Alle inzendingen over hartverscheurend

etappes, want zo reis je Was zij twee weken onze buur Eerst liepen we wat langs elkaar Met afwasbak en pleepapier Maar de tweede avond vroeg ik haar Of ze lopen wilde langs de pier Zo liepen we wat later Met onze voeten door het water Hand in hand En hopeloos verliefd… Aan dit intens geluk Dat niet verder voerde dan een kus Kwam een hartverscheurend…

Het is hartverscheurend, het doet pijn tot in je ziel! Vooral als het je "zorgenkind" is...auw! Er gaat geen dag voorbij of ik denk aan hem, hoe zal het zijn, hoe redt hij zich...!? Is bidden nog mogelijk of stiekem informeren naar? Ik kán er niet meer tegen, ik ben óp van het piekeren...stom hè?…

meedogenloos stuitert ze over rotsige wanden glijdt langs gulden middenweg en landt tenslotte in de diepte waar zij wil zijn komt zij niet maar pijnlijk ver daaronder in het uiterste ondermaanse leeft zij buiten bewustzijn na een lange droomtijd weet ze - tussen hemelhoog en kelder-diep slagroom - chocola en bitterkruid verrukkelijk en hartverscheurend…

dat nog eenmaal mocht afscheid nemen voor zij werden geëxecuteerd en het hartverscheurend verdriet van beiden? Heb je het kind gezien? dat door het falen van zijn ouders door de rest van de familie was verlaten en dat onbezield en toekomstloos op de wereld stond Heb je het kind gezien?…

Zo proberen ze te beletten dat het leed apert word onthuld maar langs het pad van onheil, waait de wind onmiskenbaar haar innig hartverscheurend lied.…

lege handen reiken naar nevelige verten waar zich meedogenloos gespleten waarheid openbaart hoor ik je rammen op de toetsen van je vleugel waar rauw en hartverscheurend de klank in schreeuw ontaardt en dan is er het diepe kreunen van genot wanneer nog half in slaap jij onder witte lakens voldaan mijn hand omvat - zo groot en groots in klein…

Ik zou het liefst bij een begraafplaats willen wonen ja, met zo'n mooie oude kerk met toren, 't liefst een katholieke, een roomse waar nog ondeugende dingen gebeuren, maar ook de ontroerendste, de meest hartverscheurende, verdrietigste,omdat de dood nooit went maar ook voor de ongelukjes met het dragen, het neerlaten van de kist door het verkeerd…

Dat emoties weer geuit worden in mooie traandruppels die hartverscheurend, meelijwekkend maar ook zeer prikkelend zijn toverend uit twee ogen op hetzelfde moment drukken ineengekrompen flaporen, een plooiende slurf en lange slagtanden hun schaduw af op een herfstgrond.…

In hartverscheurend doof gezucht versmelten duizend smerten, uit 't oosten rolt de kille nacht en 't laait in al de verten. Intussen droeg een afgezant traktaten welbezind, doch 't kwam nog op geen vrede uit, want vorst B was slecht gezind.…

het resultaat hun zijn Hij wilde niet hij kwam niet hij werd 'keizerlijk' gehaald hij werd ontredderd onthaald hij had het leven gelaten hij had geen leven meer Dood ontmoet zelfs niet gestart leven wrange werkelijkheid onmenselijk onvriendelijk ontegenzeggelijk triest verdrietig intens verdrietig onbegrijpelijk ontroostbaar hartverscheurend…

laten wij ze voor altijd blijven noemen de namen van hen wiens levens abrupt, werden afgekapt het lezen van gaat met horten en stoten men schiet vol, even maar soms voegt iemand iets toe: ‘mijn moeder’ of ‘broer’ zij dragen nog altijd de littekens van deze geschiedenis mee in hun hart…

verlaten als ‘n dwaas tuur ik door míjn caleidoscoop waar beelden naadloos in elkaar lijken te vallen en kleuren niet loodgrijs een kind weet dat dat niet waar is achter de vloedlijn is geen eiland meer en jij mijn lief lijkt opgelost in spiegelbeeld van duister water in grijze nevel en de zand die storm slaat kan ik je niet meer zien hartverscheurend…

ploegentijdrit leidt naar Plumelec Ze stampen op pedalen, spieren branden De ossenkoppen stevig in de handen Op weg naar overwinning of echec Secondenjacht met spanning en spektakel Wie is de motor, wie de zwakste schakel Rustdag 1 Een rustdag, doch de dichter ploetert voort Voor hem geen vrije tijd en staakt-het-rijden Zijn leven is een hartverscheurend…