Alle inzendingen over haiku OR herfst OR vogels

Elke lettergreep kan een Haiku waardig zijn op de juiste plaats…

Van haiku nooit moe ook al weet ik wat het is niet mogen rijmen…

Simpele woorden niet de bloemrijke zinnen maken de haiku…

haiku ondersteboven gezien in een waterplas hemel op aarde…

Tevreden stilte lokt nu toch al de lente met vogelenzang (Haiku)…

[Haiku] de bliksem zigzagt als een gekarteld lemmet door het hemeldoek…

[Haiku] schaduwen scheren over het windstille meer een vlucht rietganzen…

[Haiku] golven glinsteren in het naderende licht van de avondzon…

[Haiku] in het halfduister van de verlaten portiek beweegt een dagblad…

[Haiku] onder mijn laarzen drijven de wolken voorbij in een regenplas…

Haiku…

de haiku dwingt je om weinig woorden te gebruiken nu regen…

haiku zwaluwen hebben hun nestje gebouwd in mijn openstaande mond…

(haiku) de tijd glipt ons als zilverzand door de vingers voor wat het waard is…

zo Vlaams bescheiden de Haiku meester strooit met dankuwellekkes…

haiku/senryu de isolator als een eenzaam symbool voor geïsoleerden…

Je kunt bijvoorbeeld je teksten inzenden naar een haiku - werkplaats. Dit is het adres: http://www.haikukringnederland.web-log.nl/ Via het mailformulier daar kun je ook een proefnummer aanvragen van Vuursteen, tijdschrift voor haiku, senryu en tanka.…

Elke keer weer waren het vogels van stad en land die op het toneel verschenen bij het eerste licht van dageraad om ieder van ons te bekoren en kalmeren op hetzelfde moment waren ze op zoek naar menig voedsel tussen hun gebabbel, gekoer, gekwetter of getjilp; een schaterlach nabij.…

Avast budankt or, sintuklaas! Petrik O ja, geev ju paart ma un klondje fan mei! Avast, dus. O ja, en netuurluk de groetu an pied!…

dat wil je niet weten wereldstad, Amsterdam een dorp vergeleken bij Mexico rode lap voor een stier maakt hem gek, dol hier of daar to be or not to be? keuzes en nog eens keuzes in een ultra-moderne tijd ook zijn er nog het berbers dorp met berggeit hondenpoep, kattepis dat is geen... geheit!…

sjansend door het grote appartement Maar het echte geluk zit hem in kleine dingen Onze lach welke elke dag op onze lippen ligt Ja, ja en dan de spullen, de bullen, de troep ‘Je kan maar op 1 stoel tegelijk zitten’ En ook maar aan 1 tafel en op 1 bed liggen En met ‘lepeltje lepeltje’ kan je dat nog delen ook En drinken uit 1 kopje, beker ‘to go or…

Dit is voor jou; nu ik je niet meer spreken kan nu ik je zoeken moet in sporen je volgend op een afstand, steeds erop bedacht mij niet te verraden - spreek ik voor jou; al zul je het nooit weten. Ik ben niet wanhopig, ik ben je niet onwaardig. Ik heb een leven gevonden nu en hier. Maar een leegte heerst, als een duizeling, in de kringloop…

Gelukkig zijn; en niet weten waarom; en soms naar buiten kijken waar de lucht donkerder is dan de steen, alleen een fabriekspijp nog donkerder afsteekt, en bang en gelukkig zijn. Een geluk dat geen raad weet; men bekijkt een glas met aandacht, er is een barst in en lacht en wiegelt het hoofd als een kindse oude vrouw die een broodkorst van…

Je dacht met trots dat je mijn page was. Je hielp me in het zadel toen ik uittrok, met alles toegerust. 'Nu is voor mij' dacht je 'de tijd gekomen om me klaar te maken.' Je wist niet dat ik, toen de eerste heuvel mij aan je blik onttrokken had, de teugels al liet hangen aan de zadelknop.…

Je weigert de strijd waar ik meester in ben: in holle wegen, in struikgewas besluipen, bespringen, met onbesliste uitslag. Op open terrein daag je me uit, overwint gemakkelijk en rust naast me uit in vol vertrouwen. ------------------------------- Uit: 'De harde kern', 1994.…

Waar heeft het me naar toe gebracht? Is het mijn bloed dat stollend door mijn aderen gaat, Of is dat de kou die mij niet voelen laat. Het gemis van God die er toch altijd is? Wetend dat hij me nooit verlaat, Vanwaar dan dat pijnlijke gemis? Waar ben je Vader; riep Hij aan het kruis. Zonder God ben ik zonder huis! Wij begrepen elkaar toch eens…

dubbelportret mijn secundaire aard belet mij onmiddellijk ervaren van gezien, gehoord, gevoeld pas later kom ik bij hoe of wat is binnengekomen je beelden gaan er niet meer uit dus dat zit wel goed ik poog te zeggen dat ik van beelden van mensen hou die ze tonen zoals ze zijn die zijn zoals ze zijn dat ik van uitvergrote perfectie…

orkaan in je hoofd woorden buigen in stormwind in haiku vertaald…

[Haiku] bruggen krommen zich over het wilde water nu de storm nadert…

vier en veertig jaar als ik deze haiku lees zie ik niet meer scherp…