Waar heeft het me toe gebracht?

Waar heeft het me naar toe gebracht?
Is het mijn bloed dat stollend door mijn aderen gaat,
Of is dat de kou die mij niet voelen laat.
Het gemis van God die er toch altijd is?
Wetend dat hij me nooit verlaat,
Vanwaar dan dat pijnlijke gemis?
Waar ben je Vader; riep Hij aan het kruis.
Zonder God ben ik zonder huis!
Wij begrepen elkaar toch eens zo goed
Waarom heb ik dan nu niet deze oh zo belangrijke moed.
Naar Hem terugkeren is een hele lange weg,
De eerste meter als een marathon niet afgelegd.
Ik mis U zo mijn hemelse Vader,
Ben een grote leugen zo voelt het vaker.
Waarom mij toen niet geroepen.
Ik was er klaar voor en dat was zo mooi geweest.
Gaan in geluk dat is geen afscheid maar een feest.
Boos op Hem om deze duivelse jaren, heeft Hij
Mij gestuurd of moet ik nog meer wijsheid vergaren.
Stuur mij het Licht want deze duisternis
Is leeg, koud,maar vol vuur van groot gemis.
Red me Heer dat ik dat ooit nog zeggen zou,
Wist ik dan niet wat het betekend, dat Help me nou?
Waarschijnlijk is dat hetgeen ik moest ervaren.
Veel te veel voor niks gehad, niks hoeven te versmaden.
Als een koningin geleefd en niet eens door gehad,
Nu komen er moeilijkere dingen op mijn pad.
Vluchten kan niet meer heeft ooit iemand gezongen.
Het echte HELP vragen, haalt mij de lucht uit mijn longen.
Wetend dat ik erg blij zou moeten zijn met deze door Hem geboden
Kans.
Zwetend, huilend, roepend, en tierend van angst,
Want tot nu toe ben ik zelfs ik harde tijden door het leven gedanst.
Als hij niet altijd mijn hand had gehouden,
Had ik nooit geluk gekend, en dat heb ik wel,
Kan wel echt van mensen houden.
Dat is in dit leven een rijkdom,
Dat ben ik me wel bewust.
Ik doe mijn best God, zie je daar wel ,
Daar vertrouw ik op want jij
Geeft mij rust.

jv

Schrijver: jessie vogels, 18 december 2010

jessie-vogelslive.nl

religie spijt liefde

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

4.0 met 2 stemmen 243