Alle inzendingen over kastanjes OR appel

Ik doe een democratisch, doch dringend appel na 1848 'scheiding tussen staat en godsdienst' in 2014 scheiding tussen openbare samenleving en godsdiensten te bewerkstelligen en hoe? Dat is aan de politiek met als koploper het CDA hebben het nooit over Christus zijn wel democratisch vandaar dit aan hen opgedragen appel!…

Toen jij nog leefde, Was het moeilijk praten Nu zeker: de urne blijft potdoof Wij maken er een kruis over Ooit waren wij vruchten aan dezelfde boom De appels vielen al dan niet ver van de boom Wel zeker: het waren verschillende appels De een aan de grond; de ander verbeten…

Mensen roepen vaak "Met jou heb ik nog een appeltje te schillen" Maar je ziet toch teveel, te vaak Dat die appel Op de fruitmand blijft liggen Ik zou zeggen: doorbijten!…

het borend leven in de appel was bijna in de beet vergaan glazuur van glanzend blanke tanden spiegelde de witte worm hij trok kronkelend zijn kop in in stervensangst geheel ontdaan het was vlak voor de tweede hap pas dat ik het zwarte puntje van zijn neus zag vol schrik heb ik de appel weggeworpen want net als bij de worm was weg die lust…

Meisjes zijn net als appel aan de bomen hangen. De beste hangen hoog in de bomen. De jongens zijn bang dat zij naar beneden vallen en zij zich pijn te doen.Daarom nemen zie gewoon de verotte appels. Die niet lekker zijn maar makkelijk te krijgen Dus de appels die boven hangen denken dat er mis met ze is.…

Er zijn dan ook maar twee feiten, waarheid van de psyche zelf en dat het gezond is in een appel te bijten!…

Oud en verschrompeld  Ligt de vergeten appel Bij het verse fruit …

Een slang lispelde De meeste mensen deugen Een appel bloosde…

Ik pak voor jou een appel. Een appel van goud.…

so I guess that thy art incomplete alike or art thou good a friend and thus believing firm applaud thy must Though poetry is not my thing my roerbak sells, thou art buying…

Come rain or shine, het was des kiezers wens Maar of het lukken zal, dat weet geen mens Mede geïnspireerd op het snelsonnet van Jan Bontje en de reactie daarop van Bet Weter…

zoals de boom mij gaf, te pogen 't Sap te danken dat d' appels opzogen Maar ook enk'le wormen waren opgetogen!…

lonkende appels opa's hand die hoger reikt mij een knipoog geeft…

met mijn mond vol sap proef ik het verschil tussen appels en peren…

En in het aarzlend ochtendlicht staat altijd nog die boom die nimmer voor het gewicht van haar appels is gezwicht…

Beits, zeep, appels, stof: ik houd van zoldergeuren – maar ik nies ze weg.…

er sloeg een paard op hol in het bos terwijl ik net aan het walsen was met een parasolzwam kwamen eikels en kastanjes aangevlogen als een gelegenheidsorkest met hoefgetrappel het bronzen tapijt werd opgeschud als een dekbed een hoed waaide verveeld langs de beek er hing een ruiter aan vast de zon scheen maar dat is een detail…

De zomer laat met haar vuurrode longen lijsterbessen, rozenbottels, en wilde bessen zingen dwaalt langs de fluwelen binnenkant van een beukennotendop eikels steken een pijpje op kastanjes tonen hun stekels het warme brons nog verborgen tot aan de herfst in vruchtbaar genot zwerft de zomer door het bos…

ze zijn al lang vergeten notabelen en burgers, die begraven werden in voorbije eeuwen hun resten zijn geruimd naar de knekelkuil het kerkhof is nu grasveld nog voelen wij de rust achter de Martinikerk waar oude kastanjes waken wie hebben hier gelopen wie zullen na óns hier gaan de knoestige bomen zwijgen…

Ze heeft zich opgetut het is haar feest Het is een feestbeest tot in haar nerven Het heet bodypainting niet zomaar...verven Het is 'n feest met alles dr'op en dr'an eikels en kastanjes op schalen en op borden: blad, dat ligt te versterven Een vaste bezoeker ben ik op haar feest Wie dit leest kent me.....…

karel appel zoals iedere Co br A wilde schilderen als een kind d oor het falen hem gezien in de tweede wereld oorlog van de volwassen mens want wie kan ervaren de gruwel toen aanvaard…

‘vingers ontkiemen jouw kunst zoals schrijfrozen uit een hand’ - vicky hazen - en plots begon het te waaien heftig alsof aarde en hemel antwoord gaven terwijl ik slechts de stilte kon herhalen; gedachteflitsen, te ver van lippen om te baren, ontelbaar hoog, de appelbloesems…

deur aan deur gaat de verkoop, "appels mevrouw? tien voor vier euro" en drie gratis...jaja zei ik, doe maar duur! Een van de ventjes zei "doe maar één vijftig dan", maar dan niet de drie gratis! Ik loop naar de kamer voor geld en terug gekomen, aanschouw ik de "appelvoorraad" Kleine groene appeltjes, zo groot als een mandarijn.…

Geplant door vaders hand gaf je vele appels jarenlang. Je roze bruidskleed sierde één keer in ’t jaar zo dat mijn tuin de mooiste was. 's Zomers zorgde je voor schaduw, zodat ik onder je kon lezen en ook je appels groeien zag.…

Ach Bellefleur, ge zijt een hele schone Met appelwangen, huid van abrikozen, Zo'n kinky hankypanky pinky lady Als ik zit als een goudreinet op rozen Im Haus am See - zie daar - la vie en rose Ge zijt een reine claude, kom, ga mee D'r zijn geen melige, maar toffe heren Die een meloen of twee graag consumeren Geen type groenteman, maar…

Je ogen glinsteren als kristal, Je lichaam strakker dan strak, Maar je karakter zo rot als een appel.…

De dingen lopen langzaam vast In een oog het licht De dingen grazen rustig nu Ik schuif een lucifersdoosje twee centimeter naar rechts op de tafel De radiatorwarmte tegen mijn dijen Voor het raam kastanjes en seringen Zij vragen geen toestemming. ----------------------------------- uit: 'De werkeloze doden', 1997. Vert.…

Je pakte de appel die de slang jou bood beloofde je vrijheid buiten het Paradijs Eva werd jij vogelvrij net als je dochters ze dragen jouw kostuum zoals ze zich kleden niet schromend naakt te zijn ze wanen zich een symbool van ’t vrije zijn met in hun hand restanten appel verwekken het dier in mij verwachten afstand…

Ze hebben me vaak niet begrepen en dat begrijp ik maar al te goed want ik ben een ‘rotte appel’ niet letterlijk maar figuurlijk een appel op weg naar totale vergankelijkheid een rode van oorsprong, een roodgloeiende hoogstens nu nog wachtend in de compostbak om als mest nieuw leven te laten ontstaan want voor je iemand of wat wilt kunnen…

Nu glanzen kastanjes en de straten baden zich voor 't laatst in zomerlicht. Je zult er altijd gelijk in krijgen. Herfst.…