Alle inzendingen over guit OR min OR sermoen

Kijk, hier zwijgt pieterman nu als het graf Danst liever met de kinders voor de ramen En spelt - op afstand - buitenlandse namen Alichoa, Far Ör en Sönke Drav Waar zijn Endymia en Rosamunde Roskilde, Haviland en Erdoman? Ik wou dat ik hun namen nou eens kan Reproduceren, 't lijkt wel Volkenkunde!…

De guit laat onbekeurd onaangelijnd zes olifanten uit.…

- naar Neeltje Maria Min…

Heldre gouden maan Avontuur hangt in de lucht Wachteres der min…

Schrijf me, maak me blij wees een engel, jij zet je liefdespijn liever niet opzij Onze liefde blijft wij zijn één en vrij onderga het, dan gaat ze nooit voorbij Altijd weer zul jij Zywa zijn voor mij…

Ik zie uit naar verre oorden maar meer nog naar een gedicht van blaartrekkende eenvoud met zo min mogelijk woorden.…

nooit valt ergens te lezen dat ik haar vroeg te minnen mij te nemen in haar zinnen zij mij koel heeft afgewezen terwijl ik tot haar luide sprak ‘mijn liefde is niet oud antiek ik ben fris en authentiek’ gedreven in jouw koude wak wilde je als pinksterbloem jij bruisend pinksterbeest geheel in ons jouw geest pruimedant paardebloem…

Daar u als kijker best tot Tien kunt tellen Maar toch niet van die nieuwe zender houdt Gaat John de Mol uiteindelijk knock-out En met hem al zijn dure metgezellen. Die poppetjes hebt u al gauw gezien. Dus gaat het kastje dicht. En dat was Tien.…

Er valt niet meer aan te ontkomen; de overheid moet als geheel een stap terug, één vijfde deel. Hoofdbrekens voor de economen! Ik heb alvast het mes gezet in dit (vierjambig!) snelsonnet.…

voer haar zure regen en vissen worden uitgespuwd over hoofden en akkers bedek haar glooiende boezem met een oliejas haar buik zal onweer baren laat molens wieken op domme kracht wee de ribben van het jongste skelet offer zwijnen en ontvang parels uit een zingende diepzee…

Snellen van dag naar dag minnen van uur tot uur mis verstaan op hopen anker voor het heilig vuur verkwikte kakeling de zon een kwelling voor het ochtend wordt snakkend naar verkoeling opgehangen de stille getuigen berekend naar buiten kussen mijn heilloze lippen het kent nog geen naam…

Mark Rutte heeft toch duidelijk gezworen, Dat iedereen erop vooruit zou gaan, Maar toen ik deze maand m'n loon zag staan, Wil ik van die belofte niet meer horen. Na wat gereken voel ik me berooid, En heb van schrik een vaasje omgegooid.…

~ elke levensdag erbij is een levensdag eraf ~…

’s Ochtends vroeg dwarrelt hij voor me uit Hij leidt me dwars door de wijk De stadshaas is een vrolijk hopsende guit Hij toont me zijn achterwerk en kijk: een blik achterom of ik nog wel volg En ja ik moet wel achter hem aan Iets van oorzaak en gevolg Kijk ‘m toch eens gaan De stadshaas heeft geen haast Hij kent de wijk en deze straten als…

Wat is het dat mij in de schoot geworpen wordt meer dan men redelijkerwijs van een man verwachten kan het is als het velijn dat me van het vlees getrokken wordt nog voor ik slachtrijp ben en dat in ogenschouw neemt en soms ben ik een schaap in wolvenvacht doend alsof ik een wolf in schapenvacht ben ondertussen aanstalten makend te…

op 't hoofdkussen ontvangt hij genadiglijk z’n plussen vallende in minnen raakt hij buiten zinnen bij vijftig min stond hij nog plus pas bij vijftig plus ging hij in de min ooit was hij voor wie de bal durfde kaatsen nu is hij voor ’t minnen van de naasten hij zegt "mijn hart wordt oud altijd al van binnen goud dus…

Niets min noch meer Niet iets of wat Maar gulle regenbogen Zijn het prachtig ongelezen klad Van pas verliefde ogen…

ik streel zacht de stilgevallen vleugel verleid de toetsen tot een melodie met klanken van een sprookjessymfonie in jubel om het vieren van de teugel verzin ik vingervlug een lichte tune voor ‘t gedicht en proef de tinteling in klingelklokjes, de zindering van zomerrokjes in ’t weidse groen aan het venster landen kleine guiten die op de…

Kleine guit van het sprokkelhout Vogeltje dat niet zo van kou houdt Altijd fier met de staart omhoog En zingend naar alle kanten toe bewoog Bekend om zijn opvallende wenkbrauwstreep Zijn harde trillende zang die menigeen aangreep Zo’n klein vogeltje met zo’n prachtig geluid Krachtig zijn territorium aan concurrenten uitduidt Frivole nestenbouwer…

De min was nauw vertogen, De doos was op-gedaan, de vogel uitgevlogen! Ach, Maagdom, teer gewas!…

Bij de geboorte staat de fontein van liefde wagenwijd open maar raakt in de loop der tijd min of meer verstopt…

min de geuren verf de kleuren geniet de bloemen van het samenspel tot honing aan toe ik slinger wel…

Maatje zocht in alle hoeken Naar de guit. Pa zei: wat doet nu zo'n kleuter Er toch uit? Jan riep lachend: ha, ha, ha! Kijk eens hier, papa, mama!…

Van min zes ben ik naar min vier gegaan. Dat baart me zorgen. Als ik zo doorga is alles straks, op mijn oude dag, scherp omlijnd. Dat kan niet goed zijn. In de huidige constellatie weet ik bijvoorbeeld wel dat er een stoep is, maar niet waar die begint. Dus ik kan jou wel zien, maar niet wie je bent.…

Des middags steekt de Zon, die zoet is als het daagt*, Zo wast* der Minnen brand*, hoe men ze langer draagt. - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - dag wordt neemt toe Liefdesvuur…

Houd uw eerste lief in waarde, eer ze met een volle zin; ’t Is een Hemel op aarde, Zo je paart uit rechte* min*. -------------------------------------------------------------- er bestaan slechts eerste liefdes (lichamelijke) verlangens oprechte liefde…

Hij vindt mij te min, maar ach...…

Wanneer ik mij omdraai en wegloop wandelt er dan een grijns over jouw gezicht of draai je gewoon het licht uit zodat alleen het duister jouw grimas kan zien zoek jij dan op de tast de afstandsbediening en zap je even langs die jaren waarvan de scherpte, de kleuren en het geluid niet afgesteld hoefden te worden omdat het klopte…

schreef ik op een linde, Ik sneed in een pompoen de naam van mijn beminde; Het schrift was eerstmaal teer*, men zag daar anders niet Als dat het groen gewas beschreidde mijn verdriet: Maar als* ik naderhand hier weder kwam getreden, Toen stond ’t uitgepuild* al wat ik had gesneden; Dies* riep ik overluid*: dus* gaat ’t met de min…

Ziji regeert op ’t blijde veld, Zij, in ’t woelig krijgsgeweld, Zij, in ’t hofgewemel; Sedert ’s werelds eerst begin Voerde zij haar wetten in; Ze is gedaald van hoger tin; Enkel hemel is de min, Enkel min de hemel.…