Alle inzendingen over herfst OR liefde OR gezin

Ze doen het ieder jaar opnieuw die bomen De eik,de berk,de populier,de es Ze hebben het voorzien op de NS Door blaadjes op de rails te laten komen, En over alle sporen te verspreiden Zo gaan ze ons weer in de wielen rijden.…

Wat is dit vreemde leven toch: onstuimig als de zomerzon of leeggehaald als de bomen in de herfst? Alleen het essentiële is er nog: het ademen, het kijken, de liefde.…

geuren En de wind met de wolken zwiert De donder zijn roffel laat horen De bliksem zn spel speelt in de lucht Zit ik binnen met de houtkachel aan Mn benen opgerold en ik slaak een zucht Ik kan deze maanden niet weerstaan Ze hebben zoveel kleur, zoveel kracht Al het weer is mogelijk in dit jaargetij Van strenge kou tot dagen superzacht Van de herfst…

Dat ik alles hier intens beleef en geniet van dichtbij tot ver weg in een veranderlijke wereld waar dingen voorbijkomen in tijd en ruimte tegelijk opent zij haar deuren voor allerlei nieuwigheden en sensitiviteit In elk geval deze herfst blijft nog lang nazinderen van waar einde nog niet is geschreven of gesproken.…

en daarna, fluister je wat komt daarna ik voel de herfst door me heen gaan, enkel de herfst en geen andere vragen die sporen dragen van holle huizen waarin niets zich kan hechten behalve de onmacht, immer herhalend zoals witte kruisen, lijf aan lijf nooit uit marmer of uit letters van leven wel liefde, liefde, zoveel liefde…

Vakantie en zomer voorbij, de herfst kleurt weer langzaam de bomen en zo komt de chaos als een sluipmoordenaar mijn hoofd weer binnen maar gelukkig geef jij mij de kracht om te blijven vechten tegen de spinsels en piekeren van slechte gedachten en hoop dat de liefde het wint van het kruien naar de herfst…

.....Ik hier, jij daar .....Weg van elkaar .....Onze liefde een bed .....vol gemis Onderweg naar huis wee van verlangen naar hele dagen met ons gezin .....Ik hier, jij daar .....Weg van elkaar .....Onze liefde een bed .....vol gemis Wilde, wilde paarden kunnen ons niet scheiden Wilde, wilde paarden zullen we berijden .....Ik…

In de herfst van je leven, wanneer die precies begint dat weet ik niet, krijg je te maken met liefde, ellende, smart en ook veel verdriet, want in de herfst van je leven verdwijnen de vrienden voorgoed en niet meer "voor even", je moet ze laten gaan, omdat ze het leven laten, voor wat het is.…

wanneer de nevel zal verdwijnen en de zon piept door de bomen dan is de tijd gekomen dat herfstkleuren zullen verschijnen het bos wordt stilaan kaal de vele bladeren op de grond kleuren schilderachtig in het rond in een tafereel van pracht en praal voor de dieren wordt het even wennen aan een omgeving zonder lover ze moeten oppassen voor…

Ik zie je door dikke druppels op de ramen, mijn engel van lijn 8. Jouw profiel zo afgetekend en toch zo zacht, slechts de spiegel en het donker brengt ons samen. Ik staar naar natte stadse straten, naar mijn buitenwereld, spiegelend vervormd. Een regenspoor dat mijn beeld misvormt laat ongemoeid het gezicht dat ik niet los kan laten. Neonlichten…

de herfst winterde jouw gevoelens in een lange diepe slaap maar de lente zomerde die gevoelens tot waar het nu nog steeds om draait…… ware liefde!…

Vanavond ga ik weer naar het toneel. Als liefhebber ben ik in staat om uren geconcentreerd naar de acteurs te turen. Het is een zeer opwindend tafereel. Zo kom ik keer op keer aan m'n gerief tegen het lage btw-tarief. --------------------------------------------- Het gerechtshof in Amsterdam heeft bepaald dat peepshows toneelvoorstellingen…

Wat geeft nu het leven zin? En waar ben je het beste in Een ieder wil zich manifesteren Eigenlijk moet je alles uitproberen Alles is een ruim begrip En comadrinken is vet hip Als je het overleeft een goede test Is de beest uithangen, 'n manifest? Ik blaf en iedereen is bang voor mij Ik ben er als de kippen bij Ik tok en kukel en ik kraai…

De ‘influencers’, oftewel BN’ers met zoveel duizend volgers op het web, doen niet meer mee: “De voorzorgen zijn nep!”, roepen klimaat- en pandemie-ontkenners. Ach beste luisteraars, denk nu ‘ns na: Komt influencer van influenza?…

Hij was niet goed genoeg voor het echte werk, dus nu speelt hij enthousiast in de kerk. Met skinny jeans, lang haar en semi-akoestisch gitaar.…

Dankbaar voor deze twee je neemt ze mee je schenkt ze liefde, geeft ze liefde, aandacht en heel veel meer elke dag, telkens weer, keer op keer het verandert je leven, je raakt verweven met elkaar, als gezin, tezamen dat kan ik alleen maar beamen je maakt herinneringen, voor nu, voor altijd, gezamenlijk, je raakt ze niet kwijt je waardeert…

Chabotjes speelden als gezin voor schrijver En hoopten op een enthousiast publiek Al kregen ze op voorhand best kritiek Ze kraaiden feestelijk na al hun ijver Voor dit gezin zelf was het vast een feest Iets anders dus voor wie hun boekje leest…

Was liefde een seconde, zou jij altijd bestaan. Was houden van 1 kilo, dan woog ik vast een ton. Gemis een zonnestraaltje, dan was jij als de zon. Mijn lieve vrouw en dochter, gemis als daaglijks leed. Maar als we er voor knokken, is straks ons gezin compleet.…

Ik had je willen bouwen van het harde hout met balken die wat dragen konden in steen die het blauw van staal omsloot maar mijn handen beefden even ik zag dezelfde architecturale fouten die ik in mijn hoofd vergeten wou spiegelde me in de vensters van je huis waar ik mijn eigen dromen ontmoette die ik ooit verloor maar een open deur…

grieperig, rillend, koortsig lig ik op de bank, ongewild geketend aan huis, terwijl ik ongeduldig wacht op verbetering doch wetend dat ik niet alleen ben voor de eerste keer Voorheen moest ik het alleen overwinnen ik heb nu een stiefdochter die haar zinnen op mijn verzorging zet; ondanks mijn verweer ze smeert een boterham voor haar en mij…

het geluid van haar liefde als het gerinkel van een ketting hield haar vrijelijk gevangen aan de attenties van haar man warm in zijn woorden was hij de krul in haar rechtlijnig leven inspiratie en bezieling van wel twintig nieuwe getuigen hij praatte met haar met iedereen met doorslaande argumenten al was zij de enige die niet hoefde…

het was makkelijk, zij voedde de kinderen op zij was gastvrouw voor de cliënten zij lag ´s nachts wakker en wachtte, wachtte zij zorgde voor de harmonie in het gezin zij benadrukte de liefde onderling zij zorgde en gaf ons haar toewijding zij was er altijd en cijferde zichzelf weg wat een geluk, ik kan dit schrijven in jouw aanwezigheid…

we kneedden jou uit liefde, mengden zweet met huid en haar, onze tongen verstrengeld zogen je dit leven in. we willen je beloven: gedrie-en zijn wij 1 en samen zijn we god…

Het norm-gezin, als hoeksteen ooit geijkt, heeft moedig met zijn vorm en kleur getoverd: het homo-koppel heeft een plaats veroverd en solomoeders doen het goed, zo blijkt. ’t Is duidelijk dat deze trend ons leert dat inhoud – liefdevolle zorg – primeert.…

je komt met handen wit kleurt in overwegen hebt zoveel gegeven in een tijd die je niet eigen was gewoon op voorhand van goed leven ging jij voor alles in gezin en met de kinderen beleven jouw belang was even zwart op het behang en spreekt met wit in een langdurig niet begrijpen blijven was steeds meer vergrijzen je slankevingerhand…

Dit is het jaargetij van snottebellen, verstopte neusgaten en kriebelhoest, onstoken keel, geschraap, gesnuit, geproest. Mijn eigen niesbuien zijn niet te tellen! Daardoor rijm ik met weinig fantasie: helaas, wat opkomt is alleen “hatsjie”!…

De zonnehoedjes zijn gegaan - Ik had niet eens gemerkt Dat ze gekomen waren, Dood die eerder in het Oog valt dan het leven Dat eraan vooraf ging - Drie seizoenen zijn voorbij, En ik merk dat mijn adem Louter heeft stilgestaan, Ze stokte daar waar Het leven om mij heen Onmerkbaar is verder gegaan…

'Krèg nâh de kankâh' rieptie niet te wènag Toch hep ik steids wat met die gas gehad Maah ja, ik ben getauge in die stad Ik von ze grofhèd in de bek juìs gènag Ech pènlijk dat de scheppâh vamme held Nâh zelluf doâh die ziekte is geveld…

, genegenheid Voor dit gezin dat het onze genoemd wordt ´t Is goed, ´t is goed zoals we ´t doen, zo, Liefde gevoeld tot in het diepst van mijn ziel, En die mijn verstand vele malen te boven gaat…

kunnen beleven een rustplaats voor de schimmige wegen van zijn nachtelijk autobedrijf dat er volgens de autoriteit helemaal niet mag zijn en nu gemangeld wordt door recht en criminelen in deze heksenketel overleeft zelfs chaos waarbij het ene gat het andere dicht en rust een zeldzame aangelegenheid is die het kleine libanese gezin…