Alle inzendingen over hartstocht OR ontvlammen OR liefste

In de stilte van de nacht fluister ik je naam zo zacht te leven zonder jou is ook een beetje sterven In de stilte van de nacht fluister ik je naam heel zacht geen warme omhelzing meer nooit meer je lach In de stilte van de nacht fluister ik je naam zo zacht een laatste kus vaarwel mijn lief In de stilte van de nacht fluister ik je…

Mijn droom was, mijn liefste, dat ik voor altijd de jouwe zou zijn. Dat ik voor altijd in jou armen kon liggen, want bij jou voelde ik me fijn. Maar alles is nu weg, mijn liefste, mijn hart is helemaal leeg. Jij kan er ook niks aan doen, mijn liefste, maar ik voel zo een verdriet als ik mijn tranen afveeg.…

Hier was het een schone morgen slaapzand uit de ogen gedaan aan u gedacht en daarnaast een Vlaamse en Nederlandse vertaling gelegd van geluk Te rade gegaan bij Eliah Kazan Arthur Miller, Marilyn Monroe's Diamonds are a girl's best friend opgezet en vlak daarna wordt dit jaar een uitstekende wijnoogst verwacht uw gezicht voorgesteld in…

maak 't liefste, beter een laatste valt me hoog maak m'n droogte ziedend kiem mijn zaden vlak ontdoe je schoonte, naar onschuld blauwe weiden - je vloeit uit mijn handen, grip graait je niet uit mijn handen, ren rot ren los gelaten nacht en sterren tegemoet…

Omdat jij de liefste bent…

ik zag je daar heel klein en teer rood aangelopen krijsend ging je te keer ik pakte je op, mijn hart ging open pasgeboren, je leven nu al bijna afgelopen je groeide op onder mijn tedere zorgen in mijn huis, tot die bijzondere morgen ik je met andere ogen bezag je werd 18 die dag je nam mijn juwelen en mijn liefhebbend hart brak het zorgeloos…

te wachten aangeslagen de weg niet meer weet te laat op komt dagen alweer je sleutels vergeet hoe door de was op 60 graden oen ik te strak ondergoed moet dragen hoe je op je allerbest de helft vergeet bij boodschappen doen verzonken in gedachten het eten verpest je plantjes die vergelen al gaf ik je laatst dat boek zonder jou liefste…

juist vandaag mag iedereen weten, 't liefste meisje dat ben jij.. troosten, delen, lachen, huilen met je ogen, met je blik. juist vandaag mag iedereen weten, 't liefste meisje dat heb ik.. 's nachts kruipen we tegen elkaar aan.…

en toen stond jij daar in volle glanzende glorie zacht schitterend krachtig mooi te wezen een zegen, hartverwarmend je gaf me onverwacht, onvoorwaardelijk vochtig verlangend de levenskus in het gesluierde duister van ons gehuurde bed nu weet je wie ik ben, liefste en ik zie de diepe glinster voor altijd in je hemelse hart…

'k Zag je ogen stelen 'k voelde jouw hart beven trillende handen... een warme neus... één stap vooruit... 'k wist niet wat je bedoelde een steelse blik 'k stond genageld aan de grond voordat ik het besefte omklemde je mijn lippen mijn ziel overstuur... Dat was het,wat je bedoelde achter mijn bedoeling zoeken... HOE WIST…

je hou liefste, hoe ik het je niet tonen kan en ons beiden hierdoor zal laten lijden…

Mijn liefste Een roosje achterlaten op de plek waar je as twee jaar geleden werd uitgestrooid Even stilstaan en aan je denken, kijken naar het landschap dat je zo prachtig vond, het weinige dat ik nog voor je doen kan mijn liefste.…

mond de passie, de liefde tussen jou en mij die ons eens voor het leven verbond En ik sluit opnieuw even m'n ogen beleef steeds weer die tijd met jou twee lichamen, samen één geworden jij en ik, samen één in beloofde trouw Ik voelde me als fluweel in je handen zo teder, zo zacht en oprecht niets zal onze liefde ooit scheiden jij mijn liefste…

Ik ben er voor je, mijn liefste Ik kan je verdriet niet voelen Ik kan je verdriet niet dragen Als ik dat kon zou ik het je afnemen Zodat jij even kon rusten Even aan jezelf denken, even niets.…

vanuit het ochtendgloren roept een stem open je hart voor het wonder als je in magie gelooft ik ben jouw droom kom liefste volg me, volg me voel je vrij want het verleden kent geen toekomst ik ben het licht dat jij zult zijn langs de rand van de wereld kus ik de hemel waarin jij leeft en geef je vleugels als je valt langs bloedrode rivieren…

verliefd op woorden dagen lang flarden van zinnen in mijn hoofd liefde zonder beginnen blindelings verdoofd…

Mijn liefste, keer je nu op je rug zodat ik jouw ogen kan kussen teder mijn lippen op jouw mond jouw hals en borst dan weer terug jouw adem inadem daarna blussen wij de hartstocht en vrijen elkaar los van de zorgen slechts jij en ik keer daarna jouw rug niet weer hou me vast koester dit ogenblik en doe het morgen nog een keer..…

eens en toen nog eens en sprak jij bent de liefste de mooiste en de beste ze vonden feilloos ook de mooiste stee om te behagen en nog eens en toen nog eens in hun droom…

ik luister je schreden nabij de hartstocht die ik voel, het is woordeloos die brij aan letters die ik wil kneden om een liefdesuiting aan jou te forceren ze rijmen niet maar haken als gespleten ganzenveren in een zweem van reeds in oudheid gestelde snedes ik noem je nimmer liefste, maar roem je wereld waarin jij als mijn muze jouw wonderen…

Deze morgen heeft de nieuwe dag gekust door de ochtendnevel in een zachte gloed gelijk een schone bruid haar liefste ook doet hun toekomstig zijn en samenzijn bewust tezamen één in ’t vuur van liefde en lust zoals een verbonden echt met hart en bloed in schijnend licht lieflijke hartstocht ontmoet tot de dag vermoeid in schemerlicht berust…

Samen ontvlammen in deze kille wereld verder kunnen groeien naar een horizon vol kleuren van een mooie regenboog. Tekens van verbondenheid waarin we liefdevol kunnen verder wonen. Eindeloos.......…

je zingt en blinkt als het kristal in mijn hand een kleinood waarin je ogen twinkelen als sterren de kleur van oude likeur dromerig en van verre je lach overbrugt de kou van de avond brengt dansend ontvlammende warmte van het flakkerende vuur in tedere kussen smaakt onze liefde eenvoudig en puur…

Leven hoeft zijn slag niet te slaan, geen zakcentjes te verkwanselen, laat staan te ontvlammen met vuur zonder dat ze tijd vrij maken voor het werkelijke. Ik zie ze gaan, slenterend, nu zij steeds staren, vervolgens pinksterbloemen plukken zonder 'n mooie tuil samen schikkend te maken. Hoe verbijsterend en bijna beschamend.…

Fabelachtige heerlijkheid vol zuiver diep verlangen Je lach werkt zo aanstekelijk Mijn hart komt tot ontvlammen Wat sterk was is nu tot was aldus verworden Het raamwerk ontdaan van rastering Totaal opnieuw begonnen Geen letters maken woorden uit passie vloeit het voort Een leven als nooit tevoren Dit is zoals het hoort…

als kussen vanuit de hemel vallen sneeuwvlokken op onze gesloten ogen kust sneeuw onze woorden ongesproken de ban ongebroken sneeuwblind zijn wij…

hartstochtelijk kussen mijn hart is gewoon niet meer te blussen Voorzien van zo’n brandend verlangen om jou met liefde te omhangen…

onder wegzwierende zomervogels tegen tedergeelgesneden horizon sluimeren driften gezwind en ontvlammen kussen naar lomer smelt de wind ons warmwitte lichaam dat kronkelt oneindig tezamen op vochtgroenemossen rond dieprood knisperend berk en beukenblad zojuist gevallen door de herfst zacht uitgelegd tot in de geulen van ons verhittend…

~~~ ze heeft met hartstocht het minnen tot beeldende kunst verheven zonder zich masculien te bezinnen ze heeft met hartstocht het minnen geleerd aan haar boezemvriendinnen en leidt nu een goddelijk liefdesleven ze heeft met hartstocht het minnen tot beeldende kunst verheven ~~~…

spelen op de man wilde zij, hartstochtelijk, het kwam er niet van dat was geen wonder, want de missionaris hield haar eronder…

onderhuids verlangen dreef ons beiden tot bijna waanzin hartstocht streelde warme handen zweetpareltjes over blote huid adem mijn adem kus me , til me tot over jouw regenboog voel mijn hart bonzen tegen jouw behaarde borst laten we dansen in de liefdespassie stil mijn honger ik ook van jou…