even of voor altijd je 'thuis' verlaat toch wel uit dankbaarheid maar veelal met pijn in je hart loop je weg van de gewenning want je maakt voor jezelf een nieuwe start als een soort erkenning die…

Sport, spel en samenleving, een Spel zonder grenzen. Kent men De regels dan respecteert men De mensen.…

isolement Niemand die achter een mislukking aanrent Het falen Is de schaduw Die toorn Pakt de samenleving niet Wat men niet ziet Is dat verdriet…

het magische van de wereld staat of valt met het geloof maar als geloven botsen en iedere cultuur zijn eigen rots heeft het geloof wandaden goed praat dan is er enkel een samenleving waarin je moet kunnen overleven op straat je leert niet op school dat er in de samenleving een gevecht is tegen de riool beschaving is hoe de elite met…

mijn leven is voorbij dacht zij bitter toen hij het echtelijk bed voor bekeken hield om een groenere wei te begrazen reeds was zij vergeten hoe onleefbaar het samenleven met hem in werkelijkheid was…

Een verweesde symbiose solitaire stammenwand arboraire samenleving waar wij wandelaars verpozen nochtans zijgt het hemelwater zijdemat en transparant…

Kijk, hier zwijgt pieterman nu als het graf Danst liever met de kinders voor de ramen En spelt - op afstand - buitenlandse namen Alichoa, Far Ör en Sönke Drav Waar zijn Endymia en Rosamunde Roskilde, Haviland en Erdoman? Ik wou dat ik hun namen nou eens kan Reproduceren, 't lijkt wel Volkenkunde!…

Die met de kennis van vandaag Gisteren ongetwijfeld beter waren gegaan De lessen uit de keuzes van het verleden Bepalen de wandeling in het heden Laten ons morgen hopelijk tevreden Even achterom kijken en ons verrijken Door elke onderhandeling met onze moeilijkheden Wijsheid: de openheid voor erkenning Voor de ervaring van de herkenning Gewenning…