12007 resultaten.
Een Leven met verdriet
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 18 Een Leven met verdriet
Wat ze je ook aandoen
Doe dat bij een ander niet
Een Leven met verdriet
Een Leven met pijn
Het kan niet alleen maar roze geur en manneschijn zijn
In het leven zit het mee of tegen
Na de zon komt altijd regen
Er zijn vette en magere jaren
Een Leven met verdriet
Maar ooit daar moet je in geloven
Ligt er ook iets…
Helft
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 115 Ik heb twee gezichten
Één is altijd blij
Ik lach, ik ren en ik spring
Maar dit is maar een deel van mij
Je zegt dat ik zwak ben
Dat ik mij aanstel
Voor confrontatie weg ren
En dat klopt ook wel
Dat komt door de andere helft
Die met pijn en verdriet
Die is alleen van mij
De helft die jij nooit ziet…
Een handvol zand
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 77 Een handvol zand:
Met een hand vol zand begon haar pad van leven,
onwetend wat ze zou beleven.
Met haar hand vol zand bouwde ze luchtkastelen,
dromen brachten haar een verre toekomst zonder verleden.
Haar ogen konden glinsteren als sterren in de nacht,
ze straalden hoop, liefde en pracht.
Ze danste op de tonen van het lied,
dat vreugde…
Moederliefde
hartenkreet
4.0 met 36 stemmen 1.464 Nu de dagen korter of langer
daar niet meer toe doen,
wint een andere betekenis..
niet een voorbijgaande overgang
maar de allesomvattende bezieling,
die haar en ons leven heeft verruimd
met geluk ondanks tegenslagen,
nu zonder pijn en strijd
naar rust in vrede.…
prutske
hartenkreet
1.0 met 1 stemmen 190 je bent zo mysterieus, zo magisch en zo stil.
je bent zo mooi, zo lief, je bent wat ik wil.
je laat me lachen, zo spontaan.
je laat me huilen, met een traan.
je bent zo speciaal, zoveel beter dan al de rest.
je bent zo speciaal, gewoon allerbest.
je bent zo speciaal, maakt me elke dag weer blij.
want de allerbeste, dat ben jij.…
to be or not to be redelijkerwijs
netgedicht
4.0 met 12 stemmen 222 Wat is het dat mij
in de schoot geworpen wordt
meer dan men redelijkerwijs
van een man verwachten kan
het is als het velijn dat me
van het vlees getrokken wordt
nog voor ik slachtrijp ben
en dat in ogenschouw neemt
en soms ben ik een schaap
in wolvenvacht doend alsof ik
een wolf in schapenvacht ben
ondertussen aanstalten makend
te…
Charlie en de zijnen!
hartenkreet
2.0 met 2 stemmen 150 Je wordt pas
echt gehoord
echt gelezen
pas
echt gezien
als je er niet meer bent!
`Je suis Charlie´
echt!…
Verdriet, groot verdriet
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 201 Er zijn iets grotere verdrietjes, ze nemen
meer plaats in beslag, maar dat is omdat:
je niet eerder zoveel verdriet zag!
Dan is er het enorme verdriet,
denkend: dat overkomt een mens niet,
is fout gedacht want echt:
Het overkomt iedereen, goed of slecht.…
Vreugde- en verdriet
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 126 Vlak naast elkander liggen ze
vreugde- naast verdriet
de traan die biggelt
verraadt het antwoord niet.
Of je verdriet, verlost
door een traan te laten vloeien
of een lachbui die hetzelfde kost
vlak naast elkander
't Is de emotie die 't 'm doet.…
Wat zaait het leven
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 62 De buitentemperatuur is nog niet laag genoeg
slootwater in plaats van ijs omringt de boeg.
De dag voelt als grote rimpeling in de sloot
een die ons alvast laat ruiken aan de dood.
De wintermaanden hebben gedragen en gebaard
hebben ons als voorjaarsboden aangestaard,
wensen nu eveneens met het daglicht te spelen,
al wilden krokussen deze zonnestralen…
mijn meisje mijn lief
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 343 mijn meisje mijn lief
vandaag vier ik jou
jou en jouw jaren
vijfenzestig in getal
mijn meisje mijn lief
nog kende ik jou niet
toen jij geboren werd
in van watersnood het jaar
jouw oudere vader
toen jij nog niet was
zat om een staking
voor gewone gerechtigheid
in driebergens dreven
uit ouderlijke liefde
werd jij geboren
om groter…
65, vijfenzestig!
hartenkreet
1.0 met 1 stemmen 954 65
is
een
getal!…
- hemelblauw -
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 752 gelaat breekt plots dan voor mij open
je hoort herkent een mens een kind
je ogen stralen purper hemelblauw
in kleur van mensen die snel sterven gaan
oh kon ik de tijd nog maar gaan halen
op golven drijven terug naar toen
ik zou je troosten stillen alles geven
je hals vast steunen je hoofdje strelen
de pijn in al je ledematen vangen dragen
je verdriet…
[ Pas een nieuwe baan ]
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 26 Pas een nieuwe baan,
en vandaag een grijze haar:
er verandert veel!…
Haar verdriet is mijn verdriet
hartenkreet
4.0 met 16 stemmen 1.176 Haar hoofd zo vol van zorgen
en het hart zo vol verdriet
ik kan alleen haar tranen drogen
maar problemen oplossen niet
Het is me echt zo zwaar te moede
wanneer ik haar verdrietig zie
een arm om haar schouders leggen
haar hoofd huilend op mijn knie
En mét haar huil ook ik mijn tranen
heb net als zij slapeloze nachten
'k heb nog steeds…
verdrietig verdriet
netgedicht
1.0 met 6 stemmen 573 het gebeurde zomaar
het leven in gesleurd
op de wereld gepleurd
en daar sta je dan
met vraagtekens,
waarom ben ik hier
je verdedigt jezelf
met woorden
gehoord worden,
zou mooi zijn, mooi gaan
ik ben mijn ouders dankbaar
en ik haat ze…
Wat mag nog komen
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 76 Hoe lang de week, de maand het tijdloze
verdagen kan, ik heb geen weet.
Geen weet of zelfs de lupine bloei
doornen van rozen wellicht gehaald worden.
Nu schort er even niets, niets meer of minder
er is een serene rust zonder rare hinder.
De jaren en maanden hebben al vele schaduwen
talrijke vogelvluchten en blauwe luchten
in ons en onze…
Hoe sterk ben je
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 275 Hoe sterk ben je
wanneer
je niet meer rouwt
maar kunt vieren
dat jouw dierbare
geleefd heeft
en voor altijd
aanwezig is
in jouw hart…
Mag ook ik even
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 66 Mag ik je schouder om even op uit te huilen,
wees maar stil nu gaan de woorden toch verloren,
ik wil eigenlijk alleen maar even voor verdriet schuilen
nu kan ook ik woorden van troost even niet horen.…
Nu de dood spurt zeg ik het je weer
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 84 Liefde kan niet sterven
de stilte zal het je doen ervaren,
ervaren wat te koesteren
wat bewaren is en mag zijn,
al zal het onmeetbare leed
ook altijd voelbaar zijn.
Maar weet liefde,
liefde kan niet sterven,
zelfs als ook het zout van tranen
de herinneringen als wijn
zoals je zelf ook gaat ervaren
uiteindelijk nooit op zullen zijn…
Universum
hartenkreet
2.0 met 2 stemmen 423 Het hart gaat verder dan
enig etiket, hok of ziekte.
Het hart dat tikt, dat klopt
gaat verder dan enig medicijn:
ziekte en pillen zijn slechts hulpmiddelen
alles gaat
veel en veel verder
dan welk besef van de geest
dan de intelligentie van mensen
in de hersenen.
Het hart is uniek in zijn bestaan.
Het hart stopt pas
bij voleinding en voltooiing…
Als bestonden ze niet
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 161 Vaal het late voorjaarslicht
Dat zonder verd're gedachten
Plotsklaps van kleur verschiet
In uitbundige zomerzon -
Waarin alle pijn en verdriet
Onzichtbaar versmelten
Als bestonden ze niet…
Tranen van geluk - 1
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen 123 wanneer in het duister
mijn tranen treuren
dringen de herinneringen
van de momenten samen
als zonnestraaltjes daar doorheen…
Het mag nog
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 93 Vandaag en morgen mag je mij nog zoenen
de trap naar boven en de keuken boenen,
de vlinderboom en seringen nog even niet snoeien
maar mij nog wel met je voordrachten boeien.
Vandaag mag je mij nog steeds omarmen
met je liefste woorden stralend verwarmen,
nog een blokje omgaan in het licht van de maan
even verliefd met mij bij de kastanjeboom…
Levensecht.
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 83 Een traan die verdampt
en een lach die zich laat zien.
Die zijn levensecht.…
IK KOM M´N BED NIET MEER UIT
hartenkreet
3.0 met 3 stemmen 1.175 Ik kom m´n bed niet meer uit
ik kijk wel uit
ik wil geen mensen meer ontmoeten
ik kan ook m´n benen breken
of m´n nek op de trap
ik kom m´n bed niet meer uit
ik hou het wel uit
ik blijf erin, in m´n bed
ik hoef niemand te pleasen
en andersom wil ik het niet
ik kom m´n bed niet meer uit
ik hou mezelf d´r in
ik heb boeken, drinken
een…
lege plek
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 337 herinner jij je
onze wereld binnen
de wereld nog?
mijn geboorte met
je herhaalde naam na
je vroege dood?
de lege plek
die we innamen in
de schaduw van elkaar?
herinner jij je nog
dat we samen zowel
verschenen als verdwenen?
onvoltooide kinderlevens
wiegend op een dunne tak
onze wereld
binnen de wereld…
Tante Jo en haar heengaan...
hartenkreet
5.0 met 1 stemmen 216 Toen ze nog zicht had (75)
haar ogen nog voldoende zagen
zag ze ook het uitzicht
op haar eigen verlijden
haar eigen overlijden, haar dood
beging tachtig (80)
altijd heel actief geweest
gingen vooral haar ogen achteruit
dus ze ging aan de slag
voor haar overlijden, voor haar dood
midden in de tachtig (85)
werd het zien vooral tasten
maar…
Al, dat ik gaf
hartenkreet
1.0 met 1 stemmen 742 Ik heb nog nooit
zoveel weggegeven.
Ik had nooit zoveel leven
in mij, wat iedereen in de wereld
zal ontroeren, beroeren in geheel het beleven.
Ik was nog nooit zó
mezelf, om te staan
met wat resteert.
Ik ben zij, die Al het leven
waardeert en eert.
Ik wist en weet nu pas, wat ik altijd
had geweten en wat niemand ooit zal vergeten.…
DE MOEDER EN HAAR KIND
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 216 Je kind dragen
Is de grote verwondering
Je kind wegdragen
Is de grootste opdondering
Die een mens, een vrouw, de moeder
Kan krijgen, moet zien te verwerken
En ik als buitenstaander
Sta erbij en kijk ernaar
En weet niet wat te doen, wat te zeggen
Het is niet uit te leggen
Een moeder hoort haar kind niet te verliezen
Een vader ook niet…