6719 resultaten.
Behoedzaam komt de herfst getreden
netgedicht
3.0 met 10 stemmen 413 Behoedzaam komt de herfst getreden
tot waar ik enkel oor nog ben
- het licht verstild -
en geuren die
de weemoed wakker roepen.
Behoedzaam komt de herfst getreden.…
Is het nu zomer, is het nu herfst?
netgedicht
3.0 met 12 stemmen 520 Is het nu zomer, is het nu herfst
want zon en regen, wolken en licht
spelen krijgertje alsof het verwende kinderen
zijn die niet goed weten wat ze willen.…
BLAUW
netgedicht
2.0 met 6 stemmen 647 Er zal weer
blauw zijn
strakblauwe lucht
en wolken als zeilen
Het groen en geel
trekken zich
uit het landschap
terug
Nog even maar
is er klatergoud
bladgoud
in kruinen van bomen
Langs stoep en straat
waar wind
vrij spel krijgt
je de adem wordt ontnomen
Het seizoen wordt
oud en misschien wijs
rijgt laatste bladeren
aan…
Herfst ll
hartenkreet
2.0 met 4 stemmen 1.171 Hoofd vol herfstwind.
't Leven is op zijn mooist in
zijn kwetsbare tijd.…
Als de bladeren vallen
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 737 Vallen de bladeren?
Nee, ze dwarrelen
dwarrelen als een gedachte
die traag zijn plek vindt
in grijze hersencellen
Bonte schetsen waaien omhoog
veelkleurig tot het zwart
ze overrompelend doet dalen
het zwart van hersenkwellen
Het zwart van lange nachten
met ritselloze bladeren
bedrupt in nevelige ochtend
voor het opscheppen…
de gevallenen
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 692 vanochtend, staande op de koude sloot,
zo viel mijn oog op bladeren in’t ijs
de herfst lag daar gevangen, eigenwijs
in bonte kleuren: geel en donkerrood
en bruin, met her en der een vleugje groen
elk blad omhuld in dood’lijk zwart, versteend
en stil, van leven, dood en mij vervreemd,
bevroren, koud gemaakt door ’s winters zoen
ze vielen toen…
Kort voor de val
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 148 in rode schijn
gevangen door de lage zon
tonen bladeren hun afscheidsgloed
doen zich
een laatste maal tegoed
aan licht en warmte
in dit teer moment
kort voor de val
geeft herfst zijn stervensgroet…
Frivole lichaamstaal
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 186 wat speels
en vrolijk was
verstrakt in koude lijnen
waar warmte en muziek
op gave golven dansten
staat nu een lage zon te schijnen
ziet het echte leven
zijn eerste wit bij het ontwaken
en gooit de kont tegen de krib
verlaten is
frivole lichaamstaal
verpakt in broek en lange jassen
gelukkig
kunnen de gezichten
nog altijd stralend…
Op hoge benen
netgedicht
2.0 met 4 stemmen 148 nog flaneert de zomer
met sproet en herfstlach
op hoge benen langs het strand
het mulle zand
en hooggehakte voeten
doen heupen uitbundig groeten
verborgen achter zonnebril
kijken wereldwijze ogen
ondeugend de wereld in
de wind speelt met
het lange blonde haar
dat oplicht in een fraaie draai
zij legt zich
ter aanbidding neer en…
Wanneer ik in de aarde word gelegd...
netgedicht
2.0 met 6 stemmen 178 Een zonovergoten zondag, met wind die
het licht doet dansen door de ramen;
weemoed wordt geboren want morgen is
het al oktober: de bladeren gaan vallen en
heel de herfst kondigt zich aan, met regen
en stil verdriet, met afscheid en woorden die
niet meer gezegd zullen worden, te laat
om alles nog in te halen, goed te maken.…
Verdamping
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 89 Transparant spiegelt
het gezicht aan een groen blad
tot de zon opkomt.…
HET FEEST VAN HERFST
netgedicht
2.0 met 7 stemmen 289 Met herfst
beginnen ze te geuren
de peppels,populieren
Met herfst
beginnen ze te zingen
westenwind als goede vriend
Met mij
hebben ze
wat te vieren:
FEEST VAN HERFST.…
Afscheid
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 303 Afscheid
doet altijd pijn
maar zonder afscheid
zal het nooit over zijn
afscheid nemen
is een ritueel
heel essentieel
want afscheid nemen
is ook afscheid geven
het is een einde
maar ook een begin
van een nieuw leven
voor allebei…
Drie november
hartenkreet
2.0 met 4 stemmen 615 De nacht verdween en de zon liet zich zien
Na die plechtige dag er voor.
Waar je treurde om hen, die leefden met ons
En die je zo maar opeens verloor.
Maar weet, dat degene die je mist niet voor goed er niet meer is,
Want eens zal je weer bij elkaar zijn.
Je bent in Gods hand, je verdriet is voorbij
Om eeuwig gelukkig te zijn.…
actie in de herfst
hartenkreet
4.0 met 4 stemmen 216 bladeren ruimen
het gazon bemesten
verzorgen van tuinen
doen wij als de besten
met de herfst in het land
treden we nu best in actie
alle rommel langs de kant
werk voor gans de familie
het plankier wat schuren
met zeep of bleekwater
het groen van de muren
geen zorgen voor later
iedereen is druk in de weer
vele handen maken…
Het licht
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 113 Het licht, het licht lijkt
zachter te schijnen.
Zachter, zou vriendelijker kunnen zijn.
Maar minder warm,
buiten tenminste.
Zou de zon ..
even rust willen nemen?
Trekvogels vliegen ‘s nachts over blote bomen en pas gevallen bladeren,
willekeurig verspreid over het koude gras.
En wij dromen als die vogels vliegen
van warme zomers.…
Herfst
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 96 Geuren en kleuren
steeds weer een ander accent
de pracht van de herfst
Kleurrijk geritsel
op de tonen van de wind
klaar om te zweven
Rijzend uit de grond
als een blinkend schoon sieraad
draag je het najaar…
Een glimlach naar de kleuren van de herfst
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 262 Een glimlach naar de kleuren van de herfst
die ingetogen zoveel mooier zijn dan
alle dartel springen in het voorjaar, want
daar is enkel maar belofte, nog geen oogst.…
Eikel
hartenkreet
4.0 met 2 stemmen 273 De herfst is er weer
Alles is aan het rotten
De herfst is er weer
Depressies, koude botten
De herfst is er weer
Ik moet het ergste vrezen
Een eikel op m'n kop
Een teken van het Opperwezen.…
Kroop de mist tussen de bomen?
gedicht
4.0 met 10 stemmen 6.720 Dan is het herfst.
Vloog de bonte kraai over het dak?
Dan is het herfst.
Zaten de blaren als vanen aan de takken?
Dan is het herfst.
--------------------------------
uit: Verzamelde Gedichten
G.A. van Oorschot, Amsterdam…
Augustus
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 208 Wat willen we in onze herfst gaan doen?
Wat laten?…
P.P.C.
poëzie
4.0 met 9 stemmen 2.764 Vaarwel, Clary. Ik wens u geen geluk.
Zoiets klinkt dom, bij hen reeds die het menen.
Gij hebt u goed verkocht. Maak u niet druk
over de rest: want àlle mensen wenen.
Uw huis was klein. Uw heer heeft het vergroot.
De bron van zijn fortuin heet niet te stelpen.
Uw roem wordt groot en duurt wel tot zijn dood.
Uw ziel is klein. Ik kon het niet…
Een blaadje in de wind
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 788 Nu we vandaag voorgoed
Afscheid van jou hebben
Genomen en weten dat
We je verschrikkelijk
Gaan missen - is er
Terwijl ik aan jou denk
Opeens dat blaadje
Dat ritselt in de wind
En is het alsof jouw
Hand van liefde me van
Zo ver zachtjes aanraakt…
Mijn vriend Sam
hartenkreet
5.0 met 1 stemmen 329 Wanneer ik daar door dat laantje loop
stil mijmerend over de vergane dag
met zachte stap,
dat bergje oploop,
steeds nader dichterbij...
dan denk ik aan jou mijn liefste dier,
slapend in het zilte gras,
slaap rustig, slaap zacht,
onze herinneringen blijven
daar waar geen mens weet
hoeveel jij voor me was...
Hoeven lopen over je vergane…
Bij de gratie van het licht
hartenkreet
3.0 met 3 stemmen 203 Geluid dat verstomde,
Lawaai dat niet langer is
Zo lang eigen,
Zo lang vertrouwd,
Donker dat de dag
Verdrijft al voor
Ze begonnen is -
Verlies, leegte,
Een gat in onze kring,
En als we afscheid
Van je nemen is er
Toch weer licht,
Zon die alle donker
Verdwijnen doet,
Het maakt ons afscheid
Van jou een beetje mild,
Bij…
Begroetingsceremonie......
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 111 Goed, dan weet ik dat
Jullie zijn met z'n drieën, zie ik
Ik wil graag met jullie kennismaken
Dit voel ik dus bij het afscheid, Elisabeth
Is dit alles?
Dat moet ik wel zeker weten
Ligt er niet nog meer in een hinderlaag te wachten?…
Echo’s ?
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 73 Stoffelijk niet van deze wereld
verankerd in hart en nieren
levendig in volle weerbaarheid,
geen diepe smart, een sterke
eigenheid valt niet uit de toon
onmiskenbaar consequent
voorafgaand aan een zekere dood
ontsproot zich het dichterlijk talent
een eigenschap waarvan iedereen genoot
waarin een creativiteit wordt herkent
had hij niets…
Zonnedraagster
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 87 de zon gaat onder
maar weg is ze niet
ze blijft ons verwarmen
zolang wij met liefde
de wereld omarmen
laat mij die zon zijn
elke dag
laat mij je troost zijn
ik zend je mijn stralen
mijn eeuwige cirkel
mijn
groet
mijn zonneschijn…
Herfst van het leven
netgedicht
4.0 met 10 stemmen 803 De zomer brengt ons bloemenpracht,
de herfst vruchten om te oogsten,
om na de winterstilte voor bezinning,
in de lente met vernieuwde geestkracht,
op te bloeien,
mooier en sterker,
als de vuurvogel uit zijn as.
Wat niet meer groeit,
vernieuwt,
en bloeit weer op.…
Duwen
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 164 Ik neem geen afscheid
er is ook geen reden toe
misschien maakt het dragen van de dag
mij zo moe
veel meer dat afscheid
vooruit duwen
niet over de schouder kijken
nee, nooit afscheid.…