Alle inzendingen over herfst OR palet

het pad een verzacht mozaïek van rode en gele tinten glinsterend zonlicht tussen kale, goud omrande bomen klanken en geuren vol vergankelijkheid weemoedig palet voor dichters en dromers…

Ik penseel af en toe wat kleine werkjes naar je hart Ik ben vanmorgen nog met een nieuw palet begonnen Ik beeldde je een goud met purperen start De regenboog heb ik helemaal zelf verzonnen Ik ondertekende met: je Vriend, met een Hoofdletter, van Hart.…

gaat moe te bed strekt zich uit over het donkergroen laken van de dag De traan, de lach worden gewist door zachte kleuren pasteltinten van het palet Tot slot een feestelijk ballet van zwaluwen in silhouet tegen de hemelboog.…

ik tipte vlindervleugels wit tot korenblauw zij kozen kleuren van de hemel wolkten speels en trouw ik palette vele combinaties schilderde met dunste kwast toch heb ik nooit het echte fladderen op linnen vastgelegd…

Met herfst beginnen ze te geuren de peppels,populieren Met herfst beginnen ze te zingen westenwind als goede vriend Met mij hebben ze wat te vieren: FEEST VAN HERFST.…

bladeren ruimen het gazon bemesten verzorgen van tuinen doen wij als de besten met de herfst in het land treden we nu best in actie alle rommel langs de kant werk voor gans de familie het plankier wat schuren met zeep of bleekwater het groen van de muren geen zorgen voor later iedereen is druk in de weer vele handen maken…

Het licht, het licht lijkt zachter te schijnen. Zachter, zou vriendelijker kunnen zijn. Maar minder warm, buiten tenminste. Zou de zon .. even rust willen nemen? Trekvogels vliegen ‘s nachts over blote bomen en pas gevallen bladeren, willekeurig verspreid over het koude gras. En wij dromen als die vogels vliegen van warme zomers.…

Geuren en kleuren steeds weer een ander accent de pracht van de herfst Kleurrijk geritsel op de tonen van de wind klaar om te zweven Rijzend uit de grond als een blinkend schoon sieraad draag je het najaar…

het kind was binnen de ramen een volle dag bevroren verlokken vielen wezenloos van een grauw palet toen de dag gerimpeld werd kwam het kind buiten en huilde omdat er geen sneeuw meer lag ---------------------------------------- uit: 'Het Albanese Wonderkind', 1991.…

De contouren de horizon de zon de lucht de wolken Dat plaatje vanuit jouw plaats vormt een palet aan kleuren vooral veel groen met veel schaduwen in het zicht Klik...foto gemaakt! Fotograferen is als schilderen met licht!…

Het schijnt licht te zijn tegen zo’n achtergrond van meer dan spectrum alleen en geen palet drukt zich meer in kleur dan hier deze ochtend dit pijnlijk mooie landschap waarvan de zon haar mond open- valt en een gelukkige ziel zich wandelaar mag wensen.…

Mens je bent Nooit alleen Maar goed of kwaad Niet alleen maar Donker of licht - Het hele palet Aan kleuren draag Je in je mee, Niet alleen maar goed, Niet alleen maar slecht - De kampbeul zit In je, maar de Heilige evengoed In je verwerkt…

Vanaf een palet schildert ze haar verdriet met tranen. Zijn moeder is er wel maar leeft buiten de tijd. Ze was nog net op tijd om de hemel te halen.…

De herfst is er weer Alles is aan het rotten De herfst is er weer Depressies, koude botten De herfst is er weer Ik moet het ergste vrezen Een eikel op m'n kop Een teken van het Opperwezen.…

Met een palet in mijn hand kleur ik in het doek dat voor mij meer dan expressie is. Bewust gekozen is iedere laag die het geheel zijn vorm geeft. In gedachten soms mooier dan echt maar ook kan het andersom. Het doek raakt vol in fijne pennestreken zonder denken, maar met gevoel.…

liefde slaat rood uit de kleur op onze weg stilgelegd in een liefdevol palet liefkozend in omarming wij prijzen ons gelukkig onze vriendschap kent geen pauzes het verbreedt zich in diepte het is de lente die ons leidt in lotsbestemming van verlangen…

jij danst op kleuren van licht uit het palet van ogen en lach op je gezicht jouw parfum golft geuren om ons heen zacht waait de wind muziek langs dit schilderij wij wiegen als bloemen bloeiend in de wei…

Dan is het herfst. Vloog de bonte kraai over het dak? Dan is het herfst. Zaten de blaren als vanen aan de takken? Dan is het herfst. -------------------------------- uit: Verzamelde Gedichten G.A. van Oorschot, Amsterdam…

Wat willen we in onze herfst gaan doen? Wat laten?…

De zomer brengt ons bloemenpracht, de herfst vruchten om te oogsten, om na de winterstilte voor bezinning, in de lente met vernieuwde geestkracht, op te bloeien, mooier en sterker, als de vuurvogel uit zijn as. Wat niet meer groeit, vernieuwt, en bloeit weer op.…

en ook deze herfst zal voorbijgaan...…

Daarom geef ik je een palet en een streepje goud aan dit nieuwjaar voor jou. Maak er iets mooi van.…

in de sluimer kus ik de zon en strijk de lucht blauw vanaf het palet waarop kleuren zich liefdevol vermengen licht nog dieper kleurt dan eergisteren omarmen zonnestralen mij zodra de droom over jou langzaam overgaat in alle dag…

Een dans, op het ritme van een passie een canvasdoek een labyrint van kleuren betoverd door wondere geuren een handpalm leid je naar een tedere sfeer van amber met jaloerse penseeltjes, een schittering van verfgeuren in een palet door heen je atelier wachtend op een expositie , schildersverdriet dacht het niet…

jij bent de bron van schoonheid bij jou borrelt leven in alle helderheid op schijnt zon in een doldrieste waterval onze regenbogen en kleurt het vruchtwater voor weer een schitterende aardse groeispurt naar bloei in een fantastisch magische palet…

de herfst en dus opzij?!…

de zilte goesting die op mijn lippen rust prikkelt mijn zinnen, wrijft door lange haren tegen de wind in ochtendblauw schildert de hemel zover het zicht reiken kan scheren gevederden door het palet de deining brengt thuis wat eens verloren was gegaan het is aan de vinder of zij het delen wil…

ik heb de tonen op palet maar het geluid schildert geen beeld wat ijle kleuren zonder horizon verwijlen in een flard muziek er is geen melodie die in pastel nog vorm kan geven aan mijn vluchtig leven een dwaze muzikant die schilderen wil in tonen op het doek klinken beelden uit zijn hart en hand…

Ik dacht: 'vanavond trek ik eropuit, Want dit verschijnsel móet ik gaan aanschouwen', Zo’n vreemd palet van tinten, rode, blauwe, Maar toen ik opstond: zweepslag in m’n kuit! Het Noorderlicht, dat wás er wel misschien; Ík heb alleen maar sterretjes gezien.…

mooie herfst mij nog vertellen wat ik nog niet weet; op mijn levenspad bijna op m’n verst voel ik immers de herfst ben met haar omkleed…