Alle inzendingen over hier OR lisa OR liefde

Ik ren en ren voor de pijn maar jij komt me achterna doe me geen pijn! laat me met rust! ik wil alleen zijn! maar ik val neer en sluit mijn ogen ik voel de pijn maar ik kan niks meer doen jij gaat gewoon door met pijn doen…

Lieve mama We zullen je missen, als moeder, zus en vrouw. Afscheid was er nauwelijks, want het ging veel te gauw. We zullen je missen, ook als vriendin. Maar we zullen je het meest missen, in dit gezin. We zullen je missen, met alles wat we samen deden. Maar we zullen het onthouden, als een kleurrijk verleden. Oh, wat zal ik je missen…

Van buiten zo gewoon van binnen een verwarring Niemand die het hoort, niemand die het ziet. Het huilen zonder tranen, het stil intens verdriet...…

Mijn liefde werd steeds sterker, En mijn angst werd groter, Toen op een dag het vonnis kwam, Ze is verlost uit deze aardse kerker. Mijn hart brak doormidden, Er zijn geen woorden voor, Ik kon alleen maar bidden, Wat meer op schreeuwen leek.…

Mama ik mis je zo... Elke dag, elk uur, elke minuut, elke seconde kan ik niet zonder jou Mama...? ik kan niet zonder je je was mijn steun mijn toeverlaat we deden alles samen, iedere dag mama ik mis je zo...…

Waarom zoveel ellende waarom zoveel pijn waarom zoveel dingen die niet te begrijpen zijn?…

Mijn hoofd is te vol Ik kan niet meer denken Mijn handen bibberen te erg Ik kan niets meer vasthouden Mijn benen zijn te zwak Ik kan ze niet meer laten staan Mijn voeten zijn te moe Ik kan niet meer blijven staan Kortom……

Oorlog in mijn hoofd ruzie tussen beide ze blijven allen schreeuwen ze blijven allen strijden Oorlog in mijn kop er zijn zoveel gewonden en als dit nog even doorgaat zo word ik straks dood gevonden Oorlog in mijn hoofd ik geef het bijna op en er is niemand die ziet dat ik een slagveld verstop…

Jij was alles wat ik had. Ik hield van jou en jij van mij We deden alles samen Je ging voor controle naar het ziekenhuis de uitslag... je had weer kanker. Ik kon niet verder toen ik besefte dat ik je los moest laten voorgoed... Je laatste nacht oud op nieuw om kwart voor 1 verliet je mij De vrolijkheid van het leven is…

Ik zie haar staan. Diep kijkend in haar ogen, zie ik alle emoties aan mij voorbij gaan. Verdriet, pijn, gemis en rouw. Met betraande ogen draai ik mij om Ben ik deze rouwende vrouw?…

fluister ik steeds onzekerder jouw naam, Lisa, durf nog steeds niet even binnen te gaan...…

(Voor Lisa, Mara en Ivora) Prachtige huizen in een Glooiend landschap Oneindig Heuvels. Dom. 't Gewelf strakblauw Zonnebloemen Bootjes Vrolijk vliegende vlinders Zoals dat hoort Levendig De dagen prijzen jullie Nieuwelingen Deze eeuw Verwachtingsvol in jaren Gedijde tijd In toekomst...!…

Oh, Mona Lisa met jouw mysterieuze lach; een hele mannenwereld plukt jouw ingetogen liefde op de voorwaarden die leven wil met het geluk van elke nieuwe dag.…

Tijdens het lezen van een luchtige roman van de verleidelijke Lisa St Aubin de Terán knabbel ik van Duyvis borrelnoten en nip ik van het bier. Ergens voel ik mij diep schuldig, omdat ik niet voor zwaardere kost heb gekozen, maar de boog kan niet altijd gespannen staan en een jointje hier en daar verzacht de stressmodus.…

Het lachje speelt om haar mond Geheimzinnig zacht aanwezig Gedachten spelen in haar hoofd afwisselend tikkertje en verstoppertje Een stukje realiteit als antwoord op de vraag naar onbekommerd plezier Pak me dan als je kan P.…

Zinnelijk haar mond haar ogen half gesloten haar strijkstok haar hand Zubin Mehta dirigeert zij een en al vervoering…

Miljoenen zijn er naar Parijs gekomen alleen maar om haar glimlach eens te zien om daarbij heerlijk weg te kunnen dromen en dat slechts voor een Eurootje of tien. Geen mens heeft er, zo door de bank genomen, een doekje in de kamer bij hem thuis waarop één blik al zorgt voor tranenstromen, slechts door een glimlach: Mysterieus en kuis. Ik…

ogen een paar ogen ogen die kijken ogen die volgen die mij volgen die mij aankijken ik kijk terug kijk ze aan diep in de ziel dring ik door poel van gevoel spiegel van ziel vonk van de geest vensters van persoonlijkheid maar er blijft altijd iets van mysterie meer woorden zijn overbodig missen de essentie kijken, kijken…

ze verraadt niet, hoe ze het eigenlijk vindt om in de belangstelling te moeten staan misschien verafschuwt ze wel deze baan het blijft de vraag, wat ons eigenlijk bindt toch is ze mooi, ik hou van haar zachte huid die geen verval toont, van de vergane tijd al kan ik wel een beetje licht op haar kwijt voordat ik het landschap achter haar sluit…

Kijk, hier zwijgt pieterman nu als het graf Danst liever met de kinders voor de ramen En spelt - op afstand - buitenlandse namen Alichoa, Far Ör en Sönke Drav Waar zijn Endymia en Rosamunde Roskilde, Haviland en Erdoman? Ik wou dat ik hun namen nou eens kan Reproduceren, 't lijkt wel Volkenkunde!…

hapje voor opa en hapje voor jelle hapje voor papa en voor isabelle hapje voor mijke en tuurlijk voor tess ziezo dat zijn er inmiddels al zes wat denk je van lisa jolanda renee cock en noon en sophietje sabien en heleen en dan nog michael niet te vergeten wat hebben we het toch druk met eten hallo kiek nog eentje voor sven en paulien voor…

Al ben ik geen Venus, geen Mona Lisa geen fenomenale schilder of anderszins Ik ben ik, neem me zoals ik ben, met mijn gebreken, met mijn hart.…

Schrijf me, maak me blij wees een engel, jij zet je liefdespijn liever niet opzij Onze liefde blijft wij zijn één en vrij onderga het, dan gaat ze nooit voorbij Altijd weer zul jij Zywa zijn voor mij…

laat de wind stil gaan liggen wanneer we het vlees van elkaar afschrapen niets meer gaat van mij naar jou naaktheid tot op het bot geen kracht meer geeft verberg regen in stenen de verwarring van gedichten in een lichaam dat zichzelf verdrinkt zwalkend door verlamming laat het stil zijn tot in het meest argeloze woord ik ben de…

groen en vochtige aarde dat leven doet jouw hand op de mijne de kinderen in de bladeren wervelwindje van leven een zomaar zondagmiddag en nu nu ze groot en bijna weg zijn vallen de bladeren weer slaat regen ongeduldig tegen hetzelfde raam van waar ik je lopen zag tevreden glimlach rond je mond even geheimzinnig als die van de Mona Lisa…

voelde me enigszins bedrogen opende pas na de film het slot en dan: weer een vervalste code van Da Vinci Mona Lisa is geen vrouw maar man!…

Wat is het dat mij in de schoot geworpen wordt meer dan men redelijkerwijs van een man verwachten kan het is als het velijn dat me van het vlees getrokken wordt nog voor ik slachtrijp ben en dat in ogenschouw neemt en soms ben ik een schaap in wolvenvacht doend alsof ik een wolf in schapenvacht ben ondertussen aanstalten makend te…

Mormel de veelvraat is pas verzadigd als niets meer overeind staat de kunst op de muren ziet hij niet interesseert hem niet zelfs de grote Mona Lisa op de zijkant steekt hij prakt hij en breekt hij in brokken en gruis zo houdt hij huis.…

witte raaf Ik leef in ’n klein paradijs in genen geschreven driften bron van het aardse kwaad met het verstand beheert reikt ze mij haar slanke hand die geen mens ooit bezeert Simpel is de gouden graal: veiligheidspal op emoties en elkaar respect betonen; onoverkomelijk is dat ik voor verbreiden van m’n paradijs m’n geliefde Lisa…

Waarom droom je van Mona Lisa? Is er geen stroom daar? Vonkt het alleen, vaag ergens tussen jouw buik en jouw hoofd? Vonkt het ook bij haar? Hoop je?…