9974 resultaten.
Fel Blonde Margriet
hartenkreet
4.0 met 69 stemmen 185 Kijk, daar loopt een ranke gele Blomme.
Haar naam?
Die felle blonde? Voor zeker Margriet.
’t Kan me echt niet schelen, verdomme.
Zo’n lichaam?
Mijn liefde straalt, jodelt zijn levenslied.
Ze verdwijnt, ik blijf achter, als een stomme.
Wat ’n blaam?
Margriet zingt, lacht met mijn liefdesverdriet.
Mijn stoer imago wankelt naar…
Mysterieus
hartenkreet
4.0 met 7 stemmen 286 ik krijg geen vat op jou
jij mysterieuze vrouw
je hebt speciale trekjes
zoals ook die binnenpretjes
wanneer je kijkt naar mij
dan voel ik wat gevlei
je ogen branden vuur
en je lach is puur natuur
je woorden laten dromen
maar zover kan ik nooit komen
op die plaatsen ver van hier
voel ik in gedachte het plezier
je bent net zoals het…
Hier en overal mijn vriend?
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 42 samen, om in het zoutste bad te baden, tranen
werden een rivier waarover ons tijdloos veer bewoog,
en door een tegenwind, die altijd loog
in holle vaten met leeg geluid mochten ervaren
uit de heldere irissen van beider oog, jouw
toekomt en mijn verleden verblikten in elkaar
het maakt niet uit hoe we die plek gaan noemen of
we deze ontmoeting…
De engel van lijn 8
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 65 Ik zie je door dikke druppels op de ramen,
mijn engel van lijn 8.
Jouw profiel zo afgetekend en toch zo zacht,
slechts de spiegel en het donker brengt ons samen.
Ik staar naar natte stadse straten,
naar mijn buitenwereld, spiegelend vervormd.
Een regenspoor dat mijn beeld misvormt
laat ongemoeid het gezicht dat ik niet los kan laten.
Neonlichten…
Bezinning
netgedicht
2.0 met 7 stemmen 1.023 Als bij een onverwachte stilstand
Van een slaande klok
het raderwerk wordt geremd
Zo voel ik mij
het lijf nog door de geest getemd
Dan worstel ik met mijn herinneringen
Achter mijn bureau
Over de loop der dingen
Uit mijn jeugd
En over tijd en
Eindigheid
En droefheid die ik op mijn schouders weeg
Dan ben ik moe
en leeg
en toch doet…
toen
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 317 een zijpad
weg van de groep
waar loopt het heen
jij volgt
de tijd staat stil
er is alleen de rots
een lach
we klimmen
roekeloos hoog
je kust
me een regenboog
ik laat me glijden
langs wanden
van herinnering
en jeugd…
jong en fris
hartenkreet
4.0 met 6 stemmen 244 jong en fris
reizen met tijd
maken plaats voor
oud en wijs
niet getreurd
want ieder op beurt
maakt wel kennis met
verdwenen jeugd
herinneringen lachen
en zullen niet sterven
want het levensverhaal wordt
fris en jeugdig...wel verder verteld!…
Tranen
netgedicht
4.0 met 17 stemmen 1.437 Een oud huis vol
vergeeld papier
geschreven herinnering
grijze kamers
pijnlijk gefluister
lege kasten
stil geween
Een oud huis vol
harde woorden
een gestolen jeugd
boeken worden steeds herbeleefd
Is dit nou later ?…
Repeterend verleden
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 385 Gisteren blijkt verder weg
dan toen die dag op school
en andere herinneringen
even verjongen ze de oude geest
die steeds meer vernauwt
tot een repeterend verleden
de paden terug naar het heden
blijken verzande sporen
dwaalwegen in de tijd
die stilaan terugloopt
naar een eeuwige jeugd…
Mijn lief
hartenkreet
3.0 met 4 stemmen 593 Ik wist er van de liefde niet,
toen ik jou vond, mijn lief.
Ik in jouw ogen werd gevangen
met rozen op mijn wangen.
Ik wist er van het leven niet,
toen ik schuilde in jouw armen.
Mijn hart tot berstens toe gevuld
met vreugd en groot verlangen.
Ik wist er van de liefde niet,
toen ik jou trouw beloofde.
En jij mij meenam op een reis,
die…
Fluiten
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen 876 Ik had een broer,
hij floot altijd.
Niet omdat hij vrolijk was,
oh, nee, integendeel...
maar omdat hij bang in 't donker was.
Door altijd te fluiten,
als hij 's avonds onder stergeflonker,
van zijn meisje kwam...
voelde hij zich niet meer zo alleen,
met al die schaduwen om zich heen.
Ja, hij heeft wat afgefloten,
zijn hele leven lang…
Mijn leven
hartenkreet
3.0 met 4 stemmen 996 We ontmoeten elkaar,
maar tot die dag zeg ik alleen nog maar:
Vale, commemoro te
(tot ziens, ik blijf je herinneren).…
sterven bij daglicht
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 1.295 ik heb mijn hand gereikt
al zo vele malen
in momenten van zijn
telkens ontmoet ik weer
bij het sterven van de dag
de dood van jouw jeugd
jouw vingers zullen
mij nooit kunnen raken
ze zijn reeds geknakt
niet meer te helen
je ziel verduisterd
door zwarte visioenen
voelt mij niet meer aan
alles wat ik wil delen
vergaat als bij voorbaat…
Opkomende gedachte
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 1.406 Dwaalde vanmorgen nog
Zorgeloos door de
Herinneringen van m'n
Jeugd - en zie ons
Samen met vader achter
Het paard naar het
Land toegaan - jij ment
Het paard - ik draag de
Koffie en het brood
Voor deze dag -
Dit is de gedachte die
Bij me opkomt nu ik je
Gisteren voorgoed naar
De hemel heb laten gaan…
Roman in twee vensters (1)
poëzie
2.0 met 7 stemmen 1.295 1
Mijn lief zat voor het open raam,
een zon, die langzaam viel,
omlijstte met verzachte schijn,
in een bleekgouden, tere lijn,
haar hoogvoornaam
profiel.
Toen schoof mijn lief de blinden dicht,
verveeld, een beetje boos,
maar binnen drong één scherpe straal
en op haar mooie mond, brutaal,
danste het licht
een poos.
Als eens mijn lief…
Roman in twee vensters (2)
poëzie
3.0 met 10 stemmen 1.391 2
‘k Sta aan mijn venster. Het is laat.
Ik kijk neer op de stille straat.
In duisternis, waar niemand gaat.
Van nergens komt meer één geluid.
‘k Sta met mijn hoofd tegen een ruit.
Wanneer gaat die lantaren uit?
Eén lichtkring op wat vunzigheid.
Die gloor is met dat goor in strijd.
Daar gaat zelfs geen verloren meid.
In mij is net zo…
FILTER 3
poëzie
3.0 met 6 stemmen 1.334 Die huizen zijn wel 't meeste schoon
waar Kristuskoppen op de muren
gladharig naar de zoldring turen,
de meid draagt er een doornenkroon.…
Geheugen verlies
netgedicht
2.0 met 12 stemmen 609 Ik kwam aan in mijn herinnering
Ik stapte uit waar ik dacht te weten
Ik liep richting vroeger, het was er wel veranderd
maar ik herkende het beslist
Wat jaren op mijn netvlies had gezeten
was uitgewoond door eenzaamheid
Wat er niet meer was wist ik
Opende mijn ogen van verborgenheid…
Soms, als je 's winters op 't besneeuwde pad
poëzie
3.0 met 9 stemmen 1.153 Zo vind je soms, als je oud wordt, plotseling
Diep in je ziel een kleine herinnering
Van toen je een kind was, alles warmte en zon;
En 't schijnt, alsof zo dad'lijk 't vizioen
Werklijkheid wordt - 't lijkt bijna net als toen -
Heel even is 't, of je haast tov'ren kon.…
Sonnet
gedicht
3.0 met 98 stemmen 75.944 Soms loop ik 's nachts naar het Victorieplein,
Als kind heb ik daar namelijk gewoond.
Aan vader hand zijn zoon te zijn,
Op moeders schoot te zijn beloond
Om niet. Om niet is het, dat ik hier ga,
De vrieskou in mijn jas laat dringen,
Alsof de tijd zich ooit zou laten dwingen,
Terwijl ik roerloos in de deurpost sta
Om thuis te komen. En zo…
Flarden uit mijn jeugd
netgedicht
3.0 met 17 stemmen 5.277 In een portiek van vroeger
op het Europaplein
blijkt alles nu
er zo vroeg,
oud te
zijn
Maar
op één
bij drie hoog
achter de bel
staat nu Van de Laar
in sier met krul en bogen
Herkenbaar, het gordijn blauw,
de bruin gelakte deur
en uit de bus
het touwtje
ook de
geur
Jij
en ik
we speelden
met tijd en jeugd
in huizen op een…
Zoveel plezier
netgedicht
5.0 met 23 stemmen 51 helemaal
ondersteboven
ontdekten zo
de doos met
kinderspelen
onder het stof
van jaren geleden
het springkoord
en de hoelahoep
we tolden als
vanouds met zweep
op weg en stoep
knikkerden in
de hoek waar de pot
steeds voller raakte
tot de beste hem met
een gave worp uitmaakte
blossen op de wangen
gedachten nog gevangen
door herinneringen…
Licht hautain
netgedicht
4.0 met 25 stemmen 64 zij kwam onverwacht
nam als entree
een licht hautaine
houding mee in
een lieve fris
spottende lach
er ruiste verleden
in haar kledij
zonder dat de
aanslagen van tijd
zichtbaar waren
in haar verschijnen
waar geroezemoes
de boventoon voerde
lijkt stilte nu de
overhand te krijgen
uit pure verbazing om
het vreemde gebeuren
zij…
PIJN
hartenkreet
4.0 met 7 stemmen 1.403 De verwijderde liesbreuk is van horen
zeggen, ingreep tijdens duistere jaren
van luiers en eerste wankele schreden,
herinneringen als sneeuwend TV-scherm
De dokter krast drie akelige streepjes
op linkerbovenarm die danig opzwelt,
dagenlang kunstmatig opgewekte koorts,
kans op echte pokken definitief verkeken.…
Verlaten terrein
gedicht
3.0 met 106 stemmen 25.766 Het mooitste van de kermis was niet
het schelle geluid van botsende auto's
het lonkende licht, de grijparm
die het horloge miste of de zoete geur
van de suikerspinwagen, maar
de bleke vierkanten in het gras,
de afdruk die de kermis op de grasmat
van het park achterliet.
En dat ik dan met mijn zusje aan de hand
naar die plek terugkeerde…
Palmen
gedicht
3.0 met 48 stemmen 27.389 Was niet altijd erotiek of zo
Maar gewoon het overrompelende of het behoudende dat in
Zo'n ontmoeting zit. Och, laat maar. Anders worden
De palmen zo jong. Zo machtig mooi.
----------------------------------------------------------
uit: 'Over de grens', 1986.…
JANUSKOP
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 645 De pracht van de boterbloemenwei
met zuringaccenten en het wit
van ontloken madeliefjes maakt
weemoed wakker, verleden dichtbij.
Er op uit het veld in, heerlijk vrij
na gedwongen schoolgang, op zoek
naar avontuur in afgedamde sloot
of klaverveld met voorjaarstoeierij.
De kleine voederbieten afveegbaar
aan broek of bloes, voor vee bestemd…
DIGGELS
netgedicht
2.0 met 9 stemmen 1.003 raggend flitst de herinnering
door de volgepakte magazijnen
van het geheugen belicht even
een briefje wil jij met mij ver..…
Mijn oude school
netgedicht
2.0 met 5 stemmen 753 In de eindeloze gangen naar de klas
hangen geen jassen, staat geen tas
alleen de herinnering waar ik naar zocht
De zon die door de hoge ramen schijnt
verwarmt het oud versleten zeil
Waarover menig kindervoet in allerijl
nog zichtbaar in een klas verdwijnt
Één voor één passeren ze mijn gedachte
de oude broeders, klasgenoten
Hun namen zijn…
Testament
gedicht
3.0 met 333 stemmen 74.398 Voor mijn ouders is het album met de plaatjes
die zo vals getuigen van een blijde jeugd.
Maar ze tonen niet de zouteloze praatjes
die een kind opvoeden in eer en deugd.
En verder krijgen ze alle dwaze dingen
terug die ze mij te veel geleerd hebben die tijd.…