Alle inzendingen over hoofdprijs OR koffers pakken OR opvliegen

Opgaan in rode schemer met de nacht opvliegen en dan woorden schilderen. Druppels in een kelk, stromend genoegen.…

Opvliegen uit as van gisteren. Lang leve de vogel phoenix. Gelukkig nieuwjaar!…

, is de allermooiste hoofdprijs.…

Pak mijn hand en houd die vast maak je los van al die last. Ik loop immers met je mee, ook al zit je niets meer mee. Pak mijn hand vertouw op mij zet je zorgen maar op zij. Ook al wil je niet bestaan, uit dit leven willen gaan. Pak mijn hand ja, doe het maar want wij horen bij elkaar.…

Een Mirage raast over, laag op de nabrander, bulderend door mijn bier, op weg naar zijn zachte thuis? Mijn droom verdrinkt in zijn decibellen, het gesprek verstomt, sterft bijna.... Gelukkig borrelen bellen koolzuur nog omhoog in onze glazen en het gesprek herpakt zich als de herrie zich uit de voeten gemaakt heeft.…

Ik hou van wandelwegen waterplassen nevel boven meersen zon het wonder van een blad ook als het valt jaargetijden een fazant ondergedoken geschrokken opvliegend uit de sloot moeiteloos argeloos door dit lage land bekoord…

Dat zijn pas renners waar ik blij van word Al pakten ze geen hoofdprijs op 't end De heroïek bereikt het bovenmaatse In net-niet-vluchten en in ereplaatsen…

Laten we verstoppertje spelen in dit oerwoud van eeuwige verveling Als je vals speelt ga je af dan krijg je billenkoek dat is je straf Ik zie je wel Ik zie je niet Verscholen achter de schaduw van jouw gestoorde gestalte speel je sluw het geniepige spel van verdwijnen en verschijnen Ik zie je niet zie je wel Zeg me waar ik…

Het leek een goldrush voor de USA Nu zijn de schaatsers boos en ontevreden Ze worden gepasseerd en weggereden Waar ligt het aan, ze hebben geen idee Bij elke start weer luidkeels uitgezwaaid En daarna door ons in het pak genaaid.…

Ik wilde het pakken en lezen maar wist al dat erin zou staan dat jij je koffers had gepakt en voorgoed was weggegaan. Ik sloot daarom mijn ogen weer terug naar de onwerkelijkheid waarin ik dacht dat ik weer slapen zou in mijn eigen eenzaamheid.…

Als het samenwonen voorbij is de koffers en dozen zijn gepakt ga dan vooral niet bij de pakken neer zitten Laat gerust je tranen de vrije loop ga gerust rennen tot je er bij neervalt rust zoveel je maar wilt, voelt, kunt Schreeuw, krijs, vloek ook gerust tot je in je middelste midden van je zijn je andere ik tegenkomt,die diepe eigen ik…

Hij wist zijn Facebook prima uit te venten en gaat nu met de hoofdprijs aan de haal. Dat hij het leuk vindt, lijkt volop bewezen. Dat is van zijn gezicht wel af te lezen.…

Avast budankt or, sintuklaas! Petrik O ja, geev ju paart ma un klondje fan mei! Avast, dus. O ja, en netuurluk de groetu an pied!…

dat wil je niet weten wereldstad, Amsterdam een dorp vergeleken bij Mexico rode lap voor een stier maakt hem gek, dol hier of daar to be or not to be? keuzes en nog eens keuzes in een ultra-moderne tijd ook zijn er nog het berbers dorp met berggeit hondenpoep, kattepis dat is geen... geheit!…

sjansend door het grote appartement Maar het echte geluk zit hem in kleine dingen Onze lach welke elke dag op onze lippen ligt Ja, ja en dan de spullen, de bullen, de troep ‘Je kan maar op 1 stoel tegelijk zitten’ En ook maar aan 1 tafel en op 1 bed liggen En met ‘lepeltje lepeltje’ kan je dat nog delen ook En drinken uit 1 kopje, beker ‘to go or…

Daar sta je dan Klaar om uit te vliegen Koffers aan elk van je zij Een koffer met kleding Een koffer met herinneringen Daar sta je dan Klaar om te gaan Je kijkt nog een keer om Zacht rollen tranen over je wangen Nu moet jezelf gaan vliegen Klaar op het randje van het nest Daar ga je dan Het is zover Je vliegt zo hoog Het nest is uit…

De hoofdprijs heeft hij immers toch al binnen.…

mag ik even slapen dromen hoe het is je nam bloemen mee in kleuren die je pasten ik vergat de thee omdat je blikken me diepzinniger betastten ik heb je meegenomen naar de driezitsbank we wonnen daar alleen de hoofdprijs je lichaam zei bedankt…

Ik had de slaap niet gevat, wel vroeg naar bed om midden in de nacht op te staan om naar mijn geliefde Spanje te gaan koffer te pakken, bus te pakken, vliegtuig te pakken op Schiphol koffie te pakken kijkende in het luxe cadeau-magazine het nieuwste van het nieuwste viel me op en met een geeuw van onvoldoende slaap las ik "Tiny earbuds for…

Zes keer en dan kan je de hoofdprijs krijgen. En dan? Een huldiging op het bordes? Nee, ìk bedoel: de actie Alpe d’HuZes!…

Na drie uur varen we Helsinki binnen, Gelukkig zal ik nooit een ‘hoofdprijs’ winnen.…

ik mijn koffer en vertrek met de noorderzon. --------------------------------------------------- uit: 'Vandaag was het in elk geval geworden', 2000.…

Vertrekt hij voor een aanslag mooi op tijd – Komt ie te laat en is tie koffers kwijt, Dus hij besluit naar elders uit te wijken. Waar hij tevreden Schiphol dan vergeet, De chaos op Schiphol is al compleet.…

jaren lang zocht ik wegen af om elke vorm van pijn naar het verleden te bonjouren elke traan leek zwaarder dan wat er ooit al was gebeurd nu is daar de overweging te vinden wat er al die tijd al was iets simpels en eenvoudigs wat mij van geluk laat proeven dat is wat mijn hoofdprijs kleurt…

Nee graaien, dat ligt ècht niet in z’n aard, Maar nu blijkt hij opnieuw een hoofdprijs waard.…

In de lege hal staat mama met haar koffer -- te wachten; ze huilt.…

Koffer staat al klaar Geniet met volle teugen Onderhuids bij mij…

dämmerung minus fünfzehn grad der untergang des abendlandes jetzt geschmackvoll aufgezeichnet ieder zijn waxinevlam een treffend leitmotiv zo zal het denkelijk zijn geweest haar leven weer als film en steeds planmäszig programmiert ook nu weer afgetiteld voor het nieuws van achten und ewig und umsonst auf erster rang sie hatte noch einen koffer…

Daar alles is beleden en alles is gedaan Slechts voor het goede Streelde hij zacht haar benen kneedd' 'r pronte borsten. Met ('t Puntje van) zijn tong Daarentegen beleefde, intens en integer, hij echt Hemels fruit...…

Ik noem je blank en rond je heupen en je mond je heet Isabelle en je blankheid verlicht de nacht De maan zegt daar niets over de wolken halen hun schouders daarover op, verdoezelen je borsten, die opvliegen tussen blad van bos loofwoud in winter dat zichzelf verliest droomt van maretakken…