Alle inzendingen over huishouden OR emoties OR strijken

ik strijk over mijn hart bespannen met de meest gevoelige snaren geen elegie maar het is meer een adagio wat ik er inzie teder zonder klagen ik strijk over mijn hart en wil de wereld zachte klanken nadragen die op mogelijk zinvolle vragen en gedachten hopen antwoorden te kunnen openbaren…

Strijken maakt een oerdrift in ons wakker Een man doet dat graag poedelnaakt (frontaal!) Zijn harde body matcht heel goed met staal Wie van de twee is scherper, harder, strakker? Maar zij vragen zich ook af (hij en zijn bout) Wie zich met dit soort research bezighoudt…

zwavel geel kopje zij wilt licht ik strijk het stokje lucifer!…

Met de hand over mijn hart, strijk ik wederom, met mijn hersens die tegensputteren zeg ik nou ja kom dan maar met gekruiste vingers zeg ik weer ja, omdat nee zeggen zo moeilijk is. Dus strijk ik met de hand over mijn hart en doe wat ik eigenlijk niet moet doen, maar ‘k ga weer overstag.…

ik ben slechts jouw hulp in de huishouding maar vandaag wandelde je met mij in het park een kwestie van vertrouwen en dat deed mij goed volgende week leer ik jou boodschappen doen in de supermarkt op het plein dat jij vreest ik wil je weer tussen de mensen plaatsen, je zelf vertrouwen dat zal mij goed doen…

Hij werd toen maar deken in Gulpen En gek op huishoud 'lijke hulpen. Die waren doodsbang En bleven nooit lang, Want zagen zijn broek steeds uitstulpen.…

In de laatste zomerdampen bruisen buiten de herfstbuien hemelwater stroomt traag -zoals het bloed van Abel- schijnbaar achteloos het lege land in kreunende kruinen buigen diep ritselen kleedt zich in het geraas van een onzichtbare hand die meedogenloos het land ruw strijkt het fladderen sterft in bulderen weg totdat een schijnsel alles…

Strijkend zegt zij: dat vergeten van wat ik gisteren deed en zei, dit langzaam aan wat minder weten is het niet al de nacht in mij die mij mijzelf maar laat herhalen het leven loopt aan mij voorbij ligt aan mijn handen te verschralen voortdurend lijd ik averij. Misschien betert het wel, zeg ik en anders, moeder, valt er mee te leven.…

Zo kent het drooggoed lang haard handen het zwijgend schikken, strijken tot de laatste vouw. Onzeker als zij is geworden is goed niet goed genoeg voor haar dus dient de laatste rimpel steeds gestreken.…

'Krèg nâh de kankâh' rieptie niet te wènag Toch hep ik steids wat met die gas gehad Maah ja, ik ben getauge in die stad Ik von ze grofhèd in de bek juìs gènag Ech pènlijk dat de scheppâh vamme held Nâh zelluf doâh die ziekte is geveld…

meeuwen strijken neer gestrand in verhongering wintervleugellam…

tafereel en die vent van haar maar zeiken over haar roken pakt haar sigaretten; heeft er snel een opgestoken gedachten even doen wegglijden van dit dagelijkse huishoudelijke ritueel om vervolgens verder te gaan met eten koken…

Ik doe aan top-sport iedere dag 7 dagen in de week 365 dagen in het jaar en die schrikkeldag eens in de 4 jaar, ook alle dagen van m'n leven doe ik aan top-sport ik doe het huishouden ik doe de kinderen ik draai het gezin!…

Mocht jij je ongelukkig uitdrukken een lach waar een traan meer op zijn plaats is het is je al vergeven jij bent een jonge toon een nieuw verlangen ik heb het al die tijd geheim gehouden maar jij ruikt de herfst in Amsterdam als een muzikale bondgenoot de nevels en de ochtend regen het verse brood bij het kanaal een woordenzwerver…

Al maanden moet ik strijken Maar er komt gewoon niet van Ik sta er alleen maar naar te kijken, want strijken?, daar houd ik- echt niet van... De stapel wordt- alleen maar hoger iedere dag komt er wel wat bij... En steeds zeg ik weer: Morgen! Maar die gaat zo voorbij Zonder dat ik gestreken heb, Weet je wat?…

Eenden strijken neer de waterspiegel klievend wolken klieven mee.…

Laat mij uw vleugelslagen weder horen en strijk ze zachtjes, teder door mijn ziel wat liefde was gaat nimmermeer verloren Laat mij uw vleugelslagen weder horen en herinneringen worden opnieuw herboren onze roos gaat mooier bloeien dan voordien laat mij uw vleugelslagen weder horen en strijk ze zachtjes, teder door mijn ziel…

niet voor huishoudelijk gebruik…

'Er was eens' is niet strijk en zet de start van sprookjes, merken wij, want die beginnen ook wel met de woorden 'Als u stemt op mij'.…

[Haiku] op een leeg perron strijken zwermen kraaien neer traag verdwijnt de stad…

[Haiku] duiven strijken neer zwarte grond kleurt zilvergrijs door een handvol brood…

Zachtjes in mijn armen Zachtjes fluister ik je naam Zachtjes strijk ik door je haar Zachtjes wil ik je kussen En ook zonder dat hou ik van je.…

Kijk, hier zwijgt pieterman nu als het graf Danst liever met de kinders voor de ramen En spelt - op afstand - buitenlandse namen Alichoa, Far Ör en Sönke Drav Waar zijn Endymia en Rosamunde Roskilde, Haviland en Erdoman? Ik wou dat ik hun namen nou eens kan Reproduceren, 't lijkt wel Volkenkunde!…

Schrijf me, maak me blij wees een engel, jij zet je liefdespijn liever niet opzij Onze liefde blijft wij zijn één en vrij onderga het, dan gaat ze nooit voorbij Altijd weer zul jij Zywa zijn voor mij…

Zoveel emoties verstopt van binnen. Telkens de glimlach die weet te overwinnen. Zoveel emoties te vermijden Telkens de glimlach die weet te bevrijden. Zoveel emoties blijven verborgen. Telkens de glimlach die het volhoudt tot morgen.…

ik bespeel je niet als ik jouw snaren streel zij vibreren al het leven dat jou is gegeven je libido is sensueel gericht maar voor de klankkast ben ik ook gezwicht pas als we samen strijken en de juiste trillingen bereiken komt liefde in het spel gaan we van pianissimo naar sensitiever snel in strijk en zet om de finale…

de buren klagen steen en been getverderrie rotzooi troep en herrie huishouden van jan steen groenten staan te rotten peuters doen het niet in potten de muizen lopen over wat wilt u zei de heer des huizes hoge kunst staat hier onbetwist nummer één wij zijn ingericht naar een echte Jan Steen…

Stokken strijken stille snaren tonen lijken gegeven als een breuk in het leven de trillingen die steeds dieper doordrongen het levenslied moeilijk te beschrijven laat staan te bespelen op vier snaren toch strijken stokken de vier snaren en voel ik tranen komen vanuit de bodem van mijn hart merk ik hoe het verleden zich met…

Een broodmagere slager in Gees Had een vrouw met behoorlijk wat vlees Sprong ze bij hem in bed Dan was het strijk en zet Dat hij werd bevangen door pletvrees…

spiegel gebroken onthutst klautert mijn gezicht tussen de scherven in een vergeefse poging strijk ik het weer spiegelglad…