Alle inzendingen over jij OR zon OR warmte

zon purpert terwijl ik in witte streken jou vleugels geef jij het rode bloed in lila laat ontwaken en warmte zachtjes spanning beeft nog niet opvliegend maar je vertrekt in amethist voor een dag in samen de lach op je gezicht…

Zo ik jou zou ruilen, zon van mijn liefde, die schijnt deze dag, zal ook morgen een andere zon schijnen die ik ook dan gemakkelijk ruilen wil.…

Even vlug trok jij een ander plan zwom aan land rekte je uit toen de zon haar warmte en licht aan je gaf jij glinsterend mooie water fee het zoute water droop van je af maar de golven wenkten je terug je riep nog kom het kan ik liep met je mee maar bleef op het strand en dacht was ik maar een zeemeerman…

jij was de vlinder ik het net wist je kleuren later pas de geuren waar jij op viel in het zomers bloemenbed heb je niet gevangen jij streek neer rustte en bleef hangen vleugels nog gespreid de warmte van de zon kon je toen langzaam kwijt jouw toekomst vraagt geen net en grote mazen jouw vrijheid kan en mag gewoon op liefde azen…

jij bewoog tussen warm en koud danste op woest kolkende turbulentie verstilde in ochtendvroeg rijpende vorst ontwaakte in regenboogkleur van brekend licht zag het gezicht van de komende zon voelde warmte en wist dat het leven begon…

bijna onmerkbaar schaduwden stukjes kou jouw altijd schijnende warmte jij bronde zon lichtte op waar energie structureel iets tekort kwam om aan het dagelijks leven juist die kleur en intentie van volmaakt te geven sprankelend glansde jij een paar karaat in gouden geluk waar jij ook ging niemand raakte verblind maar wij voelden…

de zomer begint de zon hoeft zich niet meer voor mij te verbergen het is nu zomer de zon mag nu dus echt wel te voorschijn komen de zonnewarmte doet alles en iedereen nu weer opbloeien…

ik zat met mijn ogen gesloten op de lijn naar de rode zon zij fluctueerde haar energie ik ontving een heerlijk pulseren wij kenden geen afstand zij was weids en kleurrijk dichtbij een meesteres die aaide en speelde met de magie van het energetisch draaien ik was de slaaf die kwam als zij met stralen wenkte wij aanbaden…

zon je rolt je stralen van oost naar west over mijn hart zon je doet je best je warmte maakt teder morgenkleur komt op en verwarmt de dag avondrood daalt neder de nacht ziet mijn dorst naar lieve warmte nagloeien van je kern brandt in mij zon geef mij energie om te bidden lief te hebben en te danken zon mijn genie…

Als het zoete avondlicht valt en overgaat in de harde avondschaduw dan valt bij mij een traan uit iedere brandende ooghoek omdat geen lachende zon mij meer verwarmen kan. Wie weet hoe lang ik dan moet wachten voordat ik weer lachen kan.…

gisteren sprak ik met de zon over de naderende lente de kreek spiegelde mij voor zonder beloftes, het riet wuifde de aarde scheurt al her en der laag kiest een patrijs zijn landing nu nog kijk ik tegen kale bomen zoals bezems borstelen zij schoon meer nog sprak de zon met warmte verblinde mij, met zicht op mooier…

Een stralende dag waar je zomaar lopen mag ergens in de tuin Kan ik met zonnige lach heerlijk denken aan ’t duin. Egbert Jan van der Scheer…

De zon geeft licht, warmte en leven Mens en dier kunnen er niet zonder Het is alles met elkaar verweven Ja, het is een heel groot wonder. De zon is er elke dag maar weer Ook al zien we hem niet altijd Maar toch is hij er keer op keer En verspreidt licht, wereldwijd.…

Het is vuur, de warmte, 't is de zon. ''''''''''''''''''''''''''''''''''''...........…

je schijnt wel maar je warmte voel ik niet wolken verdelen je licht in het wit van hun vormen ik mis in de kleuren hun ziel altijd jouw sprekend bewijs kom breek maar door in een lach en wat ogen straal jouw zon niet op mijn huid maar diep van binnenuit…

heb de hitte gedragen van lange dagen zonder schaduwwind nog ploert de zon roodkoper in het ondergaan hangt warmte nachten aan pas in schemerkenteren is er het ogenblik dat hitte zwicht voor de nieuwe dag de eerste frisse lach van het ontwaken de ramen open maken tot de explosie licht intenser wordt het zonnevuur je lijf en lendenen…

Natuurlijk ontmoet tussen zonnestraal en gras duidelijk lente.…

Het is een afstand maar de warmte is voelbaar door de straal die raakt.…

Het is het vuur, de warmte, ’t is de zon.…

Binnenkort, wie weet van- daag streel ik jouw mooi lijf weer nu levend in mijn gedachten. Ook straks, ligt jouw naakt tegen dat van mij Slechts verheugd ben ik dat ik jou weer intens mag beminnen Wij weten beiden dat wij el- kaar zonder twijfel echt willen zowel nemend als zeker gevend aan jou...…

ik heb mijn verfresten bij elkaar geschraapt in cypressengroen mes ik gemis maar in de verre heuvels zonnebloem je toch het licht dat er ook is het glooien weidt zich uit in geel warmte zindert traag en langs een schaduwhaag spelen vlinders fladderend het spel ik wil je wel een klein penseel is toch te veel om alle kleuren te beschrijven…

ik kende de kracht van je handen wist hun warmte voelde hoe energie overliep in raken laadde jij mij positief op mijn aura kleurde vitaal rood ver van dood waar in koele tinten eigen pigmenten klinken jij interfereert met licht en zon naar hogere niveaus direct uit de voor eeuwig onuitputtelijke bron…

Licht, de liefde die ons warmte geeft. De warmte laat ons groeien tot sterren. Daarom is het de liefde, die sterren maakt. Zonder maan geen sterren. Zonder licht geen liefde. Waarde, jij bent de zon en de maan. Het licht dat liefde geeft. De kracht van een eenheid, het licht van een tweeheid.…

de glinsterende sterretjes gaan jou verlichten jij warmt je onder de gloeiende zon de volle maan maakt jou licht in gewicht wat jij hier niet meer kon zwevend rondom de aarde bijna nabij handkusjes zend jij roept ik ben eindelijk vrij eeuwig geen pijn meer noch zorgen angsten verdriet 't verlangen naar elders was…

Verwarmd door de zon Is mijn lichaam warm en zacht Jouw zon warmt mijn hart!…

Zomaar een zomeravond nog voor de zomer begon Heb ik jouw warme, lieve blik Op mijn netvlies gezet Die ogen waar ik 6 weken van dromen kon Straks zie ik jou daar weer Vragend zullen mijn ogen De jouwe gaan ontmoeten Ze zullen vragen naar meer Zal jij al open staan voor nieuw leven Gekwetst bedrogen geknakt bezeerd Heeft zij jou achter…

Diep van binnen Zijn mijn laatste woorden zoek Druppelen mijn zoute tranen Net over het randje Van de volgelopen emmer Ik zou wel willen schreeuwen Ik zou wel willen huilen Ik zou wel willen krijsen Maar ik doe het niet Diep van binnen Is het laatste hoofdstuk uit En toch kan ik het boek Niet wegzetten in de kast Ik pak het steeds weer…

Het besluit is gevallen Het boek is uit Zomaar dichtgeslagen door hem Of heb ik stilletjes gewacht tot hij het boek zou dichtdoen? Het besluit is gevallen Ik moet mijn pad Weer alleen gaan kiezen Zal ik dat snel met plezier weer kunnen? Het besluit is gevallen Een nieuw boek uit de kast gepakt Met nieuwe hoofdstukken Hoe zal ik die…

Geschonken kusjes door jou op gestolen slapende momenten bewaar ik in een laatje bekleed met jouw tederheid vannacht verlangend naar meer véél meer……

Sommige momenten zijn onbetaalbaar onberekenbaar onbewaakt onbepaald onbeschrijfbaar onverklaarbaar waardevol tastbaar goud zo’n moment was zaterdag Café Esprit Amsterdam Jij en ik ook ik besef dat ik met jou met ons voorzichtig moet zijn en zal zijn…