Alle inzendingen over homovluchtelingen OR safehouses OR Alphen aan de Rijn

De ‘influencers’, oftewel BN’ers met zoveel duizend volgers op het web, doen niet meer mee: “De voorzorgen zijn nep!”, roepen klimaat- en pandemie-ontkenners. Ach beste luisteraars, denk nu ‘ns na: Komt influencer van influenza?…

Hij was niet goed genoeg voor het echte werk, dus nu speelt hij enthousiast in de kerk. Met skinny jeans, lang haar en semi-akoestisch gitaar.…

Ik heb seeds medelijden met wollen speelgoedbeesten, zij kijken uit hun ogen alsof ze wilden leven. Ze zijn bijzonder kwetsbaar, hun wonden helen nooit, ze zijn nooit werk'lijk dood en worden toch gegeven mee aan de vuilnisman. zo doen nu eenmaal ouders, dat zijn volwassenen en nimmer te vertrouwen. -------------------------- Uit:…

Jongens maken met een meisje gaarne op de Rijn een reisje. Vele rederijen gunnen hun cruise aan lui van beider kunne, zowel aan tante als aan oom. De Rijn is zo 'n toeristenstroom. Zo leiden reisjes op de Vecht heel dikwijls tot gemengde echt; dan zweren immers man en vrouw elkander varend eeuwig trouw. De populariteit is groot.…

In het Aarkanaal vissen met handgranaten: beetje plomp…

waar plotseling wind het kabbelend water striemde tot golven een vlucht statige ganzen dook in gakkende paniek gezellig geroezemoes uiteen geschoten werd door dodelijke stilte daar verloor zon haar kracht werden levens vermoord dat moment waar waanzin hoogtij vierde werd abrupt in bloed gesmoord…

Vaak heeft hij onze Hollanders bezongen Die jongens uit ons landje aan de Rijn Die altijd zo stijfkoppig konden zijn Waarmee ze heel wat op de knieën dwongen Dat lied mag dan van jaren her geweest zijn Maar laat ons morgen iets meer in die geest zijn…

Op 't hoekje van de Hooigracht En van de Nieuwe Rijn, Daar zwoer hij, dat hij zijn leven lang Mijn boezemvriend zou zijn. En halverwege tussen De Vink en de Haagsche Schouw, Daar brak hij, zes weken later zowat, De eed van vriendentrouw.…

Schijn is een kunst, een paar vegen vormen van verf, een intieme ervaring van velours, huid en verdriet Een mooier vak bestaat er niet dan schaamteloos direct nabijheid en diepte te voelen, zoals in bed Schijn bedriegt, mijn faillissement is maar een façade, als een naam die onwetend aan je gegeven wordt Schulden heb ik niet meer geld…

Van Rijn heeft zijn rapport nu uitgebracht De werksfeer daar blijkt een en al misère Je borstomvang bepaalt je carrière Men pest, intimideert, misbruikt zijn macht Eén kleinigheid verrast in dezen wel Mathijs maakt zijn rentree, bij RTL…

Maar wat nou als de moeder van van Rijn In een zeer luxe verpleeghuis had gezeten Dan zou de arme man zijn toegebeten 'Jouw ouders hebben dus geen centje pijn' Uit welke hoek zo'n zaak ook wordt bekeken Je wordt van alle kanten afgezeken.…

Geen boom springt uit de lijn van het Amsterdam-Rijn- kanaal. Rechttoe, rechtaan. Geen boot verlaat zijn baan van schuim, zilver en groen. Ik moet hetzelfde doen en volg de regelmaat die door het landschap gaat. Dan sla ik af. Een bocht. De kromming die ik zocht. De lijnen worden speels, maar stuiten op de rails.…

Vanachter een spiegel van fixeer kijk jij mij vragend aan. In de gewichtsloze sfeer spel ik zachtjes je naam. Samengebald licht op papier, voor altijd spelen we hier. Een konvooi van beelden flitst voorbij, één ogenblik sluit de rij. We mediteren op de rivier waar de zon opbloeit uit het water. Vissen schilderen ons plezier, de…

als schilder van licht en donker nam hij dikwijls een kijkje in zijn gemoed…

Vol wollig schuim glijdt de brede waterval schuin naar beneden, buldert aangenaam met diepe basstem: "Hoe ik steeds betaam!" Telkens verrast een spattende golfknal. Tussen rotseilandjes en steile wal zweeft ijle waternevel, omhelst minzaam dansende regenbogen, maakt grote naam: een vluchtig, toch altijd durend kleurig bal. Watertoonkunst…

”Meneer Van Rijn ik eet slechts brood en ei Al maanden geen salaris meer ontvangen Nog even en ik ga mezelf verhangen” Er klonk een stem die opgetogen zei: ”Mevrouw u volgt voorbeeldig ons beleid: Participatie en Zelfredzaamheid”…

Overdag schuilend, verborgen, ontheemd zijn de rijen vervreemd van de wens die men had om zich hier te vermeien Marsman gaf Holland de stem mee van water, hoe vreemd en ontheemd klinkt een halve eeuw later de stem van de wind over steppen, woestijnen en over de bergen steunend en zwijgend onneembaar de rots van 'n onwrikbaar…

Maar je zal zien dat voor ik goed op stoom ben er vast veel water door de Rijn gaat stromen.…

zegt de een en geeuwt daarbij, ‘Niet heel veel raars, gelooft dat vrij; Wat dal, wat berg, de Harts, de Rijn, Wat blauwe lucht en zonneschijn.’ Doch de ander, op wiens blij gezicht Een glans nog van verrukking ligt, Roept! ’Berg! - dal! - o! - de Harts - de Rijn! Zó ’n blauwe lucht! - zó ’n zonneschijn!’…

mijn kaktus denkt aan verhuizen voelt een onbekend jeuken van transpirerende bladluizen en ook mijn magnetron kijkt jaloers uit de ramen en je hoort het ding denken de zon zou zich moeten schamen zelfs mijn tuinslang lijkt overspannen te zijn welkom in Hawaï aan de Rijn…

Ons water komt van Maas en Rijn en regen De stoere dijken waken als soldaten De dijkgraaf houdt elk gaatje in de gaten Wat nooit gebeurt…ik kwam zo’n kerel tegen: Hij zei: ‘Ik heb een goede vraag verzonnen. Wie heeft er in uw waterschap gewonnen?’…

Kijk, hier zwijgt pieterman nu als het graf Danst liever met de kinders voor de ramen En spelt - op afstand - buitenlandse namen Alichoa, Far Ör en Sönke Drav Waar zijn Endymia en Rosamunde Roskilde, Haviland en Erdoman? Ik wou dat ik hun namen nou eens kan Reproduceren, 't lijkt wel Volkenkunde!…

peilloze droefheid gevangen in haar ogen de diep intense blik in een gestold moment het bebloede gescheurde gewaad de eenzaamheid die opkruipt uit haar hart haar loodgrijze gemoed wendt zich af van de wrede wereld de lucht kleurt rood Meester, je zeggingskracht opent haar verleden je redt haar van verlies en vergetelheid het…

." "Die Italiaan", dacht Merkel langs de Rijn, "kan als spaghetti zo langdradig zijn."…

Eerst Trijntje toen Van Praag en straks Van Rijn Gevolgd door Klijnsma als zijn moestuinmaatje Heel Nederland hangt aan een zijden draadje We jagen voort als in een Fyra-trein Alleen boer Geert blijft onverstoorbaar blij Met schorseneren, Hetty, lof en prei…

[Ene bijdrage tot Van Alphen's Kindergedichtjes.] KONINKJE (met een fijn stemmetje) Papa sinds uw vertrek heeft Napje leren lopen. KEIZER (met een basstem) Ik ook, mijn kleintje! KONINKJE. En hard! - KEIZER. Ik ook — dat zou ik hopen! (Met een zucht.) Maar leer het, kindje! 't ga hoe 't ga, Van geen Kozak...…

Wat is het dat mij in de schoot geworpen wordt meer dan men redelijkerwijs van een man verwachten kan het is als het velijn dat me van het vlees getrokken wordt nog voor ik slachtrijp ben en dat in ogenschouw neemt en soms ben ik een schaap in wolvenvacht doend alsof ik een wolf in schapenvacht ben ondertussen aanstalten makend te…

[Uit de Tweede Zang van: De Hollandsche Natie] Op de eeuwige Alpen, dik met sneeuw en ijs omschorst, Ontwringt de schone Rijn zich aan der bergen korst. Eerst sluipt hij nietig voort, met ongewisse gangen, Als een versmade beek, nauw waard een naam te ontvangen.…

De Rijn stroomt teugloos rond.…

Zo zeldzaam is de naam die zij bedacht Als vroedvrouw Neeltgen, niet het Joodse Bruidje Geen Remmert, IJsbrandt voor zijn tere huidje Maar Rembrandt, schepper van de Wacht der Nacht In 't grootse, volle leven om hem heen Zag hij de mens, maar ook zichzelf - alleen…