7727 resultaten.
Lange Haven
hartenkreet
2.0 met 4 stemmen 852 Een grote doos drijft door de Lange Haven
van Korenbeurs naar herenhuis
en zinkt, zinkt al maar dieper
met vuilnis van het veilinghuis,
van restaurant en kledingzaak.
Blokkeert onder een brug tenslotte
de toegang naar een weids verschiet
met afval van de bloemenzaak,
verweerd metaal en vaal antiek.…
zomeravond in een haven
hartenkreet
5.0 met 2 stemmen 689 meeuwen knopen tapijten
uit lachen en nevelsluiers
liggen vermoeid op de pier
terwijl de geur van hete koffie
nog door steegjes drijft
aan flessenpost hangt zeeluigaren
en de bakstenen van de mansardestad
kleuren rood als een roestige dag
de zweetnaad tussen horizon en zee
is lekgeslagen en laat de zonnestralen
diep oranje in de haven…
Waar geen haven is
gedicht
2.0 met 10 stemmen 8.384 Dichter, kunstkind, wat zul je nog dichten.
In eeuwigheid, dat gesloten systeem, drijf je
voorbij. Maar zoek je 's avonds het lek, is er
niemand daarbuiten, kieuw noch bek. Enkel gordijnen
waarachter de buren het nieuws of de nachtfilm
bekijken. Je lyrisch betoog kan bewegen als
een pont aan de steiger, je kapseist hooguit
in het zich van een…
in jullie haven
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 340 we dronken uit te duur betaalde glazen
we kregen bloemen van de zachtste zijde
maar bovendien was er die glimlach
die vanaf de stad naar hier reisde
het aanmeren riep een stoet van vreugde op
met dansende cijfers die het perkament
kleurde met idealen en vertrouwen
- doch het vaarwater vertroebelde toen het schip
lag aangemeerd in jullie haven…
Veilige haven
netgedicht
3.0 met 9 stemmen 435 de storm in haar gestild
handen ineengestrengeld
het ritme van de kaseko
ruist in haar bloed
de stem van Lieve Hugo
je tong in mijn neus
je tong in mijn oor
glimlacht tot schaterlach
je draait me zo
van links naar rechts
de smaak van chocola
kleurt in haar ogen
de geur van old Spice
weerkaatst in haar hart…
In veilige haven
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 144 Dan maar een niemendal,
vlak en simpel voorspeld.
Zonder kuil of val,
niet boven het maaiveld.
Geen lange zinnen,
dat leidt maar af.
Niet denken, beginnen.
En rijmen voor straf.
Van een dichtershand,
luchtig en licht.
Het vlakke land
biedt toch geen vergezicht.…
Veiliger haven ?
netgedicht
5.0 met 2 stemmen 135 Teksten zo uit de klei gerukt,
zuchtend in het kreunend riet,
geschoren en gebundeld in één
hand, dan waant het vertrouwen
zich in een veiliger haven, waar
het laatste anker is opgehaald,
de tol werd uitbetaald, omdat
er niets meer te vrezen valt.…
In het zicht van de haven
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 156 (een Shanty)
Ze kwamen na jaren van Java terug
hun wilskracht gebroken en spit in de rug
Biskaai blies orkanen, dat zat dus niet mee
en in de Straat van Dover daar liep een hoge zee
Jo ho jo de lu jee, Jo ho jo de lu jare
Jo ho jo de lu jee, 't leven is afzien bij de V. O. C.
En toen hun Galjoen om de noord verder voer
lag daar Peer de…
Witte Haven
hartenkreet
3.0 met 3 stemmen 205 oneindige palmenpromenade
tot aan die witte haven
waar engelen je toewuiven
zingend op een verlichte kade
je leiden naar het Paradijs
waar de Zomer eeuwig blijft.…
Haven van Rotterdam
netgedicht
2.0 met 4 stemmen 129 Prachtige koffieboon!
Lading Colombia
Zou op de markt een paar
Ton moeten doen
Onderin mee verpakt
Hartslagverhogende
Voorraad aan melkpoeder
Veertienmiljoen!…
Vleugels
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen 1.121 De haven ver van gevaren.
De weg ver van de branden.
Buiten het zicht van Lucifer.
Deze plaats heet Moeder....
Daar gekomen, rust gevonden.
De euforie, dit mirakel aanschouwen op aarde.
Hemelse geluiden uit lichte harten.
Nergens, maar hier te vinden....…
Schiedams wonder
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 177 Een Schiedamse schipper met kater
schrijft ware historie voor later
in nachtelijk tij
slaapwandelde hij
in de haven over het water…
Lief klein mannetje
netgedicht
2.0 met 7 stemmen 500 nu jouw bed voor de
derde nacht niet beslapen is
wordt de pijn almaar dieper
daar ik jou ontzettend mis
mijn lief kleine mannetje
zeg me waar ik je vinden kan
schreeuwt mijn hart het uit
lieve jongen waar ben je dan
sinds het onvindbaar zijn van jou
heb ik de dag verruild met nacht
draai ik alleen nog maar in cirkels
is het op jouw…
- staal -
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 696 eens zal ik mijn oor te luister leggen
op het harde staal me rusten
de vogels zullen roepen
de takken buigen, wuiven
ik luister naar de verte
het zingen dichterbij
het landschap traag in stilstand
zwijgt grijs in matte nevel
het zingen zingt van warmte
vol van rust en kalmte
ik klink mijn angst aan bielzen
en hou me verder stil.…
Met alle liefde
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 201 verbonden middels de natuur
deelden wij de schoonheid
die op onze pad terecht kwam
met alle liefde
ook al is jouw lichtje nu gedoofd
zullen wij elkaar blijven ontmoeten
in een bloem, een vlinder, een bij
met alle liefde…
Ontembaar
netgedicht
5.0 met 7 stemmen 136 ontembaar
rende je blootsvoets
door de velden
achter de
vlinders aan
honden dansten
om je heen
kastanjebruine haren
omlijstte jouw gezicht
wie jij was
het beschadigde kind
wiens huis
geen thuis bleek
verborg jij je
in gedichten
van vloeibaar goud…
Haven denk ik, water, zee
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 111 De aarde waarin ik
Geboren en getogen ben
Is me te heet onder
De voeten geworden -
Aardkorst door droogte
Verscheurd, gespleten
In tienduizenden ongelijke
Brokken waar alle leven
Uit verdwenen lijkt -
Dan kronkelt uit die ene
Spleet het fata morgana
Dat mij een haven verbeeldt:
Haven, denk ik, water, zee,
De meeuwen komen…
De Zee
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 41 de mens is klein
groot is de zee
de mens is slim
wijs is de zee
de mens is sterk
machtig de zee
het bootje
de schuit
het schip
en de tanker
gedragen van haven naar haven
op de rug van de zee
het kind op het strand
trekt de vlieger
strak als een anker
de witte wolken trekken mee
en de maan trekt de vloed
kromt de rug van de…
Better Together
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 401 De kleine dingen
en de grote,
harinkje aan de haven
of jouw hand
in de mijne.
Het is beter
met jou,
beter met jou
dan het was
al die tijd.…
Havens onderuit in 2009
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen 312 De Antwerpse haven ging overstag
met een forse daling aan overslag.
En ook Rotterdam
bleef niet zonder schram.
Maar in Zeebrugge hijst men de vlag !…
Voor het missen van zusjes en broers
netgedicht
4.0 met 17 stemmen 1.144 En nu dans jij voort op heel andere zeeën,
ver van elkaar en van waar het begon,
maar ik wens dat je strandt in een veilige haven
en ik weet dat je rust in een warme zon.…
Marine
gedicht
2.0 met 29 stemmen 11.777 De avond tingelt als een theehuisje aan de horizon; maar de stormen
daarachter, het versplinteren van hout en de wrakken die elkaar
angstig opduwen in de haven.
Kom wij maken een wandeling langs dit troebele water vol wier dat
zinkt als lood; nu erven wij een rust die van de hele aarde schijnt te
komen.…
ZUYLEN
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 135 Denken en doen kunnen door elkaar draven;
druk bestaan en rust mogen zich geven
aan de reis naar onbekende haven.…
TOT RUST
hartenkreet
3.0 met 6 stemmen 1.931 Doorheen de drukte
De drukte van de dag
Snel en ongeordend
Vliegen minuten voorbij
En dwalen
Mijn gedachten
Even af
Naar hen
Diep in mijn hart…
De Rust
hartenkreet
2.0 met 20 stemmen 1.606 's ochtends
de zon kleurt het water zilverroze
ik ruik de natuur
het doet goed
de innerlijke rust…
RUST.
poëzie
3.0 met 20 stemmen 2.562 Het ruisen van de regen hoor ik niet
Door het ruisen van de Zee.
Ademloos luistert mijn Lied.
Soms ruist de zeewind mee.…
Rust
hartenkreet
4.0 met 21 stemmen 8.725 Dat jij zelf eens rust verdient,
die heb jij nooit genomen.
Bedankt voor alles wat jij deed,
voor alles wat jij hebt gegeven.
Je vrije tijd heb jij nu verdiend,
geniet nu maar eens van je leven.…
Rust
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen 495 Het klotsen van de golven,
op de eeuwig zwijgende stenen.
En ik zit hier.
De warmte van het zonlicht,
de stralend blauwe lucht.
En ik zit hier.
De wind speelt met mijn haar,
rukt aan de papieren in mijn hand.
En ik zit hier.
Overal mensen.
En ik zit hier.
De wereld bruist en leeft,
en ik zit hier, en denk...…
rust
netgedicht
2.0 met 11 stemmen 731 je hart
het kost bloed, zweet en tranen om te kloppen
een schittering van zonlicht treft jou
de voorgrond ligt voor je open
maak je passen rap voor de schaduw komt
en je wachten moet op nieuwe kansen
normaal een kus, dan weet je dat ik om je geef
nu die angstaanjagende stilte wat zo kraakt
woorden blijven uit, daar waar je ze verlangt
rust…
rust
hartenkreet
4.0 met 6 stemmen 923 Vanuit een wolk zwevend
in de kringloop van het leven
val ik als een sneeuwvlok
in alle rust , op mijn plaats.…