Alle inzendingen over het OR huis OR uit

Of die van het beroemdste huis ter wereld, dat witte, waar de machtigste man van Amerika slaapt en doucht, luncht en dineert. Dat huis, discreet en ligt geen tip van de sluier. Het kraakt wellicht pijnlijk in al zijn voegen. Binnen de muren van een huis worden de zwaarste geheimen bewaard.…

Gezichten mijner dood, ik draag in mij De klare blikken van uw teedre heerschappij, En ’t warme strelen van uw glijdende gewaden… Ik ken u niet, maar ben in u verblijd, Want gij blijft jeugdig door de tijden, en de tijd Breidt om uw haren heen de zachste dageraden. Ik min u. Ge zijt mijn; ik leef, ik léef van u, Gij, die mijn dagen als een…

waren er in de winter juist onze hoogtij gezinsdagen… kinderen, pa en ma rond het smyrna waarom heb ik het beeld van houtje-touwtje jasjes met zorg gebreide dasjes naast elkaar op de kapstok die warme eenheid raak ik die kwijt… waarom schuift de zomereuforie zich naar de achtergrond… iemand heeft de deur gesloten van het behouden huis…

Ween aan mijn borst den schat der tranen die rijk me maken van uw leed, ik die van wankelende wanen als gij het talmend smeken weet; ik die, mijn kind, op andre schouder om eendre vreze heb geschreid, maar van elke onmacht oud en ouder, weer om een nieuwe hope lijd; ik die het goud van alle transen voor de as van oude zonnen ken…

Zomergenoegens uit het verleden Even een terugblik in mijn oude versleten fotoalbum. Een blik naar het ververleden van mijn zomergenot. Waar mijn strakke lijf langs de kust lijn paradeert, en waar de mannen blikken lonken. En mijn neus de geur van de zee tot zich neemt, en waar de roep der meeuwen nog steeds hoorbaar is. En wat zich in…

gaan wanneer het huis zijn geluid behoudt en ik me enkel in de stilte veilig voel hoeveel afstand heeft het huis werkelijk afgelegd behoudens de jaren die veranderden met de tijd…

Wat is het dat mij in de schoot geworpen wordt meer dan men redelijkerwijs van een man verwachten kan het is als het velijn dat me van het vlees getrokken wordt nog voor ik slachtrijp ben en dat in ogenschouw neemt en soms ben ik een schaap in wolvenvacht doend alsof ik een wolf in schapenvacht ben ondertussen aanstalten makend te…

de herfst schrijft weer poëzie in huis-aan-huis-blaadjes…

Een paar puristen uit Amsterdam schonen de taal met een netenkam. Ze richten 't pincet op het lidwoord 'het'. Hun kruisen straks 'T FOKSCHAAP met DE PAASLAM.…

Tussen het tastbare verleden weeg ik af wat ik kan opruimen, weeg ik af wat ik kan Al deze vertrouwde spullen kleinigheden, een grote koffer voor een grote reis, met een kopie van mijn paspoort van toen Voor ik de dozen open, draai ik het opschrift naar me toe Ja, ik weet het nog Het is er nog, stofvrij Keukengerei en serviesgoed…

Hier woonden reuzen, hun botten hebben we verzameld in musea, hun geesten in mijsea van status en macht, trots en begeerte Wij zijn de blinkende olielampen waarin de geesten leven van wensen die we soms niet in de hand hebben Dan ontsnapt er een en waart hij rond over de aarde die hem gewicht geeft en zwaar maakt een reus die veel te…

Zolang de verf nat is schrijft mijn vinger bont overvloeiend mijn dagboek Onuitgesproken vragen tint na tint en krul in krul op het topje van mijn vinger gedoopt, laag op laag een toverbal van herinneringen die ik langzaam aflik, elke keer dat ik hun smaken wil proeven en mijn leven herlees…

Niet uit elkaar gegroeid nog even vertrouwd, veranderd /door elkaars aandacht Meegegroeid in de ander in wie we zijn Voor alles kan er een tijd zijn Voor langzame dagen /Voor dichter bij huis Voor steeds weer orde scheppen Voor nieuwe projecten en oude vrienden Af en toe een bericht zonder houvast /of het past in het moment en…

De tijd zit erop, ze is al naar huis, inclusief haar achilleshiel die hoef ik niet thuis nog los van het feit dat ik al genoeg op m’n bordje kreeg en had want daarom is zij er, speciaal voor mij.…

Ik hoor de nacht die nader-zijgt, - en beider zwijgen... Ik voel uw hoofd naar mij geneigd, - zal 't míjne neigen? Uw aangezicht is vreemdlijk stil in 't schemer-leven... Ik zie het laatste dag-geril in de avond-dreven. - Is dit een einde of een begin?... Uw handen glanzen; uw blik is als violen in verslenste kransen... - - Ach…

Jouw leven ruist nog in mij, in mijn gedachten denk je met mijn vragen mee hoor ik uitspraken die je ooit deed .....Jouw leven ruist nog .....in mij, in mijn gevoelens .....beweeg je met mijn bloed mee .....voel ik je stromen door mijn hart Jouw leven ruist nog thuis, alsof je aanwezig bent de warmte van jouw lichaam ergens tastbaar…

Schepping: geesten die uit vlees lichamen blazen -- en zich bottelen.…

het is stil, het is oorverdovend, we treffen voorbereidingen om naar huis te gaan. verwacht geen held…geen stoere verhalen ik zal mijn ontslag indienen. vergeten zal ik deze waanzin echter nooit. want in welk land ik ook vocht, bloed is overal rood.…

Als, bij moe-tanend avond-lichten, angst daalt in onze aanwezigheid, zijt gij 't, die voor onze aangezichten de vreê der avond-lampe breidt. Wij zitten en ons leden wegen, zwaar van stil-naedre dage-dood; gíj hebt zacht woorden die verplegen, en breekt het vredige avond-brood. En wij, die uwe gaven eten, wij rusten in uw blijde…

Herinneringen razen rondjes om het huis – trillen voor het raam.…

Schijn is een kunst, een paar vegen vormen van verf, een intieme ervaring van velours, huid en verdriet Een mooier vak bestaat er niet dan schaamteloos direct nabijheid en diepte te voelen, zoals in bed Schijn bedriegt, mijn faillissement is maar een façade, als een naam die onwetend aan je gegeven wordt Schulden heb ik niet meer geld…

Creationisten springen in de bres. Ze willen dat de mensen gaan geloven, dat zonder evolutie God daar boven de wereld schiep en klaar was op dag zes. Bewijzen doen ze niks, ja toch, één ding: dat er iets schort aan hùn ontwikkeling.…

Als je je huis niet grondig onderhoudt Ja, ramen zemen en een keertje stoffen Maar voor de rest de boel dus laat versloffen Dan tocht en lekt het en moet er verbouwd Kozijnen, leidingwerk etcetera Stuur Bea toch de rekening maar na.…

Als de slakke komt gekropen, Hier en ginder, door het huis, ’t Is al met haar slijm bedropen, Niet een kamer blijft er kuis; Maar de middel is te vinden Om het vuil, het lelijk ding, Op te schorsen, in te binden, Dat het niet te ver en ging: Men behoeft maar zout te krijgen Dat men op zijn leden strooit, Straks zo zal het neder zijgen, Als…

De uitgeprocedeerde vreemdelingen Moeten hun huis uit volgens onze wet En als een burgervader zich verzet Wil de minister hem tot actie dwingen. Er is geen herberg meer in zo'n geval En zelfs geen plaats meer in een boerenstal.…

De vingerafdrukken van je toewending nog op mijn huid kan ik het huis niet uit. Ik weet je straks weer doende in dit zo grote huis: het plooien van de was het zachte strijken van mijn hemden het zemen van de grote ruiten het denken aan de wereld buiten. Ik kan het huis niet uit.…

mijn huis heeft vele hoekjes om te schuilen ben je verdrietig je mag er huilen mijn huis wil alle zorgen met jou delen je bent zo welkom zonder vooroordelen mijn huis staat open dag en nacht het geeft je warmte liefde en kracht…

de ruiten staan nog ongehavend in hun verweerde raamkozijn hoelang alweer geleden viermaal een kind van zeven en wat restantjes peutertijd sindsdien niet meer betast hebben de muren langzaam hun geheimen prijsgegeven de barsten tonen twijfels van mijn ziel - zelfs in dit huis zocht ik vergeefs asiel…

de poes slaapt onder de hortensia de tuinkabouter lacht haar uit eitjes van zilveren chocola een kinderhand vol met buit overal hoor je hiep hiep hoera uit punaisegaatjes in het huis de middagzon laat een tekening van een klein meisje stralen het geeft ‘t huis een nieuwe tinteling en overal zijn verhalen, cadeautjes, post, een rekening…

Het huis waar vader werd gemeden omdat hij werkloos was en dronk en af en toe de boel aan stukken sloeg waarvan wij niets begrepen. Waarvan wij niets begrepen als hij in bed met dikke tong maar altijd weer verbeten de Internationale zong. Nu zijn ze oud en wonen in een keurig huis en kijken naar de mensen die nog kunnen lopen.…