Alle inzendingen over hartedief OR zoen

beter plat te zoenen dan te bombarderen…

Vannacht heb ik een zoen begraven. Hij lag dertien maanden tussen ons in en jij had al een paar keer gevraagd: wat ligt daar nou toch steeds. Toen je eindelijk sliep, drukte ik de zoen met mijn lippen in een doosje vol watten en liep naar de tuin. Daar groef ik een graf van twee monden diep onder de beuk.…

liefde is denken aan toen toen was denken aan doen doen was toen een zoen 1969.…

zoen elkaar maar plat in plaats van te bombarderen…

Wat is: kom binnen, zoen.…

Iedereen heeft een dubbelganger wordt er gezegd waar heeft God de jouwe in Jezus'naam neer gelegd Gezocht in het Verre- en Midden Oosten niets van jouw evenbeeld om mij te troosten Europa van Noord tot Zuid, zelfs Afrika lachte Hij mij uit en gaf zelfs een trap na Nu zag ik duizenden Claudia's in Israël this must be heaven or this must be…

Donkere wolken Een aanraking en een zoen Regen op mijn huid…

voor mij het einde als jij de ochtend begint met een dikke zoen…

Dan kon ik je zoenen. Was je maar hier. Dan kon ik je zien. Was je maar hier. want ik wil je niet meer missen…

Een totaalplaatje...met omineuze gevolgen voor boeren en hopelijk ook rehabilitatie van en eerherstel voor de biodiversiteit in ons kikkerlandje _______________________________ DEAL OR NO DEAL Het is - zo klonk hij ook - heel uitgekookt Met aanbevelingen voor Adema: Voor piekvervuilers enkel Canada Of Polen, waar hij boeren mee bestookt…

Speelse, zachte dons dwarrelt in onze harten liefdevol gestoei…

Kwam het van 't zoenen misschien?…

want ‘k kan nu niet door, zonder jullie, naar ginder Zonder jullie gaat het me zoveel slechter en ik houd zoveel van jullie, mijn niet te vinden toen Mijn zoveel terloops geliefde beminden Mijn zozeer nodig, zozeer die zoen Die mij nog een keer weet te vinden…

Een moeder geeft haar kind een zoen: het is alsof de wereld zingt.…

Nee….. dat kan ik niet doen Want ik kàn het niet verdelen Liefde vind je niet in één zoen Onbeschrijfelijk die verwarring Bloemblaadjes dwarrelen op de wind Rimpels maken het water onrustig Hoe kan ik nu begrijpen wat ik vind?…

en daarna nog twee want god allemachtig wat ben je prachtig ook al ben je tachtig ik wil met je mee…

Gezapig als de zoen van koele kinder-lippen en zoeler dan ’t gezoef van bloesem-zoete wind, o kleine regen, heeft van duizend glinster-stippen uw stuivend licht mijn haar met perelen gepint.…

Je zoenen zijn zoeter dan zoeter dan honing en ik vind je mooier en liever, liever en aardiger nog dan de koning.…

wat waren ze jong nog zo onbezonnen hadden ooit wel de droom van huisje boompje beestje maar het wilde niet er kwam die kink en de kabel brak herstel werk kortsluiting haar motto werd eeuwig zal ik bij je blijven maar tja eeuwig is niet al te lang ook hij zocht en vond voor even na jaren alleen toch weer die glimlach op het zebrapad…

Een onderzoek naar seks heeft blootgelegd, dat één kwart van de dochters en de zonen, in weerwil van de heersende patronen, niet zo aan zoenen en aan strelen hecht. Zo’n seksuele daad in kort bestek duidt op een soort intimi-tijdsgebrek.…

naar het licht maar hoog in de coulisse achter dansende wolken en het blauwe plooiloos strak gestreken doek moet het feest veel verder gaan champagne clowns een donderspeech in hemelsnaam wat heeft de dag in petto laat me verrassen lucht zoals zo vaak en toost met de rivier doe eens gek met regenbogen maak ze paars of kikkergroen en zoen…

een eerste gesprek ogen die elkaar lieflijk begroeten voor liefde is geen plaatsgebrek Prachtige woorden komen samen in zinnen die elkaar spontaan strelen weg is de angst om je te schamen heerlijke oplettende lichaamsdelen Stemmen die praten over verlangen weerkaatsen een warm visioen en dan volgt geheel onbevangen die heerlijke eerste zoen…

Laat op de avond laat het zijn of vroeg in nanacht, licht liefst ver – al leent ook paarlemoeren dageraad aan dit publieke werk subliem cachet. Het zij een zwijgen van koralen vergaan van dorst in lafenis – van wakend ontslapen bevinding wellicht doe dus vooral de ogen dicht. Men neme niet de tijd die schenkt zich wijd en wijd…

De vreugde in mijn hart glimlacht als ik naar de zee kijk omgeven door lichtstralende liefde van hemelsblauw die blozend mij een volle zoen geeft.…

passie en flair nooit is het toeval bijen en wind zijn niet ver ook jij hebt je opschik en zwier is het jouw zelfexpressie of trek jij alle ogen van hier je lacht heel koket is het in warmte delen of verleid je heel schalks jouw man uit zovelen planten bloeien met reden hun bloem jij opent als vrouw een mysterie met de magie van een zoen…

toch weer Alleen maar omdat jij het bent Ook al doet het een beetje zeer Sint wil dat hij jou verwent Dus denk maar eens aan arme Piet Die het zo moeilijk heeft Veel mensen zien het niet Dat hij zoveel om je geeft Het wordt tijd dat ik dit gedicht besluit Er is nog heel veel te doen Pak het cadeau nu maar uit En geef Piet eens een zoen…

ogen die spreken er bijna om smeken maar geduldig wachten terwijl zij naar je lachten vlijde zij zich heimelijk neer en dat voor de allereerste keer kronkelt zij, nu lippen haar beroeren wachtend tot hij 't tempo op zal voeren…

Het was een mooie zomerdag het Goddelijke schitterde voor alle mensen moeders met kinderen in het park arbeiders bezig met een hark en twee mannen, verliefd tot over de liefste oren moesten boze woorden horen ze gaven elkaar spontaan een innige liefdeszoen zonder op te vallen aan de rand van het plantsoen mensen begonnen te roepen…

een kus één zoen tweeduizend-zeven! de zes verdwenen van zes naar zeven toen naar nu beslist in één zoen en nu? wat gaan we doen verzoenen? vrede voeding water medicijnen voor miljoenen wat zullen we doen? en toen......…

Als het kon wil ik je zoenen. Als het kon wil ik met je wakker worden. Als het kon wil ik met je verder gaan. Als het kon........…