Alle inzendingen over hinde OR schuilen OR dood

soms wanneer de wolven zingen schuilen uilen diep in steen papavervelden doezelen als voorheen toen niemand nog haar doden telde kinderen van de nacht, in hen ligt de waarheid zo schielijk verborgen verweerde grond bedekt de stroom die in het sterven was uitgemond…

soms wanneer de wolven zingen schuilen uilen diep in steen papavervelden doezelen als voorheen toen niemand nog haar doden telde kinderen van de nacht, zij erven het kruis van eeuwige rouw waar schrale grond de stroom bedekt die mondt in sterven…

als dode mussen in de tuin de gestorven woorden onbesproken zwarte lakens waaronder het veilig schuilen is op een dag verduistert de zon de avond valt uiteen in sombere nachtgedachten en besluit ik de sterren terug te hangen in het heelal waarna de slaap ongehinderd binnensluipt…

Gespannen wacht ik op het sein dat ik mag gaan En ren er dan als eerste supersnel vandoor Ik voer de meute aan, maar sta plots naast de baan omdat ik hijgend als een hinde hier verloor? Nee, ik word niet genoemd op dat Olympisch feest Mijn naam is Haas, maar ik ben er dus wel geweest…

Ik schrei naar U, o Heer, die verre zijt, Gelijk een schaapje naar de herder schreit, Gelijk een kind, dat honger heeft, naar brood, Gelijk een levensmoede naar de dood, een afgejaagde hinde naar de bron, Gelijk een kwijnend plantje naar de zon Als Rachel wenende te Bethlehem: Zó weent mijn stem.…

Vanavond ga ik weer naar het toneel. Als liefhebber ben ik in staat om uren geconcentreerd naar de acteurs te turen. Het is een zeer opwindend tafereel. Zo kom ik keer op keer aan m'n gerief tegen het lage btw-tarief. --------------------------------------------- Het gerechtshof in Amsterdam heeft bepaald dat peepshows toneelvoorstellingen…

Wat geeft nu het leven zin? En waar ben je het beste in Een ieder wil zich manifesteren Eigenlijk moet je alles uitproberen Alles is een ruim begrip En comadrinken is vet hip Als je het overleeft een goede test Is de beest uithangen, 'n manifest? Ik blaf en iedereen is bang voor mij Ik ben er als de kippen bij Ik tok en kukel en ik kraai…

De ‘influencers’, oftewel BN’ers met zoveel duizend volgers op het web, doen niet meer mee: “De voorzorgen zijn nep!”, roepen klimaat- en pandemie-ontkenners. Ach beste luisteraars, denk nu ‘ns na: Komt influencer van influenza?…

Hij was niet goed genoeg voor het echte werk, dus nu speelt hij enthousiast in de kerk. Met skinny jeans, lang haar en semi-akoestisch gitaar.…

O meditatie scherpzinnige nietsontziende barmhartige leerschool waarom heb ik ooit gewenst de waarheid te zien Onwetend dat de waarheid een zweep bij zich draagt…

'Krèg nâh de kankâh' rieptie niet te wènag Toch hep ik steids wat met die gas gehad Maah ja, ik ben getauge in die stad Ik von ze grofhèd in de bek juìs gènag Ech pènlijk dat de scheppâh vamme held Nâh zelluf doâh die ziekte is geveld…

het is de pijn het mes het bloed die haar steeds doen vluchten in dromen weg van hem het is de wijn de fles de gloed die haar hart doen luchten te komen zonder rem het is de geest het glas het rood die haar steeds doen huilen in schokken verspilde kracht het is het beest de as de dood die haar laten schuilen voor brokken…

jouw hart voor mij opengesteld een museum van rood waarin ik kan rondwandelen, prachtig als de schilderijen van Rodin, waar jij in verholen zit waar 'k kan fluisteren tegen jou en jij jouw gloeiende woorden over mij heen kan leggen, prachtig als goudslingers, waarin ik kan lachen en schuilen tot de dood.-…

mocht mijn geest zo zoetjes aan verstillen in mijn broos geworden lijf verlangend naar een zachte dood mocht mijn ziel naar verre einders reiken willen schuilen en rusten in een oude hemelse droom laat me dan los, weer huiswaarts keren naar wie mij immer dierbaar bleven en wil mij niet vergeten…

Opnieuw laat ik me verdwalen Onderga de hamerslag Jouw bekken tegen mijn handpalm Losgewoeld als een dolle hinde In de schijnwerpers Door de zwenking van jouw heupen Laait de boze droom op De sater in jouw merg Schudt grijnzend mee In het ritme van mijn snik De krokodilletranen van een dwerg…

' Zo roept ze: `Ik smachtte van de ogenblik, Dat ik voor 't eerst u in dit oord zag jagen, Niet op de hinde alleen, de schuchter-blode; Ook op wat wildst er in de wouden zwerft. O, mocht ik u, en nooit versaagde jager, Hier in mijn armen temmen!…

Niemand rook de geur van je liefde niemand wist van de nachtegaal op je tong of dat er hinden door je schedel holden en bloemen zich in rijen achter je adem verschansten. Ik klampte me vast aan je lichaam tussen kruiden en schoven werd je blik een verre wolk.…

waar kan ik schuilen als alles ongrijpbaar wordt mijn lichaam in het water komt en weigert te drijven, zelfs niet in een enkel beeld, de ogen wijd ik zie wat ik zie het is onbegrijpelijk hoe de geur blijft hangen het rottend hout en hoe het huis zich verwijdert ik hoor het in de nacht het pootjebaden van de dood op de bodem ligt…

je hebt je kleden afgelegd en alles op een rij gezet met grote ogen in een smal gelaat kijk je de wereld aan of wij passanten zijn die af en toe nog even naast je staan jij kon niet duiken voor die steen of schuilen voor de bui die je zag hangen nog is er het verlangen dat ongemerkt het leven de dood geen kans zal geven…

ontluiken bloeit uit haast dode takken, nog in donkere kamers met beschimmelde ramen daar schuilen tere knoppen in schuldloos schamen de adem van buiten zuigt aan wanden die zijn opgebouwd uit dichtgetimmerde ruiten en waar licht botst om dan in het niets te verzanden totdat mijn vogels roepen en ik ze verder draag in mijn…

Hind! Dewi!) Is er dan niet één artiest meer crea? Want wat blijkt nu: de Sky Radio-luisteraar Heeft een lang-termijn-geheugen van een jaar!…

dan valt uiteindelijk het laatste woord en meteen stopt de tijd mag ik nog wel ademen want zover wil jij niet en tenslotte gaat het nergens over of toch, nee laat maar we zwijgen in elkanders naam en ik kijk door het venster naar het huis aan de overkant nergens licht te zien, de buren schuilen of liggen dood in hun zetel……

Slakken trekken sporen door het land, schuilen in koepels van staal, bijeengedreven door onzichtbare hand. Te laat zijn ze, allemaal. Blindgangers die zich afwenden van elkaars aanwezigheid, zij die elkaar niet kenden, doden zwijgend de tijd. Vanaf hier scheiden elkanders wegen, eindelijk verlost van stremming.…

dood In de nacht strompelt een schim voorbij hij is de dichter die denkt aan de dagen voorbij Thuis is de plek waar ze kunnen schuilen waar andermans blik niet kan raken…

Ik schuil, maar pruil niet, beste vrind! En mijd de lui die pruilen. De felste bui houdt eenmaal op; Maar van de regen in de drop Kwam, die bij U kwam schuilen.…

Woorden worden begraven blz worden blanco blad letters worden verlaten zonder hun lijnen voelt ze naakt ... Ze ontkleedt zich van zinnen nestelt tss de versnipperde hoofdstukken het kaft als deken voelt zo volmaakt... De punt comma´s dansen raken de einders op de notenbalk geen mens zal weten hoe diep of hoog haar dalen haar ziel…

De opdracht luidt goed en kwaad Ziel balans te brengen, schoonheid Die voor de vaat vroomheid Verlaat voor het te laat Tafel of stoel is Vogel, ranke hinde Nevel, gras, beminde Aan, op, te, be, - zitten Ik wil droom zijn Blad aan boom Duizend kleuren Hoon Verklaar mij voor gek Nog word ik gewekt…

zucht-zicht verspringende zinnen ongerepte poppen van vlinders Maagdelijk schoon zuiverend van schuld snelheid van het licht kleurschake-ringen Eland in vernieuwende geweien grazen in zondagse paden hinde die het water las Jeruzalem in een maagdelijk blad licht dat vlees geworden was bestuivende bijen was…

Ik volgde de dood en toch dronk ik door zonder bezwaar. Ik hoorde mijn kind huilen, Vanavond besta ik nog zij kan weer bij mij schuilen…

nu zelfs de vos een mondkap draagt geen konijn zich dichterbij dan anderhalve meter waagt reeën alleen op stille uren naast de struiken staan vleermuizen in quarantaine zijn gegaan vieren alleen de vogels nog feest grote spreeuwenzwermen vallen op de struiken aan dichtbijeen zodat de slechtvalk er geen kan slaan lang is het buiten niet zo…